Vestfirska fréttablaðið - 02.08.1978, Blaðsíða 2

2
útgefandi og ábyrgðarmaður:
Árni Sigurðsson
Blaðamaður: Stefán Jóhann Stefánsson
Prentun: Prentstofan fsrún hf.. fsafirði
Sl. laugardag gekk Benedikt Gröndal,
formaður Alþýðuflokksins á fund Krist-
jáns Eldjárns, forseta íslands, og tilkynnti
honum, að sér hefði ekki tekist að mynda
meirihlutastjórn. Var þar með lokið fyrstu
tilraun til myndunar ríkisstjórnar eftir að
stjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknar-
flokks sagði af sér í kjölfar mikils at-
kvæðataps flokkanna í kosningunum 25.
júní sl.
Alþýðuflokkurinn hafði lagt fram hug-
myndir um lausn efnahagsvandans, sem
Alþýðubandalagsmenn töldu ekki not-
hæfar, og lýstu götóttar. Lögðu þeir því
fram umfangsmiklar tillögur í þessum
málaflokki. Eftir fréttum að dæma töldu
reiknimeistarar, sem hinir tveir flokkarnir,
sem aðild áttu að viðræðunum, fengu til
að yfirfara tillögur Alþýðubandalagsins,
að vanta myndi um 10 þúsund milljónir
króna, til þess að leið Alþýðubandalags-
ins væri fær. Létu þeir reikna út tillögurn-
Það gæti
gerst
Stjórnarmyndunartilraun Benedikts var
í tveimur þáttum, og var hugmynd hans
að í fyrstu að reyna að mynda stjórn með
Alþýðuflokki, Alþýðubandalagi og Sjálf-
stæðisflokki. Þegar sú hugmynd reyndist
andvana fædd, tókst honum að koma á
stjórnarmyndunarviðræðum þriggja
flokka, þ.e. Alþýðuflokks, Alþýðubanda-
lags og Framsóknarflokks.
Stjórnarmyndunartilraun Benedikts,
strandaði í bæði skiptin á afstöðu Al-
þýðubandalagsþingmanna. í fyrra skipt-
ið, vegna þess, að þeir áttu ekkert vantal-
að við Sjálfstæðisflokkinn í þeim efnum,
en í seinna skiptið vegna þess að Fram-
sókn og Alþýðuflokkur gátu ekki fallist
á tillögur þeirra í efnahagsmálunum.
í seinna þætti stjórnarmyndunartil-
raunar Benedikts, þ.e. vinstri stjórnar-
myndunarþættinum, virtist ágreiningur
um utanríkismálastefnu flokkanna ekki
verða að ásteytingarsteini. Má því telja
nokkuð víst, að Alþýðubandalagið hafi
ekki staðið fast á því, að herinn hyrfi úr
landi. Ekki hafi heldur strandað á því að
hægt væri að samræma stefnu flokkanna
þriggja í stóriðjumálum, þótt það komi
ýmsum spánskt fyrir sjónir, sem fylgdust
með málflutningiframbjóðendaflokkanna
þriggja fyrir alþingiskosningarnar. Það
var ekki fyrr en kom að því að ræða
tillögur um lausn efnahagsvandans, sem
vissulega verður höfuðviðfangsefni
næstu ríkisstjórnar, að viðræðurnar
strönduðu.
hér.
ar hvor í sínu lagi, og kom það sama út úr
dæminu í báðum tilfellum.
Alþýðubandalagsmenn vildu ekki við-
urkenna að þennan mun væri ekki hægt
að vinna upp. Töldu þeir kjarna málsins
þann að hinir flokkarnir tveir vildu ekki
fara út í skattlagningu á þá aðila, sem
þeir (Alþýðubandalagsmenn) vildu láta
bera kostnaðinn við að rétta af halla
þjóðarbúskaparins og stöðva verðbólg-
una.
Töldu Alþýðubandalagsmenn, að það
væru þeir, ,,sem hlaðið hafa upp margvís-
legum gróða og safnað eignum og fyrir-
tæki, sem standa sig vel” sem ættu að
standa undir kostnaðinum. Sögðu þeir
,,að þótt frystiiðnaðurinn stæði illa, þá
stæði útgerðin sig ágætlega og að í
landinu væru tekjuháir hópar, sem hafi
haft aðstöðu til þess að koma sér upp
margvíslegu, stóru húsnæði, löndum,
lóðum og mörgu öðru.” Töldu þeir að hér
væri fundinn sá hópur manna, sem staðið
gæti, og standa ætti undir viðreisn ís-
lensks efnahagslífs.
Greinilegt er að forystumenn Alþýðu-
bandalagsins telja þá, sem hafa framtak
og þrek til þess að standa fyrir atvinnu-
rekstri hverskonar og uppbyggingu, á
---------------------------tstáuaéuum
annan hátt en undir forsjá opinberra
aðila, og sömuleiðisþá, sem hafa komið
sér upp „margvíslegu stóru húsnæði”
ekki þess verða að hafa eignarrétt og
umráða. Ekki fer á milli mála að stefna
flokksins er að afnema eignarrétt með því
að ofbjóða svo gjaldþoli þessara aðila, að
þeir fái ekki undir risið og að koma
þannig atvinnurekstri og eignum í land-
inu undir stjórn og í eigu ríkisins.
Sýnast spámenn flokksins vilja þar
miklu til kosta að koma öllu íslensku
atvinnulífi í höndur opinberra aðila, því
þeir virtust hafa horfið um sinn frá því
yfirlýsta markmiði sínu að Varnarliðið
hverfi úr landinu, og að íslendingar segi
sig úr varnarsamtökum vestrænna þjóða.
En enginn þarf að efast um takmark
þeirra. Sósíalistiskt þjóðskipulag, þar
sem allt er undir ríkisforsjá, og þar sem
einstaklingurinn og frelsi hans er einskis
metið er það sem hugmyndafræðingar
flokksins hafa að lokatakmarki.
Nái þeir því takmarki, þá kemur í Ijós
hvern sess þeir koma til með að skipa í
hinu íslenska framtíðarþjóðfélagi, sjálfs-
eignarbændur og smáútgerðarmenn og
þeir mörgu íslendingar sem kjósa að eiga
eigið húsnæði og eigin bíl, að ekki sé
talað um þá sem reka atvinnufyrirtæki,
smá eða stór. Þá kemur einnig í Ijós hvert
frelsi íslendinga verður til þess að tala og
skrifa eins og þeim býr í brjósti.
Ofsóknir á hendur andófsmönnum í
Sovét, og þau réttarhöld, sem staðið hafa
yfir að undanförnu í málum þeirra eru
hvað best lýsandi dæmi um á hvern hátt
búið er að frelsi manna við kommúnist-
iskt þjóðskipulag. Menn hafa þar verið
dæmdir til fanglesisvistar og þrælkunar
fyrir að gagnrýna í ræðu og riti ríkjandi
þjóðskipulag í landi sínu. Haft er eftir
Einari Ágústssyni, utanríkisráðherra, að
ef samskonar reglur væru látnar gilda
hér, þá væri að minnsta kosti annar hver
íslendingurí þrælkunarvinnu.
Einhver kynni að hugsa að slíkt gæti
aldrei gerst á íslandi. En því miður er
forherðing harðlínumannanna, hinna
nýju og hinna gömlu trúboða kommún-
ismans svo alger, að þess er full nauðsyn
að vera vel á verði og fylgjast með
aðferðum þeirra. Um lokatakmarkið þarf
enginn að efast.
Starfsfólk
vantar á Fjórðungssjúkrahúsið
á ísafirði.
Upplýsingar gefur hjúkrunarforstjóri
í sfma 3020 og 3144
FJÓÐRUNGSSJÚKRAHÚSIÐ