Vestfirska fréttablaðið - 12.04.1984, Blaðsíða 2

vestfirska
1
vestíirska 1
FRETTABLADIS
Vikublað, kemur út á fimmtudögum kl. 18:00 — Skrifstofa
Hafnarstræti 14, sími 4011 — Opin virka daga frá kl. 10:00 —
12:00 og 13:00 — 17:00 — Blaðamaður Rúnar Helgi
Vignisson, sími 3325 — Útgefandi og ábyrgðarmaður Árni
Sigurðsson, Fagraholti 12, ísafirði, sími 3100 — Verð í
lausasölu kr. 22,00 — Auglýsingaverð kr. 110,00 dcm. —
Smáauglýsingar kr. •• 210,00 — Áskriftarverð er
lausasöluverð, reiknað hálfsárslega eftirá — Prentun:
Prentstofan ísrún hf. sími 3223.
Eftir að hafa séð hrafninn
fljúga mikilfenglega í Nýja bíói
og smakkað smávegis á regn-
inu í Austurstræti ákváðu þau
að gerast heimsmenningarleg
og setjast inn á café Lækjar-
brekku. Þau fundu sér borð útí
horni og horfðust í augu yfir
ÚTÍ
BLÁINN

/ dag skrif hr
Rúnar Helgi
kertaljós. Á næsta boröi sat
miöaldra maður yfir hálffullu
glasi og horfði fjarrænum aug-
um útí loftið. Varla var hann að
horfa á þjónustustúlkuna því
hún var karlkyns.
Þegar unga parið var búið að
sjúga sultardropana uppí nefiö
fór þaö að líta í kringum sig.
Smámyndir á veggjunum rákust
í augun.
— Ferlega eru þetta Ijótar
myndir, sagði hún.
— Þær eru svolítið sérstakar,
sagði hann og vildi ekki vera
fordómafullur.
— Vertu nú ekki að þessu,
heyrðist þá sagt viö hliðina á
þeim, mildri röddu. Þau litu á
miöaldra manninn sem enn sat
í sömu stellingu og horfði.
Vertu nú ekki aö eyðileggja
þetta fyrir henni, sagði hann.
Þetta er Ijótt. Það er alltaf verið
að reyna að telja okkur trú um
að þetta sé fallegt, en þetta er
Ijótt, forljótt.
Þjónustustúlkan karlkyns
kom nú meö menu og þau
grúfðu sig yfir það. Hún vildi
kaffi, hann kakó. Ekkert með
því. Takk fyrir.
— Inní miðju Pakistan gat
maður fengiö fyrsta flokks
kokteil, var sagt við hliðina á
þeim aftur. Inní miðju Pakistan.
Þar var menning. En hér uppá
íslandi, sagði hann og horfði
með vanþóknun oní hálfklárað
glasið, hér er ekki menning.
— Er kokteill mælikvarði á
menningu? spurði ungi maður-
inn og var að sýna sig fyrir
dömunni.
Kaffið og kakóið komu aðvíf-
andi í þessu og þau fóru að
súpa.
— Taliö þið bara, var sagt viö
hliðina á þeim. Ég skal þegja.
Og þau reyndu að ná upp
samtali, lágværu, eins og regn-
ið sem úti féll, en gekk illa.
— Ég er orðinn 42ja ára, var
enn sagt við hliðina á þeim og
ég er orðinn þreyttur á vinnu.
42ja ára.
Þau, sem voru rúmlega hálf-
drættingar aö aldri og rétt að
koma útá vinnumarkaðinn, litu
afglapalega hvort á annað.
Sögðu ekkert.
— Þið ættuð ekki að vinna
svona mikið, sagði röddin. Þið
ættuð að njóta lífsins. Ekki bara
vinna.
— Ef við vinnum ekki jafn
mikið og foreldrar okkar, sagði
ungi maðurinn roggni, þá erum
við kölluð slæpingjar.
— Er það, sagði röddin dap-
urlega.
Þau fóru aftur aö hvíslast á
en áleitin nálægö mannsins
sem horfði útí bláinn og talaði
útundan sér kom í veg fyrir að
þau gætu fitjað uppá einhverju
sem skipti máli. Loks sagði
maðurinn:
— Ég skal fara, — og stóö
hljóðlega á fætur. Og fór.
Smáaugfýsingar
| BAHÁ ITRÚIN
I Upplýsingar um Bahá i trúna
eru sendar skriflega, ef óskað
jj er. Utanáskrift: Pósthólf 172,
I (safirði. Opið hús að Sund-
I stræti 14, sími 4071 öll
| fimmtudagskvöld frá kl. 21:00
| til 23:00.
I
I TIL SÖLU
B Volvo 244 DL, árg. 1982
ekinn 30 þús. km. Sjálf-
skiptur með aflstýri.
| Upplýsingar í síma 3277
STÚLKA ÓSKAST
til að gæta 2ja ára drengs í
sumar.
Upplýsingar í síma 3383
TIL SÖLU
Vel með farinn bíll Mazda
626 1600 Sedan árgerð
'81.
Upplýsingar í síma 3582
milli kl. 7 og 8 á kvöldin.
TILSÖLU
Dodge Trademann 300 I
árg. 1977 sjálfskiptur, afl-
stýri, aflbremsur. Ekinn 50
þús. km.
Upplýsingar í símum 3302 |
og 3349 |
HÚSTILSÖLU
Húseignin að Bakkastíg 12
í Bolungarvík er til sölu.
Gamalt einbýlishús úr
steini. í góðu standi og á
góðum stað.
Uppl. í síma 94-7511
HÖFUM OPNAÐ
vídeóleiguna aftur. Höfum
mikið úrval af textuðum
myndum, allt VHS. Opið
milli 8 og 9 á kvöldin.
Videóleigan Lyngholti 5
SÁ SEM ER MEÐ
tvær bækur um páfagauka
að láni vinsamlegast láti
vita f síma 3350 eða skili
þeim í pósthólf 331.
vestfirska
FRETTABLASfD
Guðmundur Guðmundsson:
Furðulegir viðskiptahættir
Olíufélagið sendir skipið Bldfellfrú Reykjavík tilþess að dæla olíu íb/v
Hafþór í stað þess að taka olíuna úr tönkum Olíusamlags útvegsmanna í
gegnum leiðslur d hafnarbakkanum
Nokkrar rækjuverksmiðjur á
ísafirði hafa sem kunnugt er
tekið hafrannsóknarskipið Haf-
þór á leigu til rækjuveiða um
nokkurn tíma.
Leigutakar vildu hefja við-
skipti við Olíufélagið hf., varð-
andi olíukaup fyrir skipið. í
framhaldi af þessu óskaói Olíu-
félagið eftir því að fá að setja
upp svartolíugeymi á athafna-
svæði sínu hér, til þess að geta
fullnægt þessum viðskiptum og
sendi um það erindi til bæjar-
stjórnar ísafjarðar.
Þar sem það er áformað að
flytja allar olíubirgðir af núver-
andi stað út á svokallaðan
„Mávagarð" var að áliti bæjar-
stjórnar ,,talið óæskilegt að
heimila uppsetningu nýrra
geyma við Suðurgötu."
Með þetta sjónarmið í huga
skrifaði bæjarstjórn Olíusam-
lagi útvegsmanna bréf, þar sem
segir: ,,Áður en afstaða verður
tekin til framangreinds erindis
(Olíufélagsins), vill undirritaður
athuga hvort Olíufélagið hf. geti
fengið afnot af geymi Olíusam-
lagsins, sem nú er staðsettur í
birgðastöö við Suðurgötu,
þannig að ekki þurfi að reisa
nýjan geymi við Suðurgötu.”
Þessu erindi bæjarstjórnar
svaraði stjórn Olíusamlags út-
vegsmanna á eftirfarandi hátt:
„Olíusamlag útvegsmanna er
reiðubúið til að annast af-
greiðslu á svartolíu til viöskipta-
manna Olíufélagsins hf. frá
geymi sínum viö Suðurgötu.
Telur Olíusamlagið æskileg-
ast að þessi viöskipti verði gerð
úpp á sama hátt og áður hefir
tíðkast í samskiptum þessara
aðila.”
Til frekari skýringa skal það
tekið fram að um slík viðskipti
hefur gilt sú regla að olíuúttekt
viðkomandi hefur verið millifærð
milli olíufélaganna í Reykjavík
oghefurþetta margsinnis verið
Bláfell utan á Hafþóri
svo um viðskipti við Olíufélagið
hf.
Svar Olíufélagsins hf. við
þessum málalyktum er að ofan
greinir var það, að sent var
skipið Bláfell frá Reykjavík til
þess að dæla olíu um borð í b/v
Hafþór þegar hann kom næst í
höfn og í dag, 10. apríl endur-
tekur sig sama sagan; Bláfellið
liggur utan á Hafþóri, komandi
beint frá Reykjavík til þess að
dæla olíu Olíufélagsins þar um
borð, olíu sem er raunar af
sömu gerð og er á geymum
Olíusamlagsins við hafnarbakk-
ann.
Það'hefur mikið verið rætt um
það, á hvern hátt unnt væri að
draga úr dreifingarkostnaði á
olíu hér á landi og hefur í því
sambandi verið með réttu
gagnrýnt hið þrefalda dreifikerfi
olíufélaganna.
Þau vinnubrögð Olíufélags-
ins hf. sem hér hafa verið tekin
til umræðu, bera þess ekki vott
að það fyrirtæki hafi hug á að
haga starfsemi sinni á þann
hátt, er verða mætti til lækkunar
dreifingarkostnaðar á olíuvör-
um.
Hinsvegar gefur þetta tilefni
til þess aö ætla að álagning á
olíuvörur sé það rífleg að selj-
endur geti leyft sér að bruðla
með fjármuni að eigin geðþótta
gagnstætt hagsmunum þeirra,
sem verða að kaupa þessa
nauðsynjavöru. Það varðar alla,
sem þurfa á olíu að halda til
heimilisnota og atvinnurekstrar
að gætt sé hófs í skefjalausri
samkeppni olíufélaganna, því
það eru kaupendurnir í landinu,
sem greiða fyrir óráðsíuna hjá
innflutningsfyrirtækjunum.
Guðmundur Guðmundsson
form. Útvegsmannafél.
Vestfjarða
Jón G. Guðmundsson, Sólheimum Túlknafirði:
Hraðbraut til Reykjavíkur
Við höfum fengið að heyra
það, Vestfirðingar, að við séum
svo ákaflega lítill hluti íslensku
þjóðarinnar, og þess vegna
verði það takmarkað, sem hægt
sé að kosta til samgöngumála á
Vestfjörðum. Þetta getur svo
sem vel satt verið, og þess
vegna hefur mér komið til hug-
ar, að við leysum sjálfir sam-
gönguvanda okkar, og greiðum
kostnaðinn með eigin fjár-
magni.
Ég hef áður minnst á brú yfir
Dýrafjörð og nokkur stk. jarð-
göng og ég legg ennþá áherslu
á, að samgöngur okkar byggist
á þeim, en sem framhald hefur
mér komið til hugar að byggja
lokaða rörbraut fyrir rafdrifnar
lestir. Aðalbrautin yrði lögó frá
Bolungarvík um jarðgöng og
Dýrafjarðarbrú til Borgarfjarðar
í Arnarfirði. Þar lægi brautin
upp á hálendið og síðan austur
eftir því, með þverbrautum frá
brautarstöðvum á hálendinu, til
þéttbýlisstaða báðum megin við
hana.
Leiðin lægi þá í norðurhlíð-
um Reiphólsfjalla og áfram
austur og síðan suður um há-
lendið til Holtavörðuheiðar og
Tvídægru, Brautin væri svo
lögð suður um Hallmundar-
hraun milli Strúts og Eiríksjök-
uls, og síðan suður um Geit-
landshraun og Kaldadal til
Þingvalla, og þaðan sem leið-
liggur um Mosfellsheiði til
Reykjavíkur.
Hraðlest, er ekið væri í slíkri
rörbraut, og flytti aðeins far-
þega og póst, ætti að geta farið
tvær ferðir daglega (báðar leið-
ir), milli Reykjavíkur og Bolung-
arvíkur. Seinfærari lest, er flytti
vörur eingöngu, ætti samt að
geta farið eina ferð daglega,
þ.e.a.s. að nóttunni. Brottfarar-
og komutímar gætu þá orðið
með nokkurn veginn mínútu
nákvæmni, án tillits til árstíma
og veðurfars, en ekki bara ein-
hvern tíma í dag, eða á morgun,
eða í næstu viku, eins og nú er.
Flug er ákaflega fljótvirkur
ferða- og flutningsmáti, en á-
nægjan verður óneitanlega
nokkuð blandin, þegar bíða
þarf í viku til þess að geta notað
hann. Þess vegna ættum við að
koma okkur upp slíkum lestár-
samgöngum, og þá gætum
við lagt flug til Vestfjarða niður
sem áætlunarferðir. Flugið
mundi aftur á móti halda velli
sem leiguferðir fyrir þá, sem
hefðu ekki tíma til að ferðast
með lest, og nóg fjármagn til að
greiða fyrir flug. Þá gætum við
líka e.t.v. afþakkað eitthvað af
þeirri vetrarþjónustu, sem
Vegagerð ríkisins hefur á
stundum verið svo treg til að
veita.
Það teldist vafalaust mikil
ósvífni að leggja fram tillögu
um svo mjög fjárfreka fram-
kvæmd, sem bygging slíkrar
brautar yröi, ef engin tilraun
væri gerð til fjármögnunar
hennar, og þess vegna fylgja
hér með frumdrög að fjármögn-
un þessa stórvirkis í sam-
göngumálum Vestfiröinga.
I. Lagt yrði hald á tekjuskatt
greiðenda á Vestfjörðum, sem
greiðist ríkissjóði þjóðarinnar
undir.venjulegum kringumstæð-
um. (Tekjuskattur af launum
opinberra starfsmanna yrði þó
að vera undanþeginn. Hann
næðist ekki hvort eð væri).
Söluskattur frá Vestfjörðum
yrði einnig notaður í sama til-
gangi.
II. Aðstöðugjöld Vestfirðinga
yrðu öll notuð til fjármögnunar
verkefninu, enda mundi ,,að-
staða” fyrirtækja stórbatna
með örari og öruggari sam-
göngum. Verslanir mundu t.d.
geta minnkað vörubirgðir sínar
um 20 — 50 af hundraði, svo
Framhald á bls. 3