Vestfirska fréttablaðið - 17.12.1985, Blaðsíða 31

vestfirska
vestíirska
FRETTABLASIS
31
Lisbeth Olsen hafði verið borgarstjóri Hróarskeldu síðan 1978. Á þeim tíma hafði henni ekki gefist
kostur á að heimsækja ísafjörð, fjarlægðarinnar vegna, að sögn. Hún var hins vegar nýkomin úr
vikulangri heimsókn til Nanortalik á Grænlandi.
samskipti
við
ísafjörð
— segir Lisbeth Olsen, borgarstjóri Hróarskeldu
ið að ganga atvinnulausir hafa
haft mikla ánægju af því starfi.“
— Hver eru helstu verkefni
borgarinnar um þessar mundir?
„Það vill svo til að það er ný-
búið að ganga frá fjárhagsáætl-
un næsta árs. Þar er gert ráð
fyrir nokkrum stórframkvæmd-
um sem við höfum orðið að
bíða með í nokkur ár. Á meðal
þeirra eru breytingar í kringum
biðstöð strætisvagna og lestar-
stöðina. Það er mjög viðamikið
verk. Auk þess höfum við hafist
handa við að bæta vinnuað-
stöðu á borgarskrifstofunum.
Skrifstofufólki hefur fjölgað
mikið á undanfömum árum og
er vinnuaðstaða margra því ó-
viðunandi. Að lokum má nefna
að við munum eyða umtals-
verðu fjármagni í endurbætur á
götum og hjólreiðastígum.“
— Hvemig heldurðu að Hró-
arskelda komi til með að þróast
í nánustu framtíð?
„Ég er nú að láta af störfum
sem borgarstjóri, en ef ég fengi
að ráða yrði haldið áfram á
sömu braut, þannig að ekki yrði
um neinar stökkbreytingar að
ræða.“
MINNST SAMSKIPTI VIÐ
ISAFJÚRÐ
Við víkjum nú talinu að
vinabæjasamstarfinu. Finnst
henni það gagnlegt?
„Við eigum vinabæi á öllum
Norðurlöndunum og ég vil
gjaman koma því að hér að
vegna legu Hróarskeldu hafa
bæir víða um lönd óskað eftir
vinabæjasamstarfi. Við höfum
hafnað þessum óskum, vegna
þess að við viljum einbeita
okkur að vinabæjunum á
Norðurlöndum. Til að viðhalda
því vinabæjasamstarfi er nauð-
synlegt að hittast í einhverju
landanna fjórða hvert ár. Þeir
sem hittast eru jú við stjóm-
málamennimir og spjöllum þá
saman um vandamál þau sem
upp koma í þessum bæjum. En
það er samt ekki þetta sem á að
vera aðalatriðið, heldur það
hverju hægt er að koma í kring
hin árin. Nú vil ég viðurkenna
að fram að þessu hafa ekki verið
mikil samskipti við ísafjörð.
Það er dýrt að fara þangað og
ísafjörður er eini vinabærinn
sem ég hef ekki heimsótt og
kem því miður ekki til með að
gera í minni borgarstjóratíð.
Það er fyrst og fremst fjarlægð-
arinnar vegna. Hvað varðar
hina bæina þá hafa átt sér stað
samskipti á íþrótta- og æsku-
lýðssviðinu. Legunnar vegna er
auðveldara að koma því í kring
en samskiptum við ísafjörð.
Viljann vantar þó ekki.“
Við segjum henni þá frá
Hvað vissu þau
um vinabæinn?
Við tókum nokkra heimamenn tali og spurðum þá hvort þeir vissu
hvað vinabær þeirra á íslandi héti. Fara svör þeirra hér á eftir
Hann heitir Anders Jensen og hélt aðspurður að Akureyri væri
vinabær hans á íslandi, en við vissum nú betur. Ekki hafði hann
orðið var við vinabæjamótið um sumarið.
Hann seldi girnilegt grænmeti á Stænder torgi. Ekki vildi hann láta
nafn sitt uppi, en það gerir svo sem ekkert, hann hafði ekki hugmynd
um vinabæ sinn á Fróni.
Hanne Nielsen, Iben Rasmussen og Hanne Johansen sátu úti i
sólinni og lásu undir landafræðipróf, þegar okkur bar að. Ekki vissu
þær þó hvað vinabær Hróarskeldu á Islandi hét. Sú síðastnefnda
vissi reyndar að Hróarskelda átti vinabæ þar, en nafninu gat hún
ómögulega komið fyrir sig. Ekki höfðu þær stöllur haft pata af
vinabæjamótinu sem fram fór í bænum þeirra s.I. sumar.
sundkrökkunum úr Vestra sem
voru við æfingar og keppni í
Hróarskeldu og nágrenni síð-
astliðið sumar, en á það hafði
hún ekki heyrt minnst. En
vinabæjamótið sem haldið var í
borginni hennar skömmu áður
kvað hún hafa lukkast vel og
bar ísfirsku gestunum vel sög-
una. Lisbeth sagðist að lokum
vera nýkomin úr vikulangri
heimsókn til Nanortalik á
Grænlandi og hefðu innfæddir
lýst miklum áhuga á samstarfi
við ísfirðinga.