Vestfirska fréttablaðið - 06.06.1985, Blaðsíða 5

£
vestfirska
TTABLADIÐ
Síðustu skólaslit Gagnfræðaskólans
„Allt sem upphaf hefir, hefur
einnig endalok. Þannig er mál-
um einnig varið um skólaárin. í
sögu Gagnfræðaskóla ísafjarð-
ar er enn einu árinu lokið, 54.
starfsári skólans, og að líkind-
um þvi síðasta, því að nú standa
fyrir dyrum miklar skipulags-
breytingar sem valda því að
skólinn verður ekki lengur sjálf-
stæð stofnun, eins og verið hef-
ur, heldur verður hann hluti
annarrar stofnunar sem heitir
Grunnskóli ísafjarðar. Þessar
breytingar hafa um nokkra hríð
verið í mótun en eru nú að kom-
ast á framkvæmdastig.“
Þannig hóf Kjartan Sigur-
jónsson ræðu sína við skólaslit
Gagnfræðaskóla ísafjarðar síð-
astliðinn laugardag.
í ræðu sinni gerði Kjartan
sérstaklega að umræðuefni
launakjörkennara. Hann sagði:
„Við þekkjum öll frásagnir af
því þegar alþýðufræðsla á Is-
landi var í frumbernsku, þá
voru ekki til skólahús nokkurs
staðar heldur farskólar þar sem
kennarinn ferðaðist milli staða
og dvaldi tvær til þrjár vikur á
hverjum bæ. Sveitarsjóðir áttu
að standa straum af kostnaði
sem þessu fylgdi. Þeir sjóðir
voru rýrir á þessum árum og
skilningur á mikilvægi þessa oft
enn rýrari. Oft völdust til
bamakennslunnar menn sem af
einhverjum ástæðum, svo sem
óhreysti eða líkamlegrar fötl-
unar, ekki gátu unnið líkamlega
vinnu. Oft voru þetta t.d.
krypplingar. Ætla mætti að
með meiri og almennari
menntun þjóðarinnar yrði
skilningurinn og víðsýnið
meira, en því virðist ekki til að
dreifa; það er ennþá árið 1985
komið fram við kennarastéttina
eins og við fyrri tíma krypplinga
sem ekki gátu unnið. Nú
er öldin samt önnur. Starfandi
kennarar eru flestir líkamlega
hraust fólk, sem nú þyrpist út á
vinnumarkaðinn, hættir að
kenna og fer að vinna, eins og
gárungarnir orða það. Vegna
þessa sjá margar skólastofnanir
fram á mikla erfiðleika í sumar
við að útvega kennslukrafta.“
58 nemendur gengust undir
samræmd próf í 9. bekk og varð
útkoman, að sögn Kjartans,
mun betri en í fyrra. 69% stóð-
ust prófið þrátt fyrir auknar
kröfur. Eins og venjulega fengu
nokkrir nemendur verðlaun
fyrir góða frammistöðu og ber
þá sérstaklega að nefna Þuríði
Pétursdóttur sem hlaut ferð til
Þýskalands og námskeiðsdvöl
þar í verðlaun fyrir bestan ár-
angur í þýsku í vetur. Þessi við-
urkenning er gjöf frá Herthu
Leósson í minningu Haraldar
Leóssonar sem lengi var kenn-
ari við skólann. Þuríður hlaut
einnig verðlaun frá Danska
sendiráðinu fyrir besta frammi-
stöðu í dönsku og frá skólanum
fyrir góðam almennan námsár-
angur.
Við skólaslitin fluttu ávörp
þau Finnur Magnússon fyrir
hönd 20 ára nemenda, Finnur
Finnsson fyrir hönd kennara og
færði hann skólastjóra blóm-
vönd frá samstarfsmönnum,
Björg Jónsdóttir talaði fyrir
hönd nýútskrifaðra nemenda
og Lára Oddsdóttir formaður
skólanefndar flutti ávarp þar
sem hún lýsti fyrirhuguðum
breytingum á skólahaldi og tók
af öll tvímæli um að þetta væru
síðustu slit þessa skóla. Hún
hvatti menn til að standa ein-
huga að baki skólanefndar við
uppbyggingu sameinaðs
grunnskóla á Isafirði. Lára á-
varpaði fráfarandi skólastjóra
sérstaklega og þakkaði honum
10 ára störf og afhenti honum
að skilnaði stóran blómvönd.
Meiri gestagangur
en í bænum
— Segir Henry Bæringsson, vitavörður
Nú er tæpt ár liðið síðan
Henrý Bæringsson réðst ásamt
konu sinni, Jóninu Benedikts-
dóttur, til starfa á Galtarvita. Þá
höfðum við örstutt viðtal við
Henrý og kom þar fram að hann
var hvergi banginn. Okkur lék
forvitni á að vita hvernig þessi
fyrsti vetur hans á vitanum hefði
gengið og slógum því á til hans.
„Þetta hefur gengið mjög vel
og var eiginlega auðveldara en
ég bjóst við. Ég var satt að segja
hissa á að mér skyldi ekki leið-
ast. Mér leiddist aldrei. Það er
alltaf nóg að gera. Til dæmis
mikið lesið. Svo þurfum við
náttúrulega að senda veður á
þriggja tíma fresti.“
— Skiptist þið á um það?
„Já, á nóttunni, en á daginn
látum við ráðast hvort fer í
það.“
— Hvemig er að vakna um
miðja nótt á veturna og fara að
taka veður?
„Það er nú stundum svolítið
kuldalegt að skríða út úr heitu
rúminu út í 10 stiga frost. Það er
stundum svolítið erfitt að hafa
sig í það.“
— Hafið þið sofið yfir ykkur?
„Já, það hefur komið fyrir
nokkrum sinnum.“
— En einangrunin hefur ekki
lagst á sálina?
„Nei, það er ekki hægt að
segja það. Hér hefur verið mik-
ill gestagangur; menn hafa
komið mikið hingað á snjósleð-
um frá Bolungarvík. Það tekur
ekki nema svona hálftíma. —
Já, það eru búnir að koma
hátt á annað hundrað gesta á
þessu ári sem við erum búin að
vera hérna. Það eru miklu fleiri
en ég hefði nokkurn tíma fengið
í bænum.“
— Hvernig er það Henrý, færðu
ekki leið á konunni eða börn-
unum þegar þú ert svona sam-
vistum við þau meira og minna
allan sólarhringinn?
Nú hlær hann. „Maður fer
bara út í labbitúra ef maður er
eitthvað trekktur í skapinu."
— Á hvaða tímum dags tekurðu
veður?
I dag, fimmtudag, opnar
Tryggvi Ólafsson málverkasýn-
ingu í Slúnkaríki á ísafirði. Þar
sýnir hann 15 myndir og eru þær
allar málaðar á síðustu tveimur
árum. Sýningin stendur i hálfan
mánuð.
Það var heimsmannslegur
bragur á Tryggva þar sem hann
var að koma verkum sínum
fyrir þegar blm. leit inn í
Slúnkaríki á þriðjudaginn var.
Hið heimsmannslega fas
reyndist eiga sér eðlilegar skýr-
Henry Bæringsson.
„Ja, ég er einmitt að fara að
senda þegar við erum búnir,“
segir hann og hlær. Blm. sér því
þann kost vænstan að tefja ekki
lengur.
Úr heimspressunni
Við getum sent mann til
tunglsins, en það vefst fyrir
okkur að lækna kvef, er stund-
um sagt til að sýna fram á fár-
ánleika hins mannlega lífs.
Þrátt fyrir það er þó alltaf hægt
að sjá jákvæða þætti ef vel er
leitað. í bandaríska tímaritinu
Dialogue var nýlega grein um
framfarir í læknavísindum. Þar
er m.a. viðtal við vísindamann
að nafni Lewis Thomas sem
hefur lagt stund á rannsóknir í
örveru- og ónæmisfræði, svo
eitthvað sé nefnt. Lewis heldur
því fram að þrátt fyrir allar
framfarir sem við höfum orðið
vitni að á þessari öld sé læknis-
fræðin enn ákaflega ung fræði-
grein. „Þá sjúkdóma sem mest
ógn stafar af, allt frá krabba-
meini til sykursýki, þ.e.a.s.
króníska sjúkdóma og hrörn-
unarsjúkdóma, þessa sjúkdóma
erum við rétt að byrja að rann-
saka með vísindalegum
aðferðum,“ segir Lewis.
„Grundvallarspurningar um
sjúkdómsferli eru rétt að verða
raunhæfar. Ég trúi því líka að
við getum gefið einhver svör í
náinni framtíð. Ef við getum
einbeitt okkur að grundvallar-
rannsóknum ættum við að öðl-
ast skilning á hegðan allra
helstu sjúkdóma fyrir aldamót.
Og þá ættum við að geta fundið
einhverjar skynsamlegar leiðir
til að koma í veg fyrir þá. Ég er
mjög bjartsýnn á það. Én verkið
er þó vart hafið enn.“
Reynist þessi maður sann-
spár getur svo farið að ungt fólk
í dag þurfi ekki að hafa veru-
legar áhyggjur af t.d. krabba-
meini.
T ryggvi Olafsson
sýnir í Slunkaríki
ingar: Tryggvi hefur búið í
Kaupmannahöfn s.l. 24 ár. Og
þar hefur hann sinnt list sinni
eingöngu síðustu 15 árin.
Tryggvi er nýbúinn að sýna í
Listasafni ASÍ og tók sér far
vestur með Mánafossi til að
sýna Vestfirðingum verk sín.
Um myndir sínar vildi
Tryggvi sem minnst segja,
sagðist í raun alltaf vera að
mála það sama: nútíð og fortíð.
Lærðir menn í málaralist hafa
bendlað Tryggva við pop-list,
þó þeim finnist litanotkun hans
nokkuð frábrugðin. Dýrkun
velferðarþjóðfélagsins á bless-
un neyslunnar er sögð hafa
orðið honum mikilvæg kveikja.
Tryggvi er fæddur í Nes-
kaupstað 1940 og hefur stundað
nám í Myndlista- og handíða-
skólanum, en þó aðallega við
Listaháskólann í Kaupmanna-
höfn. Hann hefur haldið fjöl-
margar sýningar í nokkrum
löndum og skreytt byggingar á
íslandi og í Danaveldi.
SONY
Panasonic