Vestfirska fréttablaðið - 15.12.1984, Blaðsíða 37

vestljrska
rRETIABLADID
Ólafur Helgi
Ólafsson,
formaður
í. B. í.:
Það er oft gott að staldra
við og líta yfir farinn veg.
Ekki eingöngu til að ylja sér
við minningar heldur einnig
til að ígrunda hvort eitthvað
hafi miðað í átt að þeim
markmiðum sem að var
stefnt.
í allri umfjöllun um
íþróttamál þá hlýtur kjarn-
inn að vera spurningin um
gildi íþróttaiðkunar og
íþróttastarfs almennt fyrir
samfélagið. Þessi kjarni vill
oft týnast í dægurþrasi um
einstök mál tengd íþrótta-
hreyfingunni og er það mið-
ur.
Að mínu mati er gildi
íþróttastarfs tvíþætt. I fyrsta
lagi skapar hófleg íþrótta-
iðkun, að öðru jöfnu,
hraustari einstaklinga en
ella. I öðru lagi hefur
íþróttaiðkun og keppni ótví-
rætt uppeldislegt gildi. Hjá
Grikkjum, þaðan sem
Olympíuleikarnir eru upp-
runnir, varð á þjóðveldisöld
til orðtakið „heilbrigð sál í
hraustum líkama.“ Orðtækið
er til komið vegna reynslu
þeirra. Einstaklingur sem
þjálfar og keppir í íþróttum
verður að temja sér aga og
kurteisa framkomu, — hann
verður að semja sig að á-
kveðnum leikreglum, —
hann stefnir að ákveðnu
markmiði. Þetta hefur áhrif
á þroska einstaklingsins og
kemur honum til góða í lífs-
baráttunni. Orðtakið og
merking þess á við enn þann
dag í dag. Við íslendingar
tölum um „íþróttamanns-
lega framkomu" og þá er
ekki átt við líkamlega burði,
heldur sanngirni og heiðar-
leik.
íþróttastarf er æskulýðs-
starf og ætti sú staðreynd að
vera forystumönnum
íþróttafélaga og samtaka
leiðarljós.
Ég hef hér í upphafi þess-
ara stuttu hugleiðinga lagt
áherslu á uppeldislegt gildi
íþrótta til þess að íþróttaiðk-
un yngri kynslóðarinnar
verði enn meiri gaumur gef-
inn en hingað til. Innan ÍBÍ
hefur þessum málum, sem
í allri umfjöllun um
íþróttamál þá hlýtur
kjarninn að vera
spurningin um gildi
íþróttaiðkunar og
íþróttastarfs almennt
fyrir samfélagið.
Þessi kjarni vill oft
týnast í dægurþrasi
um einstök mál tengd
íþróttahreyfingunni
og er það miður
Kvennalið Í.B.Í. lék í 1. deild
áríð 1984 og hér sjást þær
samankomnar, til að fagna góð-
um árangri, að loknu keppnis-
tímabili.
Mynd: Kristján Jóhannsson.
betur fer, verið sýndur auk-
inn sómi á síðustu árum. Til
fyrirmyndar er starfsemi
foreldraráðs SRÍ og eins
þátttaka foreldra í starfi með
stjórn Sunddeildar Vestra.
Þykist ég viss um að enginn
sem lagt hefur sig fram á
þessum vettvangi sjái eftir
því. Eins var mjög ánægju-
legt að vera vitni að unglinga
starfi KRÍ nú í sumar og bar
fjöldi og áhugi barnanna
sem mættu á æfingum vott
um þörfina. Ég vil hvetja
foreldra til að gerast enn
virkari þátttakendur í
íþróttahreyfingunni og
skapa með því sterkari sam-
tök sem stuðlað gætu að
bættri velferð ísfirskrar
æsku, — engrar sérþekking-
ar er krafist.
Það er þó nær sama hve
áhuginn er mikill ef íþrótta-
aðstaða er ekki fyrir hendi,
eða ófullnægjandi. Reyndar
er hægt að vissu marki að
byggja upp íþróttaaðstöðu í
sjálfboðavinnu eins og
mannvirkin á Seljalandsdal
bera glæsilegt vitni um, og
enn eru sjálfboðaliðar til-
búnir til starfa ef á þarf að
halda. Hins vegar eru þær
framkvæmdir á sviði
íþróttamála hér á ísafirði,
sem mest knýjandi eru, þess
eðlis að þeim fylgja fjárútlát
vegna efnis- og/eða tækja-
kaupa sem ekki er hægt að
leggja á sjálfboðaliða.
Þar verður bæjarfélagið að
hlaupa undir bagga. Á kom-
andi árum verður að vinna
markvissar að uppbyggingu
íþróttaaðstöðu hér á ísafirði
en hingað til. Gera þarf
framkvæmda-áætlanir
nokkur ár fram í tímann,
endurskoða þær reglulega og
endurmeta forgangsröð
framkvæmda (Þetta á ekki
bara við um framkvæmdir á
sviði íþróttamála). Spyrja
Annáll
ísfirskra
íþrótta
árið 1984
Björn Helgason:
Knattspyma
þarf hvaða (eða frekar
hvernig) íþróttaaðstöðu vilj-
um við hafa hér í bæjarfé-
laginu eftir 3 ár — 5 ár.
Þessar áætlanir verða að
byggjast á virðingu fyrir gildi
íþrótta fyrir einstaklinginn
og æsku Isafjarðar sérstak-
lega.
Ég dreg ekki dul á þá
skoðun mína, að ég tel for-
gangsverkefni Bæjarsjóðs
Isafjarðar ætti á næstu árum
að vera bygging nýs íþrótta-
húss. Hér gefst þó ekki tæki-
færi til að rökstyðja þessa
skoðun, enda gæti það orðið
langt mál. En nýtt íþróttahús
þjónar að mínu áliti best
þeim markmiðum sem öll
íþróttastarfsemi hér í bæ á að
hafa.
Gleðilega hátíð!
Vonandi verður hald-
ið áfram að sinna
unglingunum eins vel
og hægt er
Mikill fjöldi stundaði æf-
ingar og keppni í knatt-
spyrnu á vegum K.R.I. 1984.
Mun fleiri en undanfarin ár.
Vel og ákveðið var tekið á
þjálfaramálum, þjálfarar
fengnir fyrir alla flokka strax
í byrjun ársins. Einhver mis-
skilningur var þó með end-
urráðningu hins enska þjálf-
ara meistaraflokks Martin
Wilkinson, hann kom ekki
aftur en í hans stað var ráð-
inn Gísli Magnússon frá
Vestmannaeyjum, sem skil-
aði starfi sínu með prýði.
Árangur hjá knattspymu-
fólki K.R.Í. var allgóður á
þessu ári sem er að líða, og
ekki að efast um að hann fer
batnandi ef hægt verður að
halda áfram á sömu braut í
uppbyggingu og skipulagn-
ingu á knattspymustarfinu.
Aðalmenn í stjórn Knatt-
spymuráðs voru þeir Jakob
Ólason, formaður, Sturla
Halldórsson, Jakob Þor-
steinsson, Sigurjón Sigurðs-
son, Sigurður Sigurðsson,
Annfinn Jenssen, og Jón
Axel Steindórsson.
Mikið var starfað og puðað
hjá þeim fjölda er stundaði
æfingar í nafni K.R.Í., það
lætur nærri að um 250
manns hafi stundað æfingar
sem og skiptist í 11 flokka,
það var því oft þéttskipað á
vellina því hver flokkur æfði
3 sinnum í viku og sumir
oftar.
I fyrsta skipti síðan K.R.Í.
var stofnað var rekið félags-
► 38