Vestfirska fréttablaðið - 02.08.1978, Blaðsíða 6

6

Vinnum verkin heima
í héraði svo sem unnt er
Enginn er spámaður í
sínu heimalandi. Tilgang-
ur þessarar greinar er að
reyna að varpa örlitlu ljósi
á hvernig ýmsum verktök-
um og þjónustuaðilum eru
fengin í hendur stór sem
smá verkefni, og það hug-
arfar sem þar býr að baki.
Það virðist nefnilega vera
tilhneiging hjá mörgum að
álíta sem svo að sérfræð-
ingurinn sem kemur að
sunnan sé miklu betri en
sá sem býr í næsta húsi,
jafnvel þótt nágranninn
hafi sömu menntun og auk
þess meiri reynslu í heima-
högum sínum. Til að af-
marka mál mitt og stytta
hef ég ákveðið að halda
mig við hvernig staðið hef-
ur verið að tveimur mál-
um, þ.e. ráðstöfunbæjaryf-
irvalda á hönnunar- og
teiknivinnu við íbúðir fyrir
aldraða á ísafirði annars
vegar og hins vegar veit-
ingu sömu vinnu við bygg-
ingu dagheimilis og leik-
skóla.
Það virðist hafa verið
mikill áhugi hjá bæjarbú-
um á því að koma upp
dagheimili, því að árið
1976 bauðst íshúsfélag Is-
firðinga hf. til að greiða 1V2
milljón króna til byggingar
þess, um leið og hún hæf-
ist. Snemma á árinu 1977
bauðst Tækniþjónusta
Vestfjarða hf. til að teikna
dagheimili fyrir 20% af
verði skv. gjaldskrá, og
lagði fram frumdrög. Var
það boð þegið, og
teikningar Tækniþjónust-
unnar voru fyrst lagðar
fyrir byggingarnefnd dag-
heimilis í febrúar 1977.
Þegar þær voru komnar til
Menntamálaráðuneytis,
óskaði það eftir breyting-
um, sem gerðar voru í apr-
íl eða maí sama ár, skv.
upplýsingum Ólafs Theó-
dórssonar hjá Tæknlþjón-
ustu Vestfjarða. Það næsta
sem gerðist í málinu, var
að Ólafur Theódórsson var
boðaður á fund hjá bygg-
ingarnefnd dagheimilis þ.
28. júní 1977. Mætti hann
þar, og lagði fram og
Gott og vel. En hvers
vegna hafði starf nefndar-
innar legið niðri í rúmt ár,
og hvers vegna höfðu
teikningar Tækniþjónust-
unnar ekki verið fullhann-
aðar á þessu tímabili? For-
maður byggingarnefndar
dagheimilis, Jens Krist-
mannsson, en hann átti

Tækniþjónustan vann hita, rafmagns-
Sjúkrahúss og heilsugæslustöövar.
og loftræstiteikningu
ræddi nýjar og breyttar
teikningar af dagheimili,
sem voru í samræmi við
óskir Menntamálaráðu-
neytis. Var nefndin sam-
mála framkomnum breyt-
ingum og samþykkti að
leggja teikningarnar fram
til byggingarnefndar til
umsagnar.
Síðan var ekki haldinn
fundur í byggingarnefnd
dagheimilis í rúmt ár, eða
þar til 12. júlí s.l. Var þá
komin upp allt önnur
staða í málinu. Nýkjörin
nefnd samþykkti að leita
upplýsinga hjá Mennta-
málaráðuneytinu um full-
hannaðar teikningar eða
verksmiðjuframleidd hús,
sem hægt væri að hefja
byggingu á sem fyrst.
einnig sæti í nefndinni á
síðasta ári, tjáði mér að
ráðuneytið hefði aftur farið
fram á breytingar, eftir að
búið var að gera þær fyrri í
samræmi við óskir þess.
Skiljanlega hafði ekki verið
unnið að þeim breytingum
þar sem nefndin kom ekki
saman í rúmt ár.
Á fundi nefndarinnar
19. júlí s.l. samþykkti hún
að nota teikningar frá
ráðuneytinu (eins og fram
kemur annars staðar í
blaðinu). Svandís Skúla-
dóttir, deildarstjóri í dag-
heimilaráði Menntamála-
ráðuneytis, mætti á fund-
inum og tilkynnti að eí
ekki yrði hafist handa um
byggingu í september byrj-
un væri hætta á að framlag
ríkisins til byggingar dag-
heimilis á Isafirði yrði tek-
ið að láni til framkvæmda
við dagheimili annars stað-
ar. Taldi nefndin því að
ekki ætti að halda áfram
með teikningar Tækni-
þjónustunnar, þar sem
vafstur í kringum þær tæki
of langan tíma.
Þarna finnst mér að
byggingarnefnd dagheim-
ilis hafi með seinlæti sínu
orðið þess valdandi að
horfið var frá því að nota
teikningar frá fyrirtæki á
Isafirði, en í stað þess
fengnar teikningar frá aðil-
um í Reykjavík. Ég vil
ekki leggja miklu meira út
frá ofangreindum upplýs-
ingum, en hugsanlega má
skilja þær svo að Mennta-
málaráðuneytið hafi bein-
línis þvingað byggingar-
nefnd dagheimilis til að
taka tilbúnar teikningar
arkitekta frá Reykjavík og
þannig skarað eldi að
þeirra köku. Þó verður að
hafa í huga að ráðuneytið
greiðir helming af stofn-
kostnaði við dagheimili.
byggingarnefndar dvalar-
heimilisins, var Tækni-
þjónusta Vestfjarða ekki
þó boðin nein hönnun í
íbúðunum heldur leitaði
nefndin strax til Ingi-
mundar Sveinssonar arki-
tekts og Verkfræðiskrif-
stofu Sigurðar Thorodds-
ens, vegna þeirrar reynslu
sem bærinn hefur af sam-
skiptum við „Sunnan-
mennina“. Samkvæmt
upplýsingum Ólafs Theó-
dórssonar fékk Tækniþjón-
ustan þó rafmagns-
teikningavinnu við íbúðirn-
ar eftir mikið þras.
Þótt þessi tvö mál séu
ekki ýkja stór þá gefa þau
tilefni til almennar íhug-
unar um þessi efni. Er hér
verið að tefja vöxt þjón-
ustufyrirtækja heima-
manna með því að yfirvöld
og stærri fyrirtæki kaupa
þjónustu að sunnan? Ef
svo er, þá hvers vegna? Ég
hef ekki nægjanlegar upp-
lýsingar til að geta svarað
þessum spurningum svo að
vel sé, en þó segir mér
hugur um og því hefur
Fékk eftir „mikið þras” vinnu við rafmagnsteikningu í íbúðum
fyrir aldraða.
Hvað hitt málið varðar,
þá fékk Tækniþjónusta
Vestfjarða hf. hita-, raf-
magns- og loftræstiteikn-
ingar í Heilsugæslustöð og
Sjúkrahúsi. Fyrirtækinu
var gefið vilyrði fyrir sama
verkefni í íbúðum fyrir
aldraða. Samkvæmt upp-
lýsingum Guðmundar H.
Ingólfssonar, formanns
verið ýtt að mér, að svara
megi fyrri spurningunni
játandi. Víst er svo að í
Reykjavík eru 4-6 hönnuð-
ir sem hafa af því atvinnu
allt árið að sinna verk-
efnum frá ísafjarðarkaup-
stað og nærliggjandi hér-
uðum.
ss.
Pípulagningamenn
eða menn vanir
pípulögnum
óskast til starfa sem fyrst
ísafiröi, sími 3298