Vestfirska fréttablaðið - 21.11.1985, Blaðsíða 5

vestfirska
TTASLASID
5
ingin um vont, verra, verst. Mér
finnst Alþýðubandalagið að mörgu
leyti vondur flokkur, en það eru
margir verri. En það er engum til
hróss að vera efstur í tossabekk,
eins og Alþýðubandalagið er í
mínum augum. Það hefur þó verið
að finna eitt og eitt mál sem ég get
fellt mig við og ég hef oft barist við
hlið þeirra, sem er að finna í þess-
um flokki.
UM PÓLITISKA UMRÆÐU...
En það er eins og við manninn
mælt, um leið og fólk heyrir minnst
á sósíalisma þá sér það fyrir sér
þessa ferköntuðu leiðinlegu kalla í
Sovétríkjunum og þar með er lokað
fyrir alla frekari umræðu. Við ætt-
um rétt eins og önnur lönd að geta
byggt upp okkar útgáfu af sósíal-
isma sem á engan hátt bæri neinn
svip af skipulagi fyrir austan tjald.
En á þessum ótta hefur íhaldið alið
um áratuga skeið og um leið og
einhver víkur örlítið í áttina til
vinstri, þá góla þeir allir „rússinn
kemur, rússinn kemur”. Og þar
með er búið að loka fyrir öll skiln-
ingarvit á þessu blessaða fólki og
ekki hægt að ræða málin neitt
frekar.
Austur- og Vestur-Þjóðverjar
tala báðir þýsku, en þeir skilja ekki
hverjir aðra. Eins er þessu farið
með íhaldsmann og kommúnista á
Islandi. Og þó maður hafi reynt að
viðhalda einhverju málamynda-
hlutleysi með því að bindast ekki
neinum flokki, þá er það alveg
sama. Um leið og ég hef upp minn
kjaft einhvers staðar, þá er ég orðin
rússadindill. Þetta er alveg maka-
laust, enginn foraktar meira en ég
þá pólitík sem rekin er þama aust-
urfrá.
Ég held að ég sé svo friðelskandi
að ég sé tilbúin til þess að fara í
stríð fyrir friðinn, — óvopnað að
sjálfsögðu.
UM RATSJÁRSTÖÐVAR OG
ANDSTÆÐINGA HENNAR...
Það vita allir sem vilja vita það
að ratsjárstöðvamar eru aðeins
hlekkur í stærri keðju sem er að
fara með mannkyn allt til helvítis. I
baráttunni gegn þessum apparöt-
um vomm við að berjast við fólk
sem sér engan mun á vélbyssu og
myndavél. Einn af framámönnum
Bolungarvíkur lét hafa það eftir sér
í viðtali í Vf að hann sæi engan
mun á því að græða á amrískum
hermanni eða amrískum túrista.
Þetta hugarfar lýsir þeirri vonlausu
baráttu sem við stóðum í, enda
tókst hún ekki sem skyldi.
UM 1.DES HÚPINN...
Sem átti að berjast gegn ratsjár-
stöðvunum á breiðum grundvelli.
Það sem varð honum að falli var
hræðsla. Það máttu ekki vera of
margir vinstri menn, það varð að
vera fágaður í tali, það varð að hafa
slétta og fellda ímynd sem sneri að
almenningi, og það átti að tefla
fram prestum og fínu fólki. Svona
róttækir skúrkar eins og ég máttum
alls ekki sjást frekar en óhreinu
bömin hennar Evu.
Maður er svo sem tilbúinn til
þess að leggja ýmislegt á sig fyrir
góðan málstað, jafnvel að láta sig
hverfa. Ef ég hefði haldið að það
tefði byggingu stöðvarinnar að ég
héldi kjafti, þá hefði ég gert það. En
ratsjárstöð er náttúrulega ekkert
einkamál Bolvíkinga og það er al-
veg fáheyrt að bæjarstjóm Bolung-
arvíkur í samráði við varaþing-
mann Reykvíkinga í ráðherrastóli
taki ákvarðanir á borð við þessa.
UM OFSTÆKI...
Það var haldinn frægur fundur
úti í Bolungarvík um byggingu rat-
sjárstöðvanna. Það átti að reyna að
benda fólki á samhengið milli
byggingu byggingar stöðvanna og
þeirri hættu sem mannkyninu staf-
ar af auknum vígbúnaði. Á fund-
inum héldu erindi menn frá Sam-
tökum lækna gegn kjamorkuvá og
sömuleiðis frá Samtökum eðlis-
fræðinga gegn kjamorkuvá.
Þessi fundur sem átti að vera
mjög alvarlegur og málefnalegur
fór út í það að vera leiðinlegt póli-
tískt skítkast og það frá fullorðnum
mönnum.
Þessu fólki verður að vera ljóst
að Bolungarvík er ekki lengur nafli
alheimsins. Og að heimurinn er
ekki svartur og hvítur.
UM JAFNRÉTTI...
Það em sennilega liðin ein 17 ár
síðan ég sté fyrst í pontu og talaði
um jafnrétti kynjanna. Á þessum
17 árum hefur maður alltaf af og til
verið að kroppa í þessi kaun sem
vissulega svíða enn. Árangur hefur
auðvitað náðst, þó hann sé illa
mælanlegur og þaðan af síður hægt
að setjast niður og segja að nú sé
nóg komið; nú sé sigurinn unninn.
Það sem að margra dómi hefur
áunnist er, að við erum komin með
konur í margar toppstöður í þjóð-
félaginu.
Ég get ekki séð að ég sé neitt
bættari þó að ég sem láglaunakona
fái jafnsmánarleg laun og lág-
launakarlmaður. Mér líður ekkert
betur þó að síðan sé til einhver
kona á ráðherralaunum. Fyrir mér
getur jafnréttisbarátta aldrei orðið
annað en stéttabarátta. Konur em í
dag upp til hópa láglaunastétt. Til
þess að fá viðurkenningu í starfi
þarf kona að leggja á sig helmingi
meiri vinnu og vera helmingi klár-
ari en karlmaður.
UM KVENNAFRÍDAGINN
Ég get ekki betur séð en að obb-
inn af konum sé ennþá ólaunaðar
hjákonur eða vinnukonur á sínum
eigin heimilum, ásamt því að vera
fótaþurrkur á vinnustað sínum oft
á tíðum.
Hvað varðar hátíðahöld hér á
ísafirði á kvennafrídaginn þá vona
ég, ísfirðinga vegna, að fréttir af því
hafi ekki farið víða. 1 Reykjavík og
reyndar víðast hvar um landið var
slagorð dagsins „Konur hvað nú?“
en á ísafirði var það „hip hip húrra,
við erum búnar að vinna,“ og svo
duttu þær allar í það og hrópuðu
ferfalt húrra fyrir ríkisstjórninni.
I forsvari fyrir þessari samkomu
voru að hluta til sömu konurnar og
höfðu skömmu áður dæmt mig úr
leik af því að ég er „VANfær“.
UM FRAMTÍÐINA...
Ég ætla aðallega að halda áfram
að skrifa, ég er orðin dálítið leið á
fundarsetum og nefndardvölum og
þess háttar. Oftar en ekki er þetta
hálfgert yfirklór og sýndar-
mennska.
Ég rekst illa í flokki, ég er svo
frek og leiðinlegt. Svo held ég vilji
helst vinna upp á eigin spýtur. Ég sé
ekki í fljótu bragði þann hóp fólks
hér á ísafirði sem ég vildi vinna
með að framgangi einhverra þjóð-
þrifamála, svo ég reikna með að
berjast við ritvélina, bombarderi
menn og málefni úr launsátri...
UM HJÓNABANDIÐ...
Það er geysilegt happ að vera
svona vel gift á þessum síðustu og
verstu tímum lausungar og siðleys-
is, og vera laus undan þeim óþæg-
indum sem fylgja því að vera á
lausu.
UM HAMINGJUNA...
Flestar uppskriftir sem ég hef séð
að hamingju eru ótrúlega væmnar.
Þetta er allt undir manni sjálfum
komið. En ég held að maður sem er
bæði heimskur og húmorlaus sé
það vonlausasta sem til er, og geti
aldrei orðið hamingjusamur.
UM MENNINGU...
Sumir halda að allt sem maður-
inn hugsar og aðhefst sé menning.
Aðrir að menning sé eitthvað sem
fámenn útvalin klíka matreiðir
fyrir sauðsvartan almúgann sem
ekkert veit í sinn haus. Eg held að
sannleikurinn sé þama einhvers
staðar mitt á milli. Ég get ekki séð
að menningin á Isafirði sé neitt
frábrugðin því sem gerist í svipuð-
um krummaskuðum annars staðar.
UM JAFNVÆGI f BYGGÐ
LANDSINS...
„Því miður“ er ekki hægt að
flytja alla íbúa landsbyggðarinnar í
blokkir í úthverfum Reykjavíkur.
Þorskurinn veit ekki ennþá að það
er betra að búa í Reykjavík. Það
hlýtur að vera „þjóðhagslega
hagkvæmt“ að búa nálægt fiski-
miðunum.
UM FRJÁLSHYGGJU...
Það væri best ef þessir frjáls-
hyggjupostular segðu hreint út það
sem þeir meina, þ.e. við viljum ekki
ala afætur þjóðfélagsins, svo sem
eins og gamalt fólk, fatlaða, van-
gefna, já, eða bömin. Hvað á að
gera við bömin, þau eru fjárhags-
lega óhagkvæm.
UM MENNTUN...
Besta fjárfesting sem völ er á, þó
virðist misskipting gæðanna vera
að aukast í þeim efnum. Ef rekin er
einhver markviss menntastefna í
þessu landi, þá hefur hún alveg
farið fram hjá mér.
UM EINKASKÚLA...
Stórt skref aftur á bak. Ég hef
enga trú á að þetta verði nemend-
unum til góða.
UM GARÐRÆKT...
Voltaire sagði að maður ætti að
vera heima og rækta garðinn sinn.
Það væri gott og blessað ef garð-
amir fengju að vera í friði. Meinið
er að sumir virðast sjá þann tilgang
einan í blómabeðum að þau séu
eitthvað til þess að traðka á og
skemma.
UM EINKABÍLINN...
Það á alfarið að banna hann.
Taka upp strætóferðir um allan
bæinn allan sólarhringinn. Fólk
getur leigt sér bíl yfir sumarið ef
það vill fara eitthvað.
UM KLASSISKA TÚNLIST...
Ómissandi, það verður að ala
böm upp við hana, spila Wagner
yfir þeim í vöggunni án miskunnar.
UM UPPELDI...
Verður að vera afar strangt.
Hæfilegur agi og ást eru þeir þættir
sem gott uppeldi byggir á. Hlut-
föllin verður fólk að spila eftir eyr-
anu.
UM ÚLÉTTU...
Ef frá eru taldar heimskulegar
spumingar frá ágengum blaða-
mönnum um fáranlegustu hluti, þá
er yndislegt að vera ólétt.
UM BRENNIVÍN...
Rónamir komu óorði á það,
þangað til það komst í móð að
þurfa að fara í meðferð.
AÐ LOKUM...
Frá því að sögur hófust hefur á-
standið alltaf verið að versna og allt
að fara til fjandans. Meinið er, að
við höfum i dag öflugri tól til að
tortíma okkur en áður.
Það er vandamál okkar og kom-
andi kynslóða.
Samlokur oa
hamboraarar
eru okkar sérgrein
Þrátt fyrir vaxandi samkeppni
eykst framleiðslan:
★ 7 tegundir
af nýsmurðum samlokum
-jr 4 tegundir
af hamborgurum
Heit samloka eða hamborgari
tilbúinn á einni mínútu
m
HAMRABORG HF.
SÍMI 3166 ÍSAFIRÐI
vestfirskE !J
m m
Það er engum til hróss að vera efstur í tossabekk.
Það flokkast undir þjóðþrifaverk að gera einhverja skömm af sér svo virtir
góðborgarar sjái að það er allt í lagi með þá.