Vestfirska fréttablaðið - 13.09.1978, Blaðsíða 9

t^téUaéiaów
9
is og örfáar ályktanir þingsins
Úr skýrslu framkvæmdastjóra:
Heppiiegt væri, ef hægt
væri að stuðla að
stærri og traustari
rekstrareiningum
Alyktun Fjórðungsþings um iðnað:
Heitir á sveitarstjórnir
að standa saman
um að fullkomin
skipasmíðastöð rísi
IÐNAÐUR á Vestfjörðum er
hitt aðalmál þessa þings. Iðnaði á
Vestfjörðum má í stórum dráttum
skipta í tvennt, annars vegar þjón-
ustuiðnað og hins vegar fram-
leiðsluiðnað. Upp til hópa má
segja, að iðnaður á Vestfjörðum
falli undir það, sem kallast mætti
grófari vinna. Hins vegar virðist
vanta mjög það, sem flokkast undir
fínlegri iðnað, svo sem fataiðnað,
húsgagnaframleiðslu o.s.frv.
Vegna fábreytts atvinnufram-
boðs á Vestfjörðum væri æskilegt
að iðnaðurinn gæti tekið á móti
fleira fólki til starfa, og hægt væri
að fjölga starfsgreinum innan iðn-
aðarins. Á sumum stöðum hefur
orðið óæskileg þróun, til dæmis í
byggingariðnaðinum, þar sem
fleiri fást við þetta svið en æskilegt
væri, eru fáliðaðir, og því van-
megnugri en ella til að fást við stór
verkefni þegar þau falla til, en það
býður heim utanaðkomandi sam-
keppni frá öðrum landshlutum,
svo sem dæmi eru til. Á öðrum
stöðum vantar slíka þjónustu nær
alveg. Þar sem margir og fáliðaðir
fást við verkefnin, verður reynslan
sú, að tækjabúnaður er á sumum
sviðum meiri en nauðsyn krefur á
viðkomandi stað, en svo skortir
aftur á móti tæki og vélar, sem full
þörf væri fyrir, en einstakir aðilar
hafa ekki bolmagn til að kaupa og
eiga. Bent hefur verið á, að
Byggðasjóður hafi þarna e.t.v. haft
öfug áhrif á við það, sem æskilegt
hefði verið, þ.e. að veita mörgum
aðilum lán til kaupa á samskonar
tækjum, að , nauðsynjalausu.
Heppilegra væri, ef hægt væri að
stuðla að stærri og traustari rekstr-
areiningum, sem hefðu bolmagn
til að eiga öll þau tæki, sem nauð-
synleg eru, til að hægt væri að
gæta allar hagsýni og ná fram
nauðsynlegum afköstum.
Segja má, að skipasmíðaiðnað-
urinn á Vestjförðum sé í sérflokki
innan iðnaðarins. Svo sem víðar á
landinu á sá iðnaður við erfiðleika
að etja. Þörf er á mikilli uppbygg-
ingu á því sviði, og telja verður
æskilegt að hann gæti staðið á
breiðari 'grundvelli hvað fjármagn
og eignaraðild áhrærir,
Erfitt er að segja til um, hvernig
best er að standa að þróun iðnað-
armála á Vestfjörðum. Sumir
kunna að segja, að eðlilegt sé að
láta einstaklinga og félög um það,
hvernig þau standa að rekstri sín-
um. Að sjálfsögðu er þetta rétt, svo
langt sem það nær, en hætt er við,
að sá sjói.deildarhringur, sem
eingungis nær til eigin pyngju og
skattframtals, sé þrengri rammi en
hentar samfélagi því, sem viðkom-
andi á heima í, og þarfnast þjón-
ustunnar.
Það er min skoðun, aö brjóta
þurfi til mergjar mál iðnaðarins á
Vestfjörðum, og kannað, hvort
hægt er að koma á breiðari grunn
ýmiskonar starfsemi, sem nú er
fyrir hendi, og hvort tiltækilegt er
að auka þar við og bæta. Hver er
rétti aðilinn til að annast þetta,
getur verið álitamál. Ef til vilí gæti
það verið samstarfsverkefni nokk-
urra aðila. Á þessu þingi er vett-
vangur til að ákveða, hvort Fjórð-
ungssambandið gefur kost á að
blanda sér, frekar en orðið er, í
athugun á stöðu,. hag og þróun
iðnaðarins á Vestfjörðum, ef það
væri talið æskilegt, t.d. með því að
efna til ráðstefnu fyrir þá, sem
standa fyrir iðnaði hér. Hugsanlegt
er að á slíkri ráðstefnu gætu kom-
ið fram gagnlegar hugmyndir, eða
þá staðfesting þess, að rnenn óski
að þessi starfsemi hjakki áfram í
því farinu, sem hún nú er í.
Fjórðungsþing Vestfirðinga
1978 vill minna á þá alvarlegu
staðreynd, að engin starfhæf
dráttarbraut er nú innan Vest-
fjarða, og algjört vandræðaá-
stand er nú ríkjandi í þessum
efnum. Öll fiskiskip ogi
bátar verða að leita nú til ann-
arra landshluta um þjónustu og
þau atvinnufyrirtæki, sem byggt
hafa starfsemi sína á þjónustu
við fiskiskipastól Vestfirðinga
eru nú lömuð vegna aðstöðu-
leysis. Það starfsfólk, sem unn-
ið hefur hjá þessum fyrirtækj-
um, i iðnaði og annarri sérhæf-
ingu leitar nú til annarra starfa í
sífellt rfkari mæli þannig, að
mjög erfitt verður að byggja
þessa þjónustustarfsemi upp
að nýju, ef ekki verður nú þegar
mörkuð skýr stefna um upp-
byggingu og framkvæmdir
hafnar svo fljótt sem verða má.
Fjórðungsþing 1978 sam-
þykkir því, að skora á stjórnvöld
að taka mál þessi til alvarlegrar
umfjöllunar með það fyrir aug-
um að endurreisa þessa mikils-
verðu starfsgrein innan fjórð-
ungsins. Þingið heitir á sveitar-
stjórnir á Vestfjörðum að
standa fast saman um þá kröfu
að fullkomin skipasmiðastöð
rísi á Isafirði og á þann hátt
verði séð fyrir þörfum skipa-
stóls Vestfirðinga.
Þá telur þingið brýnt, að gerð
verði heildarúttekt á stöðu iðn-
aðar á Vestjförðum og felur
stjórn F.V. að efna til ráðstefnu
um iðnaðarmál.
v
V
Ur skýrslu framkvæmdastjóra, lokaorð:
Ályktun Fjórðungsþings um samgöngumál:
Fólksfjölgun á Vestfjörð
um hlutfallslega meiri
en hjá þjóðinni í heild
Enn skortir mikið á eðlileg samskipti
innan og á milli svæða, svo og við
aðra landshluta, samgöngulega séð
Þrátt fyrir þetta (vísast til
kafla um auðlindaskatt.
Aths. V.fr.) vil ég í lok orða
minna leyfa mér að vera
bjartsýnn á framvindu mála
á Vestfjörðum. Að vísu eru
viðsjár í efnahagsmálum
þjóðarinnar nú um sinn, og
vafalítið verður ekki hjá því
komist að stjórnvöld grípi til
ráðstafana, sem koma til
með að þrengja eitthvað af-
komu þjóðfélagsþegnanna, í
bili a.m.k.
Við höfum losnað við er-
lend veiðiskip af miðunum
við Vestíirði, og það, ásamt
friðunaraðgerðum, hlýtur að
koma okkur til góða, svo
framarlega sem auðlinda-
skattur verður ekki látinn
þrengja að fjárhag undir-
stöðuatvinnuvegar Vestfirð-
inga. Það gefur líka tilefni til
bjartsýni, að atvinnufyrir-
tæki á Vestjförðum, sem
stunda fiksveiðar og fisk-
vinnslu, standa að þvi er best
verður séð, flest þetur fjár-
hagslega en ætla má að sé í
öðrum landshlutum, með
nokkrum undantekningum.
Margt bendir til að fisk-
gengd sé þegar farin að auk-
ast, m.a. hefur orðið vart
fiskgengdar á innanverðum
Húnaflóa, sem telja verður
til nýlundar, þegar litið er
yfir alllangt árabil. Fólks-
fjölgun hefur orðið í heild
meiri á Vestfjörðum á s.l. ári
en um fjölda ára, og nú
hlutfallslega meiri en hjá
þjóðinni í heild. Einstakling-
ar virðast ekki hika við að
fjárfesta í íbúðarhúsnæði,
samanber hin mikla bygg-
ingaralda, sem nú gengur yf-
ir á fsafirði og víðar. Stór-
framkvæmdir standa yfir á
opinberum vettvangi, svo
sem í heilbrigðisþjónustu,
dvalarheimilum, gatnagerð
o.fl. O.O., að ótalinni upp-
byggingunni í atvinnufyrir-
tækjunum.
Það sem mér finnst helst
geta valdið áhyggjum í svip-
Fjórðungsþing Vestfirðinga
1978, minnir á fyrri ályktanir
þingsins í samgöngumálum og
telur, að þrátt fyrir margvísleg-
ar úrbætur í samgöngumálum
skorti verulega á, að Vestfirð-
ingar eigi samgöngulega séð
eðlileg samskipti innan og milli
svæða svo og við aðra lands-
hluta. Skorar þingið á stjórn-
völd að taka til endurskoðunar
samgöngumál fjórðungsins í
heild, og ftrekar að fullnægj-
andi samgöngur sé eitt hið mik-
ilvægasta til að tryggja búsetu
og fólksfjölgun á Vestjförðum.
Vegamál
Þingið leggur áherslu á, að
samgöngur innan svæða séu
forsenda atvinnulegrar upp-
byggingar og eðlilegra sam-
skipta í félags- og menningar-
málum á Vestfjörðum.
inn er fólksfækkun í sveitun-
um, og hve seint hefur geng-
ið að mæta þeirri uppþygg-
ingarþörf, sem þar er. Það
verkefni er brýnt að leysa.
Verulegt átak verður að gera
til uppbyggingar vega innan
svæða og þeir vegakaflar látnir
ganga fyrir, sem helst teppast af
snjóum og auðveldlega mætti
laga á ódýran hátt. Þá verði ekki
lengur við það unað að tenging
norðursvæðis Vestfjarða við
Strandasýslu um Steingrfms-
fjarðarheiði dragist öllu lengur.
Þá er sérstaklega bent á, að
vegasamband sama svæðis við
Framhald á 1 5, slðu
Frá (safjarðarhöfn.
/