Vestfirska fréttablaðið - 20.12.1984, Blaðsíða 6

6
■d
vestfirska
TTABLAÐID
Einstök fegurð
og enginn gripur eins
Þú færð meistaraverk náttúrunnar steypt 24 karata
gullhúðun og þriggja ára ábyrgð á ótrúlega lágu
verði. Og það sem er mest um vert: Það eru engir
tveir gripir eins. Einkasöluumboð á ísafirði.
nnTullampl
Q Sími 3460
SUNNUDAGINN
23. DES.
VERÐUR
Blómabúðin
OPIN
KL. 13:00 — 18:00
JÓLAREYKELSIÐ ER KOMIÐ
Blómabúðin
ÍSAFIRÐI — SÍMI 4134
H 4JJ M
UPPSALm
Diskotek föstudagskvöld. Rúnar Þóris-
son kynnir nýútkomna hljómplötu
Grafík: „Get ég tekið cjéns?"
BG flokkurinn laugardagskvöld
Jóladansleikur 26. des. frá kl. 23:00 —
3:00. BG flokkurinn skemmtir
Diskotek 28. desember
Dansleikur með Grafík laugardagskvöld
29. desember
Áramótagleði með Grafík, gamlárs-
kvöld. Forsala aðgöngumiða 28. des. kl.
17:00 — 19:00
Oskum öllum viðskiptavinum okkar gleði-
legra jóla og farsæls komandi árs
Það gengur á með sunnlenskum hraglanda, þegar
ég renni upp að húsinu hans Kjartans læknis og
Jónu Ingvarsdóttur, konu hans, suður í Kópavogi.
Fyrir andartaksstundu var allt baðað í sólskini, Keil-
ir skartaði sínu fegursta í suðri og Kópavogurinn
rétt fyrir neðan húsið sléttur sem spegill. Hríðin
lemur Saabinn hans Kjartans, þegar ég geng heim
að húsinu.
Kjartan er einmitt að ræða við kollega sinn í
forstofunni, einn af Iæknum Reykjavíkur, þegar ég
kem. Kjartan er maður 77 ára gamall en í fullu fjöri
og gengur til verka dag hvern og tekur á móti sjúkl-
ingum, sem til hans Ieita í lækningastofunni hans í
Fannborg, sem er í hinni nýju miðbæjarþyrpingu
þeirra Kópavogsbúa. Kjartan hafði áður tekið er-
indi okkar vel, en sagði:
„Það er sjálfsagt að rabba við Vestfirska frétta-
blaðið, en einhvernveginn fínnst mér alltaf erfítt að
hugsa til baka, betra að hugsa fram í tímann.“
En ég byrja að rekja garnirnar úr Kjartani J.
Jóhannssyni, lækni Isfírðinga um 31 árs skeið, þing-
manni Isfirðinga í áratug, og enn síðar héraðslækni
í Kópavogi.
Þingmenn Vestfjarða. Kjartan ásamt þeim
Þingeyri. Myndin er tekin, þegar MjólkárvirW'
„Þeirsögðu að<
— Kjartan J. Jóhannsson, fyrrum
FÆDDUR VIÐ
LAUGAVEGINN
„Það halda margir að ég sé
ísfirðingur“, segir Kjartan. „En
það rétta er að ég er nú fæddur
hérna við Laugaveginn í
Reykjavík, annað hvort númer
68 eða 70. Jóna er hinsvegar
Hafnfirðingur, af Víkingslækj-
arætt, en konur af þeirri ætt
hafa löngum þótt þekkjast fyrir
fegurð og vissan ferskleika í
fasi“, segir Kjartan og kímir til
konu sinnar.
Þau hjónin segja frá því
hvernig fundum þeirra bar
saman. Kjartan var sjómaður í
sumarleyfum. Réri frá Hafnar-
firði á togaranum Ver. Stýri-
maður á Ver var Sigurður
Breiðfjörð, hálfbróðir Jónu.
Borgaði Sigurður út lifrarpen-
ingana á heimili þeirra. Við
eina slíka útborgun sáust þau
fyrst Kjartan og Jóna.
„Eftir þetta var sama hvert
maður fór, alltaf var Kjartan
kominn þar“ segir Jóna og hlær.
„Hann er svo óskaplega þrár
hann Kjartan. Ég fór oft til
Reykjavíkur til að vera ekki
heima þegar skipið kom að. En
þá var Kjartan bara komin til
Reykjavíkur. Og þegar spítal-
inn hérna í Hafnarfirði var
opnaður, þá fór ég að skoða
hann með mömmu. Heldurðu
að Kjartan sé ekki kominn þar.
Mamma sagði líka: Mikið ó-
skaplega horfir þessi maður
mikið á þig. Og það var satt“.
Þau Kjartan og Jóna voru
gefin saman í heilagt hjóna-
band suður í Hafnarfirði 7.
mars 1931.
Kjartan ákvað 18 ára gamall
að fara í læknisfræði, þá nýlega
orðinn stúdent frá Menntaskól-
anum í Reykjavík. Embættis-
prófi lauk hann rúmum 5 árum
síðar og um sama leyti giftu þau
sig, Kjartan og Jóna.
Læknaskólinn var þá til húsa
í Alþingishúsinu, því merkilega
húsi, sem Kjartan átti síðar eftir
að kynnast á nokkuð annan
hátt.
Strax að loknu læknisprófi
héldu þau Kjartan og Jóna á-
leiðis til Seyðisfjarðar, en þar
skyldi ungi læknirinn hefja lífs-
starf sitt. Þau fóru sem farþegar
á Nóvu vestur og norður fyrir
landið, og voru í sóttkví í skip-
inu þar sem innflúensa geisaði
um þessar mundir.
Urðu þau því að halda kyrru
fyrir í klefanum sínum, en
máttu hvergi stíga á land. Það
var því gegnum kýraugað í
pínulitla klefanum um borð í
Nóvu sem þau Kjartan og Jóna
sáu ísafjörð í það sinni.
Myndin sem kemur upp í hug
þeirra er eftirfarandi: Pollurinn
lagður ísi, en baðaður sólskini.
Á ísnum renna sér ungar stúlk-
ur og menn, stúlkurnar klæddar