Alþýðublaðið - 09.10.1924, Blaðsíða 2

9
nKEP¥8VHEK*XS
iðvðron.
>Þetta er gleðllegt,< segir
>dantki Moggi< fagnardi, þegar
hann sér, að nokkra unga menn
úr alþýðustétt, sem gefá hér út
blað — vafalaust í góðu skyni —,
hfcfir hent það slys að gera út-
lenda auðvaldinu, sem standur
að sdanska Mogga<, það til
geðs að blanda inn ( (sieczk al-
þýðumál deilu milli eriendra
jafnaðarmanna um atriði, sem
hér er engin ástæða til ágreln-
ings am. >SkaI sngin dúl á það
dregin hér, að þetta er gleði
legt<, segir >danski Moggi< því
að hann vonar að geta notað
þetta til að komast upp á milll
íslenzkra alþýðumanna til að
sundra flokki þeirra. En auð-
valdinu ætti ekki að verða kápa
úr þvi klæðinu, þar sem áilir
vitrustu menn Alþýðuflokksins
eru, hvern veg sem þeir líta á
hin útlendu deilumál, á éitt sáttir
um það, að ástæðulaust sé að
gera þau að sundrungarefnl
hér, með þvi að englnn ágrein-
ingur er um stefnuskrá Alþýðu-
flokksins. Tllhlökkun >danska
Moggá< ætti þvi að verða ís-
lenzkum alþýðumönnum ámlnn-
ing og hvöt um að sklpa sér
sem þéttast saman gegn auðvald-
inu — og hinum ungu mönnum,
er vafalaust óviljandt hefír orðlð
á að þóknást Berléme og Fepger
með ógætilegum og óviðurkvæmi-
legum orðum i bláði sinu, að-
vörun um að láta ekki framar
hrapast tll slfks óvinafagnaðar,
sem getur orðið málatað alþýðu
tll tjóns, en að öðru leyti er
ekki tll annars en að skemta
skr........
SjO landa sýn.
~ (Frh.)
5. Ylð annað land.
Geta má þess hér, aö meðal
farþega á skipinu voru ráögjafar-
nefndarmennirnir dönsku, þeir Hans
Nielsen fólkBþiDgsmaður, Kragh
fyrrum innanríkisráöherra og Arup
prófessor. Ég bafði komist í kynni
við Hans Nielaen heima, ogrædd-
Hættið að {
reykja I
lélegap cigarettur, /
þegar þép getlð ||
fengið jj^
"The
Lupurv
Engar cigarettur
hafa á jafnskömm-
um tíma náð svo
miklum vinsæld-
um sem Lucana.
Seldarumalt land*
Eru á hvers
manns v'örum.
um við nokkuð saman, er við
hittumst, sem ekki var oft, því að
hann tók ekki á heilum sér alla
leiðina. Hafði hann kvefast í bif-
reiðarferð til Grindavíkur daginn
áður en hann steig á skip, og
kvaldi það hann dag og nótt. Að
hinum Dönunum gaf óg mig ekki
að fyrra bragði, en síðasta dag
skipsferðarinnar settust þeir báðir
að mór, Kragh og Arup, og spurðu
mig ýmsra hluta ab heiman, er
þeir girntust að fá vitneskju um
frá fleiri hliðum en þeim hafði
gefist kostur á meðal kunningja
sinna í Reykjavík. Leysti óg úr,
sem óg kunni. Komu þæ^úriausnir
ekki að öllu heim við Kugmyndir
þeirra, og fékk ég við það nýja
vitneskju um sumt í stjómarfarinu
heima, því að Danir eru ódulir og
lótt um mál. Smákýmdu þeir að
ýmsu, er á góma bar, einkum
Arup. sem er gáfaður maðúT og
fjöjrugur, en Kiagh er þunglama-
legri og ekki sveltulegur, þótt
kvöldblað jafnaðarmanna í Káup-
mannahöfn kallaði hann >Sveltu-
Krák<, þegar hann var innanríkis
ráðherra, en það var af því, að
Alþýðubladlð g
kemur út á hverjum virkum degi. 8
ð
Afgreiðsla f|
við Ingólfsstrœti — opin dag- ^
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) ópin kl.
9^/a—101/* árd. og 8—9 siðd.
Sí m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjðrn.
Yorðlag:
Askriftarverð kr. 1,0C á mánuði. u
Auglýsingaverð kr. 0,15 mm. eind. H
I
|
i
i
8
Pappír alls konar.
Pappírspokar.
,t . íi l
Kauplð þar, sem ódýrast ei!
Herlul Clausen.
Sími 89.
hann lækkaði styrki atvinnulausra
verkamánDá. Þótt bvorugur sá
jafnaðarmaður, eru þeir þó ólíku
frjálslyndari og víðsýnni í stjórn-
málum en skástu burgeisar á ís-
landi.
Að kvöldi þessa sama dags var
komið að >Skerjagarðinum<, sem
á islenzkan mælikvarða er enginn
skerjagarbur, heldur eyjabelti, eða
svo sögðu mér sjómenn, sem meS
skipinu fóru ti) að sækjft vólarbát
til Björgvinjar. Yar veður og sjór
orðið kyrt, er fyrstu vitana sá.
Komu þá flestir upp, sem ekki
voru því þunglegar haldnir af sjó-
sóttinni. Þegar komið var móts
við vitann, er fyrst sást, kaliaði
skip$tjórinn á hafnsögumann með
eimblístrunni, og kom hann bráð-
lega á vélbáti. Var kona hans
með honum og vólgæzlumaður.
Tók konan á móti kað&lstiganum
frá skipinu og kóm bónda sínum
í hann. Ýtti hún svo frá, er hann
var kominn upp. Virtist mór henni
fara sýnu tösklegar en honumvið
þetta. Hafnsögumaðurinn gekk þeg-
ar á stjórnpall og sagði s‘ðan fyrir
um stjórn inn tii Björgvinjar, en