Alþýðublaðið - 10.10.1924, Blaðsíða 3

X£9tt&raE&»llÍ
I
gera afkomu sinaar vegna, og
þiiir fekki skammast sín fyrir að
teljast til alþýðu, sam alþýðu-
menn eru samkvæmt Btarfi sinu.
í alþýðusamtökunam brezku eða
atvinnufélag&-sambandlnu (Trades
Union) eru t. d. alls konar verka*
menn, sjómenn, iðnaðarmenn,
verzlunarmenn, þjónustufólk, sýsl-
unarmenn, embættlsmenn, blaða-
menn og listamenn, svo sem
i-jónleikarar og hljóðfæraleikar-
ar, — allir, sem vlnná fyrir kaupl.
Elns er í öðrum löndum. Hví
skyldu þá ekki slik samtök geta
vérlð hér á íslandl, þegar nauð-
synln er orðin hin sama hér sem
þar?
íslenzk alþýða stendur ekki
alþýðu annara ianda að baki i
neinu öðru en samtökum. Ná
er hennar að ganga þar fetl
íramar.
Sjö landa sýn.
----- (Frh.)
6. Hansastaðurinn fyrsti.
Ljósin í Björgvin njóta sín svo
vel vegna þesB, aö mikill hluti
húsanna þar stendur uppi í hlíðum
íjallanna, sem lykja um Yoginn,
er borgin stendur viö, og dalinn
inn af honum. Fjöll þessi eru sjö
að tölu, og er Björgvin því stund-
um nefnd >borgin meðal fjallanna
sjöt. Borgarsvæðið tekur nú yfir
nær 35 flatafrastir, en ibúatalan
er um 91 þús., en sá er uppruni
borgarinnar, að Ólafur konungur
kyrri setti um árið 1070 kaup
stað á konungsjörðinni Álreksstað
við Voginn.
Langflestir farþeganna á Merkúr
héldu kyrru fyrir í skipinu um
nóttina, en með morgninum sundr-
aðist hópurinn. I*að varð að sam*
komulagi með okkur Páli Eggert
og Guðrúnu dóttur hans, sem
einnig ætluðu frá Björgvin til
Kristjaníu, að halda hópinn um
daginn og veiða samferða daginn
eftir. Komum við okkur því fyrir
í sama gistihúsi. Bangað réðst og
Hans Nielsen fólksþingmflður, og
var kona hans komin þangað á
inóti honum.
Begar við vorum búin að koma
okkur fyrlr og jafna okkur, lögð-
um við af stað til að litast um í
Bejkií
Capstan
KEDIUM STRE ÍTH.
Bristol &Loi don.
borginni. Gengum við fyrst til
vígisinB Bergenhus, er stendur úti
fyrir gamla bænum norðan við
Voginn. Leiðin lá um svo nefnda
Býzkubryggju, götu, sem geymir
í nafninu minninguna um aðsetur
þýzkra Hansa kai'pmanna í Björg-
vin á 14.—17. öld. Eru við hana
mörg gömul hús og fornfáleg með
rauðum leirfiöguþökum. Snúa þau
göflum að götu og eru samföst að
ofan, en að neðan liggja lág, þröng
og krókótt gön,$; milli þeirrá. í
húsum þessum e u nú mestmegnls
vörugeymslur og vinnustofur fyrir
siglingaiðnað. í hinu stæðilegasta
af þessum gömlu húsum er Hansa-
safnið, en ekki gáfum við okkur i
tóm að skoða það, en hóldum
áfram til vígisins, Það stendur þar, i
sem áður vár Hólmurinn og mið- !
stöð hins andlega og veraldlega |
lífs í Björgvin á raiÖöldunum. Eru i
þar tvær sögulegar merkisbygg- !
ingar, Hákonarhöllin og Rósin- j
krantz-turninn. Begar gengið er
inn í vígið, er fai ið um hlið mikið,
sem reist var á stjórnarárum Karls
Jóhanns, en nokt ru innar er annað,
sem gengið er u n tii hallarinnar.'
Varðá það þermenn með byssur
um öxl, settar nöktum stingjum,
og er í senn rai aalegt og hlálegt
að sjá veslÍDgs ví rðmennina drösl
ast með morðt(>l þessi fyrir frið-
sömum ferðamömium, börnum og
gamalmennum, er þarna koma sér
til fróðleiks og hressingar. Við
beiddumst þess af vörðunum að
fá að sjá höllina. og létu þeir það
heimilt, þótt eij i væri sýningar-
tími, þar eð vió færum burt að
morgni. Höll þ< »ai eða skáli er
reist af Hákoni konungi Hákonar-
Konurl
Aldrei heflr Smára-smjörlíkið
verið betra en nú.
Rey nið!
Ljðsakrónur,
og alis konar hengi og borð-
lampa, höfum við í afaríjðl-
breyttu og fallegu úrvali.
Heiðraður almenningur ætti
að nota tækifærið, meðan úr
nógu er ab velja, og fá lamp-
ana hengda upp ó k e y p i s.
Virðingarfylst
Hf.rafmfJíti&Ljðs.
Laugavegi 20 B. — Sími 8B0.
•t • V ■* ' \
>Haðnr frá 8nðnr-Ameríkn<
kostar kr. 6,00. Fæst á Laufás-
vegi 15. Sími 1269.
syni á seinni bluta 13. aldar að
miklu leyti í gotneskum stíl með
oddbogagluggum og háu risi. Er
aðalhluti hennar einn salur, og
hafði hann verið genginn nokkuð
úr sór, en nú nýlega endur-
bættur og prýddur af nýju vegg-
myndum úr sögu Nojðmanna eftir
Gerhard Munthe. ágætan lista-
mann. Fanst okkur mjög til um
skála þennan. Síðan ’gengum við
viðar um vígið. Eiu þar trjágöDg
mikil og grasgarðar, en á vígis-
veggnum gamlar fallbyssur. Lóku
sór nú börn við þær, en aldrab
fólk sat þarna á bekkjum og hvíld-