Vestfirska fréttablaðið - 17.12.1985, Blaðsíða 35

vestfirska
TRETTABLADin
35
Rúnar Þór Pétursson:
Augaí vegg
Þann annan desember sendi ís-
firðingurinn Rúnar Þór Pétursson
frá sér sína fyrstu sólóhljómplötu;
auga í vegg. Á plötunni eru sjö lög
öll eftir Rúnar Þór, textamir eru
einnig allir eftir hann utan tveir
sem em eftir Jónas Friðgeir Elías-
son skáld frá Bolungarvík.
Þrír af þekktustu rokksöngvur-
um landsins koma fram sem gesta-
söngvarar á plötunni, þeir Eiríkur
Hauksson söngvari Drýsils, Sigurð-
ur Sigurðsson fyrrverandi söngvari
í Eik og loks Bubbi Morthens sem
óþarfi er að kynna.
Rúnar Þór sér um nær allan
undirleik sjálfur ef frá er talið að
Kjartan Baldursson sér um allan
bassaleik og Grétar örvarsson sem
leikur á hljómborð í nokkmm lög-
um.
Upptökur fóru fram í stúdíó
Mjöt sem einnig sér um dreifingu.
Upptökumaður var Bjöm Vil-
hjálmsson. Hönnun umslags var í
ömggum höndum Sigurþórs Hall-
bjömssonar (Spessa) og er þar
smekkleg vinna á ferðinni.
Rúnar Þór gefur plötuna út
sjálfur ásamt Davíð Karli Andrés-
syni. Þeir sjá einnig um dreifinguna
ásamt Mjöt og er hægt að panta
hana hjá þeim í símum 92-6164 og
91-13215.
Hebba, Hrönn
og Sigrún
Þessar bros-
hýru stúlkur
eru ísfírðingar
sem vinna all-
ar í mötuneyti
T ækmskólans
í Arósum.
Þessi mynd
ásamt þessu
stutta viðtali
við þær birtist
í blaði skólans
í haust, undir
fyrirsögninni
„Dætur mið-
nætursólar-
innar".
„Danir segja þær” þeir tala
alltaf um mat og peninga og
sjálfa sig. Þetta eru ókostirnir
segja þessar glaðværu stúlkur.
Kostimir eru þeir að Danir eru
brosmildir, hjartahlýir og vina-
legir.
Þær segja í viðtalinu að
menning Islendinga og Dana sé
ekki svo mjög ólík, en íslend-
ingar vinni margfalt meira en
tíðkast ytra til þess að halda
uppi lífsstandard sem er mun
hærri en þekkist í Danmörku.
íslendingar vilja fylgjast mjög
vel með tískunni og eru undir
áhrifum frá Ameríkönum. Það
er auðvelt að fá vinnu á íslandi
og það eru ekki gerðar sömu
kröfur og í Danmörku. Fólk
getur fengið vinnu við frekar
sérhæfð störf án þess að hafa tij
þess áskilin réttindi. Þær tala
allar prýðis dönsku en segjast
alls ekki hafa lært hana í skóla
heima á íslandi. Þó danska sé
skyldufag í skólum heima lærð-
um við hana ekki almennilega
fyrr en við komum til Dan-
merkur segja þær.
Þær segjast sakna náttúru-
fegurðarinnar á ísland þær tala
um skíði og útilegur sem þær
sakna að heiman.
Það hefur verið mjög þrosk-
andi fyrir okkur að dvelja hér
segja þær. íslendingar fá ekki
eins frjálslegt uppeldi og tíðkast
hér, okkur líkar vel við viðhorf
Dana.
Stúlkumar eru allar í íslend-
ingafélaginu í Árósum sem
veitir Dönum líka inngöngu og
telur um það bil 250 meðlimi.
Félagsmenn geta fengið ódýrari
fargjöld heim til Islands og
haldnar eru margskonar
skemmtanir á borð við þorra-
blót í febrúar þegar á boðstól-
um er hefðbundinn Þorramatur
frá íslandi. Það er haldið með
pomp og pragt upp á þjóðhá-
tíðardaginn og fleira skemmti-
legt er gert á vegum félagsins.
I lok viðtalsins skipta þær
stöllur smástund yfir í íslensku
fyrir forviða blaðamanninn sem
skilur ekki orð.
Að lokum segir frá því að ís-
lendingunum sé ef til vill að
berast liðsauki að heiman vegna
þess að systir Sigrúnar og
sömuleiðis systir þeirra Hönnu
og Hebbu gætu vel hugsað sér
að koma til Danmerkur til
starfa. Þær eru boðnar hjartan-
lega velkomnar.
Þegar verið var að vinna
þessa grein í prentsmiðju ráku
glöggar stúlkur augun í það að
Danskurinn hafði farið rangt
með riafn Hrannar, var hún
kölluð Hanna í danska blaðinu.
Hennar rétta nafn hefur sjálf-
sagt verið of hart fyrir Baunana.