Alþýðublaðið - 09.10.1924, Blaðsíða 3

SEPYBtfBEZÍflB
atytti iafuíraœt þeim, er uppi voru,
Ifiiðina uie'ð smálegum frægðar-
sögum af hafnsöguferðum sínum.
í’egar hafnsögumaðurinn var
komínn að stjórn, tókum við okk-
ur saman um það nokkrir að fagna
landsýn Noregs, pótt lítil væri
sakir myrkuis, œeð því að drekka
skál hennar í kampavíni ogskáka
með því Englendingnum, sem nií
var farinn að drekka sódavatn. Er
þ%ð fyrsta sinn, sem ég hefi
smakkað þann drykk, og líklega
síðasta, því að mór fanst ekki
inikið um. »Nefndarmönnunum<
mun hafa þótt virðing s!n við
Mggja að láta ekki sitt eftir liggja
og gerðu slíkt hið sama, og þeim
mun seigari voru þeir en við, að
við hættum bráðlega drykkjunni
og gengum tít til að horfa á inn-
siglinguna, en þeir sátu enn við
góðri stundu eftir að skipið var
iagst að landi þrem stundum
seinna eða klukkan um eitt,
Það var orðið dimt af nótt,
þegar Merkúr var kominn inn fyrir
eyjabeltið, og naut því illa land-
sýnar, þótt heiðskýrt væri og
stjörnuljóst. Var eftir þetta land á
bæði borð og sums staðar svo
mjótt á milli, að í dimmunni
sýndist ekki nema iþróttamanns-
verk að stökkva á land. Á strönd-
unum brenna vitar og vísa leiðina.
Tekur einn vlð, er öðrum sleppir,
svo að auðratað er, sem nauðsyn-
legt er, því að leiðin er fjölfarin.
Bráðlega sá bjarma mikinn yfir
landinu, og sagði kiefafélagi minn,
Fgá Alþýð ibpauðgerði nd.
Búð A fýðabrauðgerða? Innnar á Baldarsgöta 14
heflr allar binar sömu brauðvörur eins og aðalbtíðin á Lauga^
yegi 61: Rvgbrauð, seydd og óueydd, normalbrauð (úr amerísku
rtígsigtimjöl ), Grahamsbrauð, franskbrauð, stírbrauð, sigtibrauð.
Sóda og jóla “rökur, sandkökur, i! akrónukökur, tertur, rtí luterturi
Rjómakökui og smákökur. — Algengt kafflbrauð: Vínarbrauð
(2 teg.), boliur og sntíða, 3 tegundir af tvíbökum. — Skonrok
og kringlur. — Eftir sérstökum pöntunum stórar tertur, kringlur
o. fl. — Bi-anð og kökur ávalt nýtt frá brauðgerðarhúsinu.
ritstjórinn frá Stoinkeri, er ntí var
risinn á fætur oftir að hafa iagt
saman nætur og daga í sjósótt og
avefni, að þar æri Björgvin, en
fjöll og hálsar skyggðu enn á
borgina. Bar þi u fyrir, því að
fjörðurinn, sem farið er eftir, er
bugðóttur. Þegar lengra sótti, sást
ljósaröð. er fyrst lá beint upp, en
síðan beint til hliðar. Sagði rit-
stjórinn, að það væri »Flöibanen<,
Segir nánara frt því mannvirki
aíðar. Úr þessu ór að verða þétt-
býlla á ströndum fjarðarins. Auk
vitanna sá viða ijós í htísum niðri
við sjóinn og uppi í brekkunum.
Sktítur og skelliskeiðir komu á
móti skipinu, og alt í einu víkkaði
fjörðurinn. Skipið beygði ofurlítið,
og í sömu svipan varð bjart á
skipinu. Björgvin blasti við, skín-
andi í Ijósum, sem stóðu í röðum
hverri upp af annari og urpu
skærum geislum á skipið og sjóinn
umhverfis. Farþegarnir voru hættir
að tala saman. Þeir horfðu.
(Frh.)
Sðngvavjafnaðar-
manna
er lítlð kver, sem alíir alþýðu-
menn þurfa að eiga, en engan
munar um að kaupa. Fæst í
Svelnabókbandinu, á afgrelðslu'
Atþýðublaðslns og á fundum
vei klýðsfélaganna.
Hjálparatðð hjúkrunarféiags-
ins >Líknar< er epin:
Mánudaga , . ,kl. n—12 £. fe.
Priðjudagá ... — 5—6 s. -
Miðvikudaga . . — 3—4 ©. -
Föstudaga ... — 5—6 a. -
Laugardaga . . — 3—4 ®. -
ÚtbrelfllS AlþýfluíbBaSlA
hvar eem (ilfl eruð on
hvert sem þlð farlðl
Þýzku, dðnsku, ensku og
frönska kennir Guðbrandur Jóns-
son, Laugavegi 49. Viðtal 12—1
og 5—6.
Hdgar Rice Burrougha:
Tarzan og glmsteinar Opai -borgar.
Þegar lög5 voru saman skifti þeirra a lra vi5 Belgjann,
kom í ljós, hvert illmenni hann var. Lafði Greystoke
ein tök málstað hans, og hún gat < kki fallist á álit
manna á honum vegna framkomu hans viö hana.
„I sálu sérhvers manns,“ mælti Tarzan, „býr frjóangi
róttlætisins. Það voru verðleikar þinir, Janel fremur en
vandræði þin, sem vökvuðu frjóangann i brjósti þessa
djúpt sokkna manns. Með þessu eina verki bætti hann
fyrir margt, og þegar hann Verður kvaddur fram fyrir
ásjónu skapara sins, mun það vega á móti öllum synd-
um hans.“
Og Jane Clayton bætti lágt við: „Amenl"
♦ *
Margir mánuðir eru liðnir. Iðni Waziri-manna og gullið
frá Opar var búið að reisa úr rústum og búa að innan-
stokksmunum og áhöfn bæ Greystokes. Lifið á hinum
stóra Afrikubæ gekk nú sama gang og það hafði gengið
áður en Belginn kom og Arabarnir. Sorg og hættur
fyrri tima voru gleymdar.
Greystoke lávarði fanst hann nú 1 iyrsta sinn allan
þennan tima geta tekið aér fridag. Hann undirbjó þvi
mikla veiðiferö, til þess að menn hans gætu æriega
haldið upp á það, að nú var endursmiðinni lokið.
Veiðin gekk igætlega, og tiu dögum eftir, að lagí
var af stað að leiman, hélt stör lest heimleiðis, hlaðin
veiðiföngum. Ja íe og Tarzan ásamt Basuli og Mugamba
riðu samslða i farar broddi. Þau hlógu og spjölluðu
saman með aiúð þeirri, sem gagnkvæm virðing og sam-
eiginleg áhugaiaál skapa meðal greindra manna, hvaða
kynflokki sem þeir tilheyra.
Hestur Jane prjönaði skyndilega og hálffældist við
eitthvað, sem var að mestu hulið i háu grasinu i dálitlu
rjóðri i .skóginum' Tarzan ’.hvesti augum og vildi sjá,
hvað um var að vera.
„Hvað er þetta?“ hrópaði hann og stökk af baki
Innan skamms voru þau fjögur söfnuð saman utan um
hauskúpu og nokkur hvitnuð bein úr manni.
Tarzan-sögiraar
fást á Hvarcimstanga hjá Sigutöi Davíösayni.