Vestfirska fréttablaðið - 06.11.1980, Page 3
vestfirska |
FP.ETTABLADiD
glæp. Það er grunnt á strákinn í
okkur öllum. og ég er hræddur
um að menn séu stundum mjög
fljótir að gleyma því að þeir voru
einu sinni ungir sjáfir.
MIKILL DRYKKSUSKAPUR
—Hvað um drykkjuskap ung-
linga?
—Er hann nokkuð meiri en
gengur og gerist? Það er á allra
vitorði, að það er óhemju drykkja
hér í bænum. Ef tala á um ung-
lingana í því sambandi. þá vildi
ég allt eins benda á foreldrana.
því þaðan hafa þeir fordæmið. En
við drukkinn ungling er ekkert
hægt að gera nema reyna að fá
upp úr honum hvar hann fékk
vínið. Og það er oft býsna erfitt
og oftast nær ómögulegt.
—Eru mikil brögð að því, að
menn kaupi vín handa unglingum
eða selji þeim?
—Það er þá yfirleitt um að
ræða stráka, sem sjálfir hafa aldur
til að kaupa áfengi og kaupa það
þá einnig af bríaríi fyrir ungling-
ana. Við viljum ekki alfarið
kenna leynivínsölum um þetta.
En hvað leynivínsalana snertir, þá
má segja að lögreglan sé í sporum
þess ágæta manns, Don Quixote.
Það hvorki gengur né rekur. Við
höfum gert ,,rassíur” hér og ma.a.
fylgst með áfengisútsölunni borg-
aralega klæddir. Ef einhver
keypti óeðlilega mikið magn, var
hann tekinn til yfirheyrslu. Ef
rökstuddur grunur lék á að þetta
væri keypt fyrir fólk undir aldri,
þá var áfengið gert upptækt. En
málið er erfitt viðfangs: menn
mega kaupa ótakmarkað magn af
áfengi og það er aldrei hægt að
sanna, að þeir séu að kaupa þetta
BREYST TIL BATNAÐAR
—Að mínum dómi hefur á-
standið í útivistarmálum tvímæla-
laust breyst til batnaðar, sagði
Torfi. Ég tel að í þeim efnum sé
ástandið hvergi nærri eins slæmt
og foreldrar og aðrir vilja vera
láta. Við gerðum tvívegis könnun
á þessu viku áður en viðtölin
birtust í Vestfirska og þá sáum við
engin börn, sem ekki höfðu aldur
til að vera úti eftir kl. 8. Því er
haldið fram að mikið af óknytt-
um séu framin á þessum tíma, en
ég held kð það sé enganveginn
hægt að skella allri skuldinni á
börn eða unglinga, sem eru úti
eftir leyfilegan tíma. Hér eiga
oftast í hlut hálfstálpaðir strákar,
15 - 16 ára, sem hafa aldur til að
vera úti frameftir kvöldi. Ég vil
sömuleiðis gera stóran greinar-
mun á því hvort börn eru að leik
fyrir utan heimili sín eða hvort
þau eru á þvælingi um bæinn.
Það er býsna erfitt fyrir lögregl-
una að vita hvort þessi börn eru á
göltri eða hvort þau hafa einfald-
lega verið send einhverra erinda
af foreldrunum. Það ber við að
börnin eru send í sjoppur löngu
eftir að útivistartíma er lókið. Ef
við ættum að fylgja strangt eftir
lögum og reglum um útivistar-
tíma, þá væri heldur ekki nóg
fyrir okkur að vera hér á ísafirði.
Þingeyringar og Flateyringar eiga
sama rétt á löggæslu og ísfirðing-
ar. En hjá okkur eru þrír menn á
vakt alla yirka daga og það er
auðvitað óhugsandi að þeir kom-
ist yfir slíkt. Inn í dæmið kemur
líka. að við erum fáliðaðir - við
höfum hérna 840 manns per lög-
reglumann miðað við 400-500
manns í p.eykjavík og víðast út
um land
GÓÐ SAMSKIPTI
—Samskipti okkar við foreldra
Góð samskipti við
börn og foreldra
—Lögregluþjónar telja ástandið í útivistarmálum hafa breyst til batnaðar.
Útivistir barna og unglinga
eru enn til umræðu. Fyrir
tveimur vikum birtust hér í
blaðinu viðtöl við skólamenn
og forráðamenn barna á ísa-
firði, þar sem þeir lýstu skoð-
unum sínum á þessu máli, og
jafnframt gerði sr. Jakob
Hjálmarsson ítarlega grein fyrir
viðhorfi sínu og barnaverndar-
nefndar til þessara mála. Einn
þeirra sem blaðið ræddi við,
gat þess, að útivistarmálin hef-
ðu um nokkurt skeið verið hita-
mál milli lögreglu, barnavernd-
arnefndar og foreldra. Vegna
þessara ummæla lögðu tveir
lögreglumenn á ísafirði, þeir
Bragi Beinteinsson og Torfi
Einarsson, leið sína niður á
blað og sögðust ekki kannast
við neitt slíkt „hitamál” og
báðu um nánari skýringar.
hafa yfirleitt verið góð, hélt Torfi
áfram, en að sjálfsögðu getur lög-
reglan ekki farið að ala upp börn-
in hér í bænum - foreldrarnir
verða sjálfir að setja þeim reglur.
Samskipti okkar við börnin og
unglingana hafa ekki síður verið
hér um götur í borgaralegum
klæðum, gæti vel hugsast að við
sæjum krakka, sem eru úti á ó-
leyfilegum tíma. Við viljum um-
fram allt hafa góða samvinnu við
þessi börn og ég tel að það hafi
tekist hingað til. En ég vil leggja á
Frá lögregluvarðstofunni á ísafirði.
mjög ánægjuleg þróun. Við verð-
um að hafa það í huga, að þessi
börn eru í mótun og sú afstaða
sem þau taka til lögreglunnar
núna er nokkuð afgerandi fyrir
samskipti þeirra við hana í fram-
tíðinni.
VIÐSTAÐA VIÐ DISKÓTEKIN
—Það má einnig nefna það,
segir Bragi, að þegar börn og
unglingar eru á leið heim til sín
frá diskótekum, sem haldin eru á
vegum skólanna. þá hafa þau til-
hneigingu til að staldra við fyrir
utan almennu danshúsin hér í
bænum, þegar eitthvað er þar um
að vera, og þetta er kannske ekki
nema eðlilegt. Annars er það
reynsla okkar, að krakkarnir fara
beint heim til sín að dansskemmt-
un lokinni og eins og áður kom
fram verðum við lítið varir við
börn á þvælingi hér undir aldri.
Ef við hinsvegar færum að ganga
Frá opnu húsi í Gagnfræðaskóla ísafjarðar.
góð og ég er personulega þeirrar
skoðunar, að þessir krakkar séu
ekki verri, og jafnvel heldur betri
en t.d. unglingar, þegar ég var ao
alast upp. í gamla daga þótti
manni ekkert kvöld vel heppnað
nema maður gæti fengið lögregl-
una til að elta sig. En það getur
ekki verið meiningin að etja sam-
an unglingunum og tögreglunni
eða nota lögregluna eins og grýlu
á börnin til þess að hafa þau góð.
Slíkt hefur alltaf þveröfug áhrif
við það sem til var ætlast. Og það
er harla lítið gagn að lögreglunni,
ef krakkarnir eru svo hrædd við
hana, að þau hlaupa í felur þegar
hún nálgast. Eðlileg samskipti
lögreglunnar og þessara krakka
hljóta að byggjast á gagnkvæmri
vinsemd. Annars er það mjög fá-
títt nú orðið, að börn séu hrædd
við lögregluna. Það er daglegur
viðburður, að nokkur börn komi
til okkar á stöðinni til þess að
rabba við okkur um daginn og
veginn og iðulega biðja þau okk-
ur um aðstoð við hitt og þetta.
Okkur finnst þetta að sjálfsögðu
það áherslu, að um leið og við
færum að sýna þeim óeðlilega
afskiptasemi, mundum við missa
á þeim tökin.Það yrði þá sams-
konar „lögguhasar” hér og hefur
orðið sumsstaðar annarsstaðar á
landinu. Samskonar stemning og
sögð er ríkja á Hallærisplaninu í
Reykjavík gæti myndast hér, og
hver vill það? Það væri ákaflega
auðvelt að skapa slíkt andrúms-
loft hér í bænum og þetta mundi
hiklaust gerast, ef við færum að
beita hörku. Ég held að menn
geri sér almennt ekki grein fyrir
þessu. Það er að okkar dómi
miklu árangursríkara að koma
þannig fram við krakkana, að þau
hafi ekki ástæðu til að vera
hrædd.
—Bæði börn og fullorðnir eru
þannig, segir Torfi, að þeim finnst
gaman að spennu og það væri
ekki lítið spennandi fyrir börnin,
ef lögreglan væri a hælunum á
þeim alla daga. Það gæti þess-
vegna reynst varhugavert að blása
út strákapör sem einhvern stór-
Uppsalir
ísafirði
flokkurinn
laugardagskvöld
kl. 10-2
Spariklæðnaður
UPPSALIR
fyrir einhverja aðra. Menn virðast
líka ákaflega fúsir á að hylma yfir
með þeim sem grunur leikur á að
séu að kaupa fyrir aðra. Þeir
segjast hiklaust eiga svo og svo
margar flöskur til þess að „redda”
viðkomandi úr klípu, jafnvel þótt
þeir viti að við vitum að svo er
ekki. Það er eitt af þessum opin-
beru leyndarmálum, að hér er
stunduð leynivínsala. Lögreglan
hefur oft gert strik í reikninginn
hjá þeim, en þeir láta sér ekki
segjast. Samt sem áður hefur
leynivínsala minnkað stórlega á
undanförnum árum.
etj
Reynið
nýju
ísréttina
HAMRABORG HF.
GLEYMIÐ EKKI
BRÚÐKAUPS
DEGIJVUM^
1 ár Pappírsbrúðkaup
2 ár Bómullarbrúðkaup
3 ár Leðurbrúðkaup
4 ár Blómabrúðkaup
5 ár Trébrúðkaup
6 ár Sykurbrúðkaup
7 ár Ullarbrúðkaup
8 ár Bronsbrúðkaup
9 ár Viðarbrúðkaup
10 árTinbrúðkaup
11 ár Stálbrúðkaup
12 ár Silkibrúðkaup
Wk ár Koparbrúðkaup
13 ár Kniplingabrúðkaup
14 ár Fílabeinsbrúðkaup
15 ár Kristalbrúðkaup
20 ár Postulínsbrúðkaup
25 ár Silfurbrúðkaup
30 ár Perlubrúðkaup
35 ár Koralbrúðkaup
40 ár Rúbínbrúðkaup
45 ár Safírbrúðkaup
50 ár Gullbrúðkaup
55 ár Smaragðabrúðkaup
60 ár Demantsbrúðkaup
65 ár Kórónudemantsbrúðk
70 ár Járnbrúðkaup
75 ár Atómbrúðkaup
Ps. Geymio
auglýsinguna
*
Blémabúðin
ísafirði, sími 4134