Vestfirska fréttablaðið - 20.12.1978, Blaðsíða 21

( vcstlirska I
rRETTABLASiS
21
Eigum úrval af gólfdúkum,
teppum, veggklæðningum,
speglum og Ijósum.
Allt til bygginga á einum stað.
Óskum starfsfólki okkar og viðskiptavinum gleðilegra jóla og
heillaríks komandi árs, með þökk fyrir samskiptin á líðandi ári.
Jón F. Einarsson
Byggingaþjónustan Bolungarvík
þeirra, og á skipsferðalagi
hafði ég oft fundið til ofur-
magns náttúrunnar og van-
máttar míns og annarra. í
meðvitund minni lá fullvissa
um allt það erfiði og tímatöf,
er það tók að ganga upp á
einn fjallgarð, hvað þá
marga. En nú breyttist þetta
þetta, er ég fór fram hjá
fjöllunum eins og fuglinn
fljúgandi, og ólgandi djúpið
náði ekki til mín. ísland
frjálst til ystu stranda —
hljómaði í eyrum mér. Nú
varð ég sannfærður um það,
að framtíðaríbúar íslands
mundu drottna yfir landinu,
yfir náttúrunni, yfir fjöllum
og vötnum, yfir vetrar-
dimmu og hríðarbyljum, yfir
hafís og kulda; en hvernig
þetta skyldi verða, var mér
óljóst. Mig hafði raunar oft
dreymt stóra drauma um
risavaxnar rafmagnsstöðvar,
er bræddi ísinn af jöklunum
og breytti dölum í blómgað-
ar ekrur. Hinn sami máttur
andans, er smíðaði flugvél,
er flutti mig um himingeim-
inn, hlaut að geta brætt ís-
inn af jöklunum, feykt burtu
storminum og valdið öðrum
breytingum á mínu kalda og
hrjóstuga landi. Ég fann, að
mér hljóp kapp í kinn af
öllum þessum skýjadraum-
um mínum, Því að nú var ég
uppi í skýjunum, en hreyfill-
inn og hristingur flugvélar-
innar vöktu mig aftur til
lífsins, og nú sá ég Isafjörð
fyrir fótum mér, húsaþyrp-
ing á mjóum tanga og svarta
smádepla niðri, er færðust
allir í sömu átt. Flugvélin
flaug tvo eða þrjá hringi yfir
bænum og lenti — og þarna
vorum við komnir eftir tæp-
lega 2Vi tíma flug frá
Reykjavík, en ísfirðingar
lustu upp fangaðarópum. í
freyðandi kampavíni drukk-
um við skál hinnar fyrstu
flugferðar til ísafjarðar hjá
Jóni Auðunni Jónssyni al-
þingismanni, en síðan hjá
bæjarfógeta. Eftir 4 tíma
viðstöðu fórum við aftur af
stað og rann flugvélin út
Pollinn og kvaddi ísfirðinga
með því að fljúga yfir bæinm
Frá þessum merka atburði
var einnig greint í blaðinu
Skutli á ísafirði og þar mátti
m.a. lesa eftirfarandi: „Fugl-
inn flaug fjaðralaus."
„í fyrradag, þegar Súlan fór
héðan, hóf hún sig til flugs
hér úti á firðinum, sveif yfir
bæinn, sneri síðan við og
stefndi út Djúp. Horfði
fjölda manna á þennan
fjaðurvana fugl, og urðu allir
mjög hrifnir af fluglist hans,
eins og vísa þessi sýnir:
Hugur manns í hæðir kleif,
hristi kvakið fjöll og sæinn,
er fjaðurvana „Súlan" sveif
syngjandi yfir „rauða” bæinn.”
Flugfélag íslands hélt sið-
an uppi flugi hingað á árun-
um 1928 til 1931 eða þar til
það varð að hætta starfsemi
sinni.
Á árinu 1938 er á ný hafið
flug hingað til ísafjarðar og
síðdegis 21. maí á því ári
kom hingað frá Akureyri
flugvélin „Örn“ í vélinni
voru tveir menn og var ann-
ar þeirra Agnar Kofoed
Hansen núverandi flugmála-
stjóri. Þennan dag var bæj-
arbúum gefinn kostur á að
fara hringflug yfir bæinn og
nágrenni hans. Vélin tók
fjóra farþega í hverri ferð og
kostaði sætið 15 kr. fyrir 15
mínútna ferðalag. í þetta
sinn flugu alls 30-40 manns
með vélinni. Meðal farþega
flugvélarinnar þennan dag
var Hannibal Valdimarsson,
sem þá var ritstjóri Skutuls
og lýsti hann ferðalaginu
þannig:
„í það skifti, sem ritstjóri
Skutuls fór í loftið, fór vélin
norður í Djúp inn yfir Vigur,
norður að Æðey og þaðan
yfir fjarðarmynnin vestur-
um. Síðan úteftir Djúpinu
vestanverðu inn Skutuls-
fjörðinn, yfir bæinn, inn yfir
Pollinn og út Sund. Lagst
var við Norðurtangabryggju
og þaðan var lagt af stað.
Allt gekk eins og í ágætustu
lygasögu. Þeir, sem í vélinni
eru, verða miklu síður varir
við hávaðann, en hinir sem
nærstaddir eru. Menn verða
þess naumast varir, hvenær
skilið er við sjóinn, og eftir
að á loft er komið sitja menn
eins þægilega og í bólstruð-
um stól heima í stofu. Um
mig fór þægileg öryggis-
kennd, meðan ég sat í flug-
vélinni hátt uppi yfir Djúp-
inu. Afstöðubreytingar á
landslagi eru engar sjáanleg-
ar, þegar hátt er flogið og
langt til fjalla, og finnst
manni því stundum sem sitji
maður kyr og miði ekkert
áfram. Sérkennilegast er,
þegar vélin tekur skarpan
sveig. Þá finnst manni sem
vélin sé áfram lárétt, en land
og sjór standi meira eða
minna upp á rönd. Við lend-
ingu fannst mér hreyfingin
áþekkust því, þegar árabátur
rennur með góðum gangi í
malarfjöru. í þetta sinn fór
Örninn í 1200 feta hæð og
var hraðinn rúmir 100 kíló-
metrar á klukkustund. Veð-
ur og skyggni var dásamlegt.
Ég dreg þá ályktun af 15
mínútna reynslu, að allar
eða flestar sögusagnir um
uppsölu og annað verra í
flugvélum, hljóti að vera
uppspuni einber. Það er ekki
hægt að hugsa sér þægilegra
farartæki en flugvél með
öruggum flugmanni.”
í blaðinu Baldri á ísafirði
er í júlímánuði 1944 greint
frá því að þau stórtíðindi
hefðu gerst í samgöngumál-
um Vestfirðinga að von væri
á tveim stórum flugvélum
sem ættu að halda uppi föst-
um flugferðum á milli
Reykjavíkur og Vestfjarða
með ísafjörð sem miðstöð.
Ennfremur er frá því greint
að h.f. Loftleiðir kaupi aðra
flugvélina, sem var 8 farþega
flugbátur og gæti sest og haf-
ið sig til flugs bæði á sjó og
landi. Hina flugvélina væri
Flugfélagíslands að kaupa og
að það væri 6-8 farþega sjó-
flugvél.
Blaðið Baldur snéri sér í
tilefni af þessum fréttum til
Þorleifs Guðmundssonar
framkvæmdastjóra á ísafirði
og innti hann frétta af flug-
vélakaupum h.f. Loftleiða,
en það félag hafði verið
stofnað fyrr á árinu 1944.
Þorleifi sagðist svo frá:
„I apríl í vor fór maður frá
h.f. Loftleiðir til Ameríku til
þess að leitast fyrir um kaup
á 6—8 manna flugbát þar.
Fyrir nokkru barst skeyti
frá honum um að hann hefði
fest kaup á slíkum flugbát
nýjum frá verksmiðjunni,
hafa kaupin þegar verið gerð
og stendur nú aðeins á því,
að leyfi fáist til þess að fljúga
honum hingað heim, og er
talið líklegt að það fáist nú
næstu daga, myndi það
spara félaginu 100.000 kr. í
flutningskostnað, og auk þess
gæti flugbáturinn þá tekið
miklu fyrr til starfa en ella.
Þorleifur sagðist hafa byrj-
að fyrir alvöru að safna
hlutafé þegar vissa var féng-
inn fyrir því að flugbáturinn
fengist. Hefur hlutafjársöfn-
unin gengið mjög vel og ver-
ið í alla staði mjög ánægju-
legt að vinna að þessu. Allir
hreppar hér á Vestfjörðum
hafa lagt fram fé og auk þess
margir einstaklingar, sérstak-
lega hér á ísafirði er þátttaka
einstaklinga mjög almenn
þegar þess er gætt að lægstu
hlutireru 1000 krónur.
ísafjarðarkaupstaður legg-
ur fram 15000 kr. — Af
hreppunum er Patreksfjarð-
arhreppur hæstur með 12000
kr. Suðurfjarðarhreppur
leggur fram 5000 kr., um
fjárhæð frá öðrum hreppum
Norseman flugbáturinn flaug til Isafjarðar á árunum 1945 til
1947.
Flugbáturinn Súlan kemurtil ísafjarðar í fyrsta sinn í júni 1928.