Vestfirska fréttablaðið - 12.04.1985, Blaðsíða 5

ísfirðingar unnu boðgönguna eftir 25 ára hlé. Hér er sigursveit Isfirðinganna. Talið frá vinstri: Einar Yngvason, Bjami
Gunnarsson og Einar Olafsson.
gaman að keppa á Siglufirði
Einar Ólafsson
takið, nú eru ekki allir hrifnir af
því að menn skauti alla braut-
ina og hefur verið talað um að
banna það með einhverium
hætti.
„Þegar þetta kom, þá kom
það bara eins og skellur á fólk.
Núna er fólk farið að venjast
þessu,. sjá þetta í sjónvarpi og
þetta er orðið eðlilegra, bæði
fyrir almenningi og keppnis-
fólki og ég held að það verði
erfitt að stoppa þetta.“
— Heldurðu þá að þetta verði
ráðandi í göngukeppnum á
næstu árum?
„Ég held það.“
— Hefurðu einhverja skýringu
á því af hverju menn breyttu
skyndilega um tækni? Hvað
hefur breyst í aðstæðunum?
Þetta er aðferð sem allir hafa
kunnað, að skauta.
„Já, já, það hefur verið
skautað alveg frá byrjun ein-
hvern hluta brautarinnar, en
það var aldrei troðið meðfram
sporinu og þá var náttúrulega
erfitt að skauta. Ætli það hafi
ekkiverið 1970 sem vélsleðarnir
komu og þá voru troðin betri
spor og keppendur náðu meiri
ferð. Síðan þegar brautirnar
urðu breiðari og breiðari og lagt
meira kapp á að hafa þær
harðari þá fóru menn að setja út
eitt og eitt skautatak í beygjum
og síðan kemur Bandaríkja-
maðurinn Bill Kock með
skautatak á sléttu og í smá
undanhaldi. Þá skautar hann út
á annað skíðið. Þarna sjá menn
sér færi á að auka ferðina. Síðan
er það ekki fyrr en síðasta vor
að menn fara að setja bara
rennslisáburð undir allt skíðið
og fara og vinna svoleiðis á
mótum.“
— Er þá kominn meiri hraði í
keppnina með þessu?
„Já, það er talað um að það sé
3 — 9% hraðaaukning frá því
sem áður var en ég gæti trúað að
það sé ennþá meira ef maður
miðar við tímana á síðasta
heimsmeistaramóti t.d. Þeir
sem skautuðu voru miklu fljót-
ari en hinir.“
— En spilltu þeir ekki líka
brautinni fyrir þeim sem gengu
með gamla laginu?
„Jú, þá er nærri því ómögu-
legt að ganga með gamla laginu
því að þeir sparka upp sporið
með því að skauta. Samt er
nauðsynlegt að hafa spor inn á
milli þar sem er rennsli og þar
sem er létt. Þá þarf maður ekki
að hugsa um að stýra skíðinu
sem maður skautar ekki með
þegar maður skautar út í annað
íi
— Var eitthvað sem þér þótti
sérstakt við þetta landsmót?
„Ja, bara það að keppa á
Siglufirði hefur alltaf verið
rosalega gaman. Það er alltaf
svo mikil stemning í kringum
gönguna. T.d. í 15 km. göng-
unni held ég að hafi verið um
300 manns að horfa á að meðan
enginn horfði á svigið. Áhuginn
á norrænu greinunum, sérstak-
lega göngunni, er alveg gífur-
legur þarna á Siglufirði. Þess
vegna er alltaf svo gaman að
keppa þar. Það eru svona hólar
þarna þar sem brautin liggur
yfir og inn á milli og maður sá
fólkið hlaupa þarna á milli hól-
anna og allir voru með klukk-
urnar uppi til að taka tímann og
sjá hvað væri mikill munur á
milli manna. Það var svona
stemning í kringum þetta sem
gerir keppnina miklu
skemmtilegri.“
— Ég sá að þú hafðir skráð þig í
stökkið til að vera með í nor-
rænu tvíkeppninni, hefurðu
einhverntíma æft stökk?
„Nei, ég keppti einhvern
tíma. Þá var ég með það sama í
huga að reyna að vinna í tví-
keppninni. Þarna sá ég mér leik
á borði því að ég var svo langt á
undan næsta tvíkeppnismanni,
Þorvaldi Jónssyni, í 15 km
göngunni að ef hann hefði
stokkið 45 metra og fengið 17 í
stíl, þá hefði mér nægt að
stökkva 20 metra með 10 í stíl,
því ég hafði 15 mínútna forskot
á hann í göngunni. Ég fór eitt
prufustökk og það gekk nú
ekkert alltof vel. Ég lenti á
bungunni fyrir framan pallinn,
komst ekki fram af henni. Svo
bara lyppaðist maður niður og
fór á bakinu niður.“
— Þú hefðir líklega ekki fengið
mjög góða stíleinkunn fyrir það.
„Nei, síðan var töluverður
strekkingur og ég vildi ekki taka
neinn séns. Ég á þetta bara
inni.“
Þú ert ekki að hugsa um að fá
þér stökkskíði og fara að æfa
þetta?
„Nei, ég verð bara að fá þau
lánuð og æfa þetta nokkra daga
fyrir mót eins og þeir gera.“
— Hvað er svo framundan?
Ætlarðu að halda áfram og
keppa á fullu?
„Ja, það er stóra spurningin.
Ef ég ætla að halda áfram vil ég
vera úti. Ég vil ekki koma hing-
að heim og vera alltaf í sama
farinu. Aðstæður og veðrið
bjóða varla upp á annað og svo
er lítil keppni, því miður. Ef ég
kemst ekki út, þá er ég hættur.“
Það er dýrt að æfa
með landsliðinu
— segir Guðmundur Jóhannsson, bikar-
meistari og fjórfaldur íslandsmeistari
íAlpagreinum
Guðmundur Jóhannesson sigraði í öllum þeim
keppnisgreinum sem hann tók þátt í á landsmótinu.
Hann er í landsliði íslands í Alpagreinum ásamt
Daníel Hilmarssyni og Arna Þór Arnasyni. Þeir
hafa háð tvísýna baráttu uin sigurinn í bikarkeppn-
inni og réðnst úrslitin ekki fyrr en í síðustu keppn-
inni sem Guðmundur vann. Blm. Vf. náði tali af
Guðmundi eftir að keppni í flokkasvigi lauk en þar
unnu Isfirðingar með því að komast klakklaust í
mark, aðrir féllu úr keppni.
— Hvað ert þú nú búinn að
vinna til margra gullverðlauna
á þessu móti?
„Þau eru fjögur.“
— Og svo er bikarkeppnin.
„Já, þar er eitt til viðbótar.“
— Var þetta öruggt eða þurftir
þú að berjast fyrir þessu?
„Maður þarf náttúrulega
alltaf að berjast fyrir því að
vinna. Svo voru þeir óhjeppnir,
hinir strákarnir. Daníel datt í
fyrri ferðinni og Árni Þór í
seinni ferðinni í stórsviginu en
hann var með besta tímann eftir
fyrri ferðina og svo féllu þeir
báðir út í fyrri ferðinni í sviginu.
Þar kom á óvart Ingólfur
Gíslason frá Akureyri. Hann
hugsa um það heldur bara að
gera sitt besta.“
— Hvað er svo með framtíðina,
ætlarðu að halda áfram að æfa
og keppa með landsliðinu
næsta vetur?
„Ég veit ekki hvað verður en
ég fer allavega út núna eftir
páska með landsliðinu til
Skandinavíu. Með framhaldið
veit ég ekki. Það á nú að fara að
athuga með fjárhaginn fyrir
okkur því að þetta er svo rosa-
lega dýrt að það er ekki hægt að
standa undir þessu. Við þurfum
að borga þriðjunginn af kostn-
aðinum sjálfirá móti Skíðaráð-
inu heima og Skíðasamband-
inu. Áætlun fyrir næsta tímabil
I
Guðmundur Jóhannsson og Guðrún H. Kristjánsdóttir, bæði fjórfaldir sigur-
vegarar í Alpagreinum.
var með besta tímann eftir fyrri
ferðina en sleppti hliði í seinni
ferðinni.“
— Hvað ertu svo með mörg stig
í bikarkeppninni nú þegar upp
er staðið?
„Ég er með 150 stig, það er
fullt hús.“
— Hver kemur svo næstur?
„Daníel Hilmarsson, hann er
með 145 stig. Eftir stórsvigið
vorum við jafnir þannig að úr-
slitin réðust í sviginu.“
— Og var þá ekki dálítil pressa
á þér í sviginu?
„Jú, það var það nú reyndar,
en maður reynir ekkert að
gerir ráð fyrir 300 þús. krónum
á mann og ég er búinn að segja
að ég geti ekki staðið undir því.“
— Nú greiðir Dalvíkurkaup-
staður kostnað fyrir Daníel.
Hefur þú hugsað þér að fara
fram á eitthvað svipað frá bæj-
aryfirvöldum á ísafirði?
„Ég hef ekki farið fram á
neitt. Skíðasambandið ætlar að
reyna að leysa fram úr þessu. Ég
held að þeir ætli að reyna að
halda fundi með fyrirtækjum og
jafnvel sveitarstjórnum á hverj-
um stað og reyna að fá ein-
hverja styrki frá þeim.“