Vestfirska fréttablaðið - 05.07.1984, Blaðsíða 4

ísafjarðarkanpstaðar
Yfirverkstjóri
Starf yfirverkstjóra ísafjarðarkaupstaðar er
auglýst lausttil umsóknar. Auk umsjónar með
daglegum rekstri áhaldahúss ísafjarðarkaup-
staðar felst starfið í verklegum framkvæmd-
um á vegum bæjarins.
Nánari upplýsingar veitir forstöðumaður
tæknideildar eða bæjarstjóri og skal umsókn-
um skilað til annars þeirra á skrifstofu bæjar-
sjóðs fyrir 13. júlí n.k.
Starfsfólk vantar
nú þegar á Elliheimilið á ísafirði.
Upplýsingar veitir forstöðumaður í síma
3110.
Bæjarstjórinn.

ORKUBÚ VESTFJARÐA Stakkanesi 1 - Pósthólf 220 400 ísafjöröur
UTBOÐ
Orkubú Vestfjarða óskar eftir tilboðum í eftir-
farandi:
Steyptar undirstöður undir stálgrindarvirki,
tækjagrindur og spenni. Reisingu burðar-
virkja úr stáli, uppsetningu rafbúnaðar og
tengingu hans háspennumegin í aðveitu-
stöðvum á Keldneyri við Tálknafjörð og við
Mjólkárvirkjun.
Útboðsgögn: Tengivirki Keldneyri —
Mjólká.
Útboðsgögn verða seld á skrifstofu Orkubús-
ins á ísafirði frá og með miðvikudeginum 27.
júní 1984 og kosta kr. 600.
Tilboð verða opnuð þriðjudaginn 17. júlí kl.
13:00 á skrifstofu Orkubúsins á ísafirði að
viðstöddum þeim bjóðendum er þess óska
og skulu tilboð hafa borist tæknideild Orku-
búsins fyrir þann tíma.
ORKUBÚ VESTFJARÐA
Póstur og sími
LAUS STAÐA
50% staða póstafgreiðslumanns er laus.
Umsóknarfrestur er til 12. júlí 1984.
Upplýsingar veitir stöðvarstjóri.
Æ Afgreiðslustarf Óska að ráða í heilsdags
isafjarðar starf við afgreiðslu.
apotQh ÁSBJÖRN SVEINSSON ■ SÍMI 3009 PÓSTHÓLF 14 400 ÍSAFIRÐI
vestfirska
rRETTABLADIS
Henni var kalt. Með frostbitnar kinnar arkaði hún
hús úr húsi með blöðin. Oft þurfti hún að klofa
skafla til að komast heim að dyrum, stundum til
þess eins að finna frosna bréfalúgu. Hvað átti hún
að gera við blaðið? — Það voru einhver ráð með
það og áfram hélthún veginn íheimskautarökkrinu
og kappklædd — en þó kalt, Belgi að bera íslend-
ingum blöð. Karine de Haes, 18 ára skiptinemi.
Haes þýðir á flæmsku, móðurmáli hennar, héri —
dýr sem ekki lifir á Islandi.
„Já, það er kalt á íslandi,“
sagði hún á þessari fínu ís-
lensku, og var klædd lopapeysu
þó komið væri sumar. „Ég var
alltaf með bláar kinnar í vetur.“
— En getur ekki orðið svolítið
kalt í Belgíu á veturna?
„Aldrei svona kalt. Stundum
koma 1 — 2 cm af snjó og þá fer
enginn út. Einstöku sinnum
koma 10 cm og þá er allt í voða
— það er t.d. enginn með vetr-
ardekk.“
— Þannig að þetta hefur verið
svolítið nýtt fyrir þig að sjá svona
mikinn snjó?
„Já. Þegar ég kom í ágúst í
fyrra var ennþá heilmikill snjór
á fjöllum. Ég hugsaði með mér:
ha, snjór í ágúst! Svakalegt! En
þetta hefur víst verið mildur
vetur er það ekki? — Guð, hvað
ég var heppin.
— Fórstu á skíði?
„Já, en ég er alveg eins og
aumingi á skíðum. Ég fór í
fyrsta skipti í barnalyftuna um
páskana og datt bara fimm
sinnum úr lyftunni. Fólkið var
alveg bit: heyrðu kanntu ekki á
skíði? Flýttu þér, flýttu þér! —
Ég skammaðist mín alveg ó-
skaplega, var orðin alveg eld-
rauð í framan af feimni.“
— Nú ertu búin að vera á
ísafirði í um 10 mánuði. Hefur
þessi tími verið lengi að líða?
„Ja, þetta var svolítið erfitt í
vetur, svo dimmt og drungalegt.
En núna er bjart allan sólar-
hringinn. Þetta er svo skrítið. Ég
næ varla að sofna þegar er
svona bjart. Hér er svo mikill
munur á vetri og sumri. Þetta er
ekki svona í Belgíu. Þar tekur
maður varla eftir því hvort það
er vetur eða sumar.“
— Kemurðu frá stórri borg?
„Ja, ég kem frá 20 þús.
manna bæ sem heitir Aarschot
og er rétt hjá Brussel. Það er
mjög þéttbýlt þarna, þannig að
5 mín. keyrsla er yfir í næsta
bæ.“
— Hvað fannst þér þá að koma í
svona einangraðan lítinn bæ
norður undir heimskauti?
„Alveg svakalegt. Þegar ég
var á leiðinni frá Keflavík til
Reykjavíkur spurði ég: hvar er
allt fólkið?' Hér er enginn. Svo
kom ég hingað og sá að hér voru
bara nokkrar götur. Þetta var
svaka munur. En þetta venst.
Það verður skrítið að fara aftur
heim, þar sem allir eru flaut-
andi í umferðinni. Hér er allt
miklu rólegra.“
— Hvers vegna valdirðu ísland?
„Ég veit það ekki. Ég hafði
ekki heyrt mikið um landið. Ég
vildi fara til einhvers annars
lands en Bandaríkjan.ia, sem
flestir skiptinemar fara til; til ó-
þekkts lands. Ég vissi ekkert
þegar ég kom.“
— Hvernig kanntu svo við
landslagið, fjöllin?
„Vel,“ segir hún á innsoginu
og kveðst endilega þurfa að
ganga uppí skál (Naustahvilft)
áður en hún fer. Hvort fjöllin
hefðu þrengt að henni fyrst?
„Jú, í byrjun. Ég er vön að
Já, þetta varsvolítið erfitt í vetur, svo dinri
geta horft vítt og breitt, en það
er ekki hægt hér.“
— En nú ertu sjálfsagt vön
trjám frá Belgíu?
„Já, ég fór að spyrja: hvert fara
þau eiginlega með hundinn til
að pissa? í Belgíu er það alltaf
utan í tré. Svo hló ég mikið
þegar þau töluðu um að fara
inn í Skóg. Það eru bara nokkur
tré þarna.“
Karine segist hafa verið að
vinna í frystihúsi síðasta mán-
uðinn. „Mér fannst svo gaman
að vinna þar. Það var stundum
erfitt, en við gerðum það bara
Lúxus að
— rætt við Karine de Ha<