Vestfirska fréttablaðið - 07.03.1985, Blaðsíða 5
I vBstlirska
rRETTABLADIC
þær áætlanir sem þeir gera
standast ekki vegna þess að það
er fjölgun á tímabilinu og það
verður til að auka kostnað.
Vestfirðir hafa ekki við þetta
vandamál að glíma, hérna hefur
heldur verið fækkun en hitt í
skólum. Svoleiðis að ástæður
fyrir þokkalegri stöðu okkar eru
ekki alltaf jákvæðar.
— Það er kannski svolítið út í
hött, en ég sé að þú ert hér með
Ensk-íslenska orðabók í hill-
unni hjá þér sem kostar nokkur
þúsund krónur. Ertu betur sett-
ur með fjárveitingar en Gagn-
fræðaskólinn sem þarf að safna
fjárveitingum til bókakaupa í
fjögur ár til að geta fjármagnað
kaup á þessari bók?
Kennslumiðstöð.
Já, það er kannski rétt að fara
yfir það hvernig fjármögnun á
þessari skrifstofu og rekstri
hennar er. Skrifstofan er rekin
af ríki, sveitarfélögum og
því að hafa hérna ýmis gögn
eins og verkefni, kennslutæki og
aðstöðu til að vinna fyrir þá sem
geta komist hingað.
25 kennarar að vinna hver
í sínu horni.
— Er pláss hér fyrir slíka að-
stöðu?
Út af fyrir sig er sú aðstaða
fyrir hendi í dag og við höfum
boðið hana fram. Það er alveg
ástæða til að það komi fram að
kennarar geta komið hingað og
unnið hér verkefni, notað þau
gögn sem hér eru. í fyrrahaust,
þegar ég kom, þá byrjaði ég á
því að safna inn verkefnum í
ýmsum námsgreinum, fyrst og
fremst skriflegum verkefnum.
Ég sendi líka til skólanna og
óskaði eftir því að þeir legðu
fram sín verkefni í þennan
banka og það er dálítið um að
kennarar hafi notað þetta,
mætti vera miklu meira, en
kennarar af öllu svæðinu geta
— Elvernig hafa kennarar tekið
undir þegar þú hefur verið að
biðja þá að senda þér verkefni?
Þeir hafa tekið mjög vel und-
ir, alveg einstaklega vel, og ég
hef fengið loforð um sendingar
frá hverjum einasta skóla en
efndir frá aðeins fáeinum. Þó
höfum við fengið verulega góð-
ar sendingar úr skólunum og
það eru verkefni sem ég vil
mjög gjarnan sjá fleiri. Þetta eru
verkefni sem fólkið hefur verið
að vinna á staðnum. Við erum
ekki að biðja um nein munstur-
verkefni heldur bara það sem
fólkið er að vinna með og vill
miðla öðrum af.
Póstflugið ómetanlegt.
— Fylgja ekki nokkuð mikil
ferðalög þessu starfi?
Jú, óhjákvæmilega. Ég held
að það sé mjög æskilegt að fara
einu sinni til tvisvar í hvern
skóla á ári, auk ferða sem eru af
sérstöku tilefni. En samgöngur
við eldri skóla og eru þetta mjög
góð hús. Aftur á móti vantar
víðast hvar húsnæði til ýmissar
sérkennslu, sérstaklega til
íþróttakennslu. Það er víða
kennt í félagsheimilum við
frumstæðar aðstæður og slæm-
ar. Það vantar víða heimilis-
fræðakennslu og önnur sér-
greinakennsla eins og handa-
vinnukennsla er á hrakhólum út
um bæ. Eðlisfræðikennsla hefur
misjafnan aðbúnað. Það má
kannski geta lofsverðs framtaks
Skjaldar á Flateyri, sem er
núna, eftir því sem ég best veit,
að setja upp eðlisfræðistofu
með öllum búnaði, sem hann
gefur grunnskólanum. Þar er
allt það sem í slíkri kennslustofu
á að vera og verður hún afhent
fullbúin. Súðvíkingar hafa ný-
lega gert mjög vel við sinn skóla
með því að rétta honum mynd-
bandstæki, rafmagnspíanó og
fleira. Um tölvumál heyrir
maður frá skólunum og þau eru
5
leikari og verð ekki, en hef
hinsvegar ánægju af þessu öllu.
Að hrærast í þessu andrúmslofti
er nokkuð sem heillar mig og ég
hef líka fengist við það að búa
til svona smáþætti, bæði fyrir
árshátíðir, kvöldvökur og tekið
þátt í revíusmíði og söngleikja-
gerð. Þetta er starf sem ég hef
gaman af og það hefur verið
einstaklega ánægjulegt að vinna
með Litla leikklúbbnum. Þetta
er lifandi fólk og skemmtilegt,
mjög áhugasamt um það sem
verið er að gera og það hefur
áhuga á leikhúsmálum og ber
virðingu fyrir leikstarfinu, sem
er mikið atriði, þ.e. að menn
leggi metnað í það sem þeir eru
að gera og það finn ég að er fyrir
hendi hér. Litli leikklúbburinn
verður tvítugur 24. apríl. Þá er
fyrirhugað að efna til revíuleik-
sýningar. Sú revía er þegar í
smíðum.
— Er það ekki rétt að þú sért
einn af höfundunum?
„Pólitískur litur manna
ræður oft of miklu um
skoðanir þeirra á málum“
Viðtal við Pétur Bjarnason, fræðslustjóra á Vestfjörðum
Fjórðungssambandinu. Skipt-
ingin er þannig að ríkið borgar
föst laun fræðslustjóra, ríki og
sveitarfélög borga síðan til
helminga laun starfsmanna sál-
fræðideildar, þ.e. laun sér-
kennslufulltrúa og sálfræðings.
Sömuleiðis eru helmingaskipti
þarna á milli í ferðakostnaði
bæði fræðslustjóra og sálfræði-
deildar. Hins vegar er allur
rekstur skrifstofunnar kostaður
af ríki að hálfu og Fjórðungs-
sambandi að hálfu. Það er gert
með því að það er ákveðið
framlag á hvem nemanda, sem
ríkið greiðir eftir áætlun, og
sama fjárhæð sem Fjórðungs-
sambandið greiðir. Með þess-
um peningum fjármögnum við
rekstur skrifstofunnar, þ.e. laun
fulltrúa sem starfar hér, allan
fastan kostnað eins og hita og
ljós, reksturskostnað eins og
pappír, ritföng, síma og hvað-
eina annað. Ef afgangur verður
af þessum lið getum við notað
það til að fjármagna innkaup
eins og á Ensk-íslenskri orða-
bók og öðrum merkishlutum.
Það er ekki mikið svigrúm en þó
höfum við getað keypt svolítið
af handbókum og þessháttar. Á
síðasta ári sótti ég hinsvegar
um. til ríkisins, stofnframlag til
kennslumiðstöðvar. Þvi var
hafnað þá, eins og flestum nýj-
um fjárbeiðnum á síðasta ári, en
ég bind miklar vonir við það að
frumvarp sem var lagt fram á
þingi í vor, og er ennþá þar í
gangi, um kennslumiðstöðvar
við fræðsluskrifstofur nái fram
að ganga og þá vonumst við til
að geta veitt meiri þjónustu við
kennara hérna. Það yrði með
hringt hingað og sagt við okkur,
„mig vantar verkefni í ensku
fyrir 8. bekk, þetta tiltekið efni“
eða „landafræði fyrir 6. bekk.“
Sérkennslufulltrúinn tekur
þetta niður, fer í verkefni hérna,
ljósritar, pakkar inn og sendir
kennaranum. Það sem við höf-
um verið að fara fram á á móti
er að þetta verði starfrækt eins
og banki þannig að kennari sem
þiggur verkefni af okkur leggi
fram sin eigin verkefni. Vand-
inn er sá að kennarar eru
kannski heldur „krítískir“ á það
sem þeir eru að gera. Þeim
finnst þetta bara vera vinnu-
plögg fyrir sig. Staðreyndin er
sú að þetta er einmitt vinnu-
plögg sem aðrir kennarar
myndu að sjálfsögðu nota.
Þannig yrði gagnasafnið lifandi
ef við fengjum alltaf nýtt á móti.
Við erum með 25 skóla hérna í
umdæminu og allir þessir skól-
ar, nema þeir á ísafirði og í
Bolungarvík. eru bara með einn
bekk í árgangi og flestir sam-
kennslu. í stórum skólum þar
sem eru kannski þrískiptir ár-
gangar eru þá um leið þrír
kennarar sem geta borið saman
bækur sínar eða kemnari sem
getur notað verkefnið þrisvar.
En í þessum 25 skólum eru
kannski kennarar að vinna
meira og minna sömu vinnuna
hver í sínu horni. Það sem við
vildum gera, er að samræma
þetta, spara þeim vinnu og auka
fjölbreytni í verkefnagerð með
því að skiptast á. Þetta hefur að
sjálfsögðu verið gert dálítið á
milli kennara en miklu minna
þegar aðstæður eru eins og
hérna, samgöngur eru erfiðar.
eru erfiðar og á veturna er varla
raunhæfur möguleiki annað en
að fljúga hér á milli. Vandinn
hjá okkur er að komast til
Reykhóla, og á Strandir. Það
eru engar áætlanir þangað,
annað hvort verðum við að
fljúga til Reykjavíkur og taka
áætiunarbíl, en það er ekki allt-
af sem maður getur fórnað viku
í stutta heimsókn, eða að taka
leiguflugvél. Það sem við höf-
um gert til að leysa þennan
vanda er að við höfum haft
mjög gott samstarf við leið-
beinendur, sem eru ráðnir af
menntamálaráðuneytinu, með
því að samræma ferðir okkar
með þeim. Þannig höfum við
getað fullnýtt flugvél og það
hefur dregið úr kostnaði við
þessar ferðir. En póstflugið
hérna vestur um er ómetanlegt.
Skólahúsnæði hér á Vest-
fjörðum er almennt nægilegt,
með undantekningum þó. Og
ástæðan er kannski sú sama og
ég var að tala um áðan. Hérna
hefur ekki fjölgað börnum
heldur frekar hitt. Það eru um
1800 nemendur hérna á Vest-
fjörðum. Við erum með 4 skóla
með yfir 100 nemendur, 7 skóla
með milli 50 og 100, 6 með milli
20 — 50 nemendur og 8 skóla
með undir 25 nemendum.
Skólahúsnæðið er víða mjög
rúmt. Það eru nokkrir staðir þar
sem skólahúsnæði er of lítið, t.d.
á Patreksfirði og á Hólmavík en
þar er verið að vinna að bygg-
ingum. Gagnfræðaskólinn á
ísafirði býr við frekar þröngan
kost. Á nokkrum stöðum hefur
verið byggt nýlega, t.d. á Suð-
ureyri og á Þingeyri var byggt
víða komin til umræðu. Ég frétti
frá Bíldudal í gær að fisk-
vinnslan þar er að gefa skólan-
um tölvu sem þeir hafa átt og
notað og er orðin of lítil fyrir
þeirra starfsemi en hentar skól-
anum trúlega vel. Sömuleiðis
heyrði ég í skólamönnum á
Patreksfirði að þeir eru að
þreifa fyrir sér með tölvukaup
og sveitarstjórinn nefndi við
mig að þeir ætluðu að kaupa 5
tölvur í setti. Mjög brýnt er
orðið að veita kennurum und-
irstöðumenntun á þessu sviði.
Ég hef starfað með áhuga-
leikfélögum í 20 ár.
— Ef við víkjum nú frá skóla-
málum og að öðrum áhuga-
málum þínum. Ég hef veitt því
eftirtekt að þú ert hér í ýmsu
félagsstarfi eins og Litla leik-
klúbbnum, skíðaráði og e.t.v.
fleiru. Hefurðu mikinn áhuga á
félagsmálum?
Ég held að það sé óhætt að
segja það, já. Þetta er svona eitt
af mínum vandamálum. Mér
hættir til þess að taka að mér
meira en ég er maður til að
sinna í félagsmálum. En með
þetta tvennt sem þú nefndir þá
vil ég taka fram að áhugaleik-
hús hefur verið mér hugleikið
mjög lengi, alveg frá því ég var
strákur. Ég hef starfað nokk-
urnveginn samfleytt í áhuga-
leikfélögum í um 20 ár. Fyrst
með leikfélaginu Baldri á
Bíldudal, síðan með leikfélagi
Mosfellssveitar og núna með
Litla leikklúbbnum. Ég hef
starfað að þessu ekkert síður
sem félagsmálum en sem leik-
ari, því að ég er ekki mikill
Jú, það er rétt. Það er hópur
nokkurra manna sem hefur
komið saman og vinnur að
þessu. Ég lenti í stjórn leik-
klúbbsins í haust og sem stjórn-
armaður var ég eiginlega send-
ur af stað að hóa saman þessu
fólki. Það er svona helsta hlut-
verk mitt í þessu. í hópnum er
fólk sem virðist eiga mjög létt
með að semja og mér sýnist að
árangurinn af þessu geti orðið
allgóður. Það má kannski geta
þess líka í sambandi við þessi
leikhúsmál að ég fékk upp-
hringingu frá Bíldudal þar sem
ég var lengi með leikfélaginu
Baldri sem verður 20 ára í hau-
st. Þar er þegar kominn undir-
búningur á fulla ferð, búið að
hafa samband við gamla leikfé-
laga sem eru núna dreifðir um
landið og á að stefna þeim
saman svona vikutíma í haust.
Þá verður búið að undirbúa
samfellda dagskrá með ýmsum
hlutverkum úr leikverkum frá
þessum tíma. Þessu á að skella á
svið.
— Og menn eiga að ganga inn í
gömlu rulluna?
Já, þá notum við ljósmyndir
til þess að rifja upp búninga og
annað, en þarna hafa verið sett
á svið ýmis skemmtileg verk.
Mýs og menn var eftirminni-
legt, Þrír skálkar og seinna
Skjaldhamrar og fjöldamörg
verk önnur. Venjulega var sett
upp eitt verk á ári. Svo voru
árshátíðir, en hver einasta árs-
hátíð leikfélagsins Baldurs frá
upphafi hefur verið revía,
heimatilbúin að öllu leyti. Þetta
er hefð sem hefur verið mjög