Frjáls Palestína - 01.06.2007, Blaðsíða 3
FRJÁLS PALESTÍNA 3
á landamærunum frá 1967, tveggja ríkja
lausn og að sjálfsögðu gagnkvæmri
viðurkenninguaðilanna á tilvist hvors
annars.
Vandinn er hins vegar sá, að allt frá því
að Sharon tók við völdum 2001, og sama
á við um lærisvein hans Olmert, þá hafa
ekki verið við völd í Ísrael stjórnarherrar
sem virða Oslóarsamkomulagið, heldur
þvert á móti menn sem vilja það dautt
og hafa sýnt það og sannað í verki.
Þeir ræða ekki við Palestínumenn og
hafa ekki ætlað sér ekki að semja við
lögmæta og lýðræðislega kjörna fulltrúa
palestínsku þjóðarinnar, hvort sem þeir
heita Arafat, Abbas eða Ismail Haniyeh.
Í sérdeilis velheppnaðri áróðurs her-
ferð hefur Ísraelsstjórn, með stuðningi
Bandaríkjastjórnar, tekist að fá Evrópu-
sambandið og fleiri vestræn ríki,
meira að segja Noreg, til að hoppa á
vagninn hjá sér, og taka þátt í að svipta
palestínsk stjórnvöld þeirri aðstoð sem
þau eru algerlega háð til að halda uppi
heilbrigðisþjónustu, skólum, löggæslu
og annarri opinberri þjónustu. Átyllan
er sú að Palestínumenn hafi kosið
hryðjuverkasamtök í ríkisstjórn. Hver
ástundar hryðjuverk? Eru það samtökin
sem virtu vopnahlé í nærri eitt og hálft
ár eða er það herinn sem heldur uppi
látlausum árásum og skipulögðum morð-
um á hernámssvæðinu?
Í gær var hringt til mín frá Glitni.
Starfsmaður fyrirtækjaþjónstu greindi
mér frá því að síðasta framlag úr
Neyðarsöfnun Félagsins Ísland-Palest-
ína til Öryrkjabandalags Palestínu
sæti fast í New York. Búið væri að loka
reikningnum hjá Bank of New York sem
hafði verið í eigu palestínsks banka og
því væri ekki lengur hægt að millfæra
Talsmenn Hamas eiga það til að leggja
þeirri goðsögn lið að þau viðurkenni
ekki tilvistarrétt Ísraelsríkis. Grundvöllur
slíkrar afstöðu byggir meðal annars á
því að Ísraelsríki sé byggt á ólöglegu
hernámi, sem á til dæmis við um innlimun
Jerúsalemborgar, sem er ekki viðurkennd
af Sameinuðu þjóðunum. Menn spyrja
líka, hvaða Ísrael á að viðurkenna? Er
það landið sem Sameinuðu þjóðirnar
ætluðu gyðingum árið 1947, sem var
rúmur helmingur upphaflegrar Palestínu?
Eða er það Ísrael „proper“, Ísrael innan
landamæranna sem urðu til árið 1949
eftir stríð og hernám sem stækkaði ríki
gyðinga upp í 78% af landinu? Er það
kannski Stór-Ísrael sem á að viðurkenna,
öll Palestína, allt landið frá Jórdaná
að Miðarðarhafi? Eða er það kannski
Ísraelsríki samkvæmt landamærum sem
Olmert og félagar ákveða einhliða, þegar
búið er að múra Palestínumenn inni á
nokkrum skikum Vesturbakkans ásamt
með fangabúðunum undir beru lofti sem
kallast Gaza?
Þetta er áhugaverð spekulasjón
en hún er samt ekki það sem málið
snýst um. Það sem skiptir máli er að
Hamas-samtökin hafa í raun viðurkennt
Ísrael innan landamæranna eins og
þau voru 1967. Það er græna-línan,
vopnahléslínan frá 1949. Það eru einu
alþjóðlega viðurkenndu landamærin
sem allir virða nema Ísrael og kannski
Bandaríkin, eftir því hver talaði síðast
við Bush. Þegar Hamas ákváðu að
koma inn í stjórnmálin að fullu, að taka
þátt í sveitarstjórnarkosningum í fyrra og
þingkosningum í janúar síðastliðnum,
voru þau að samþykkja grundvöll
stjórnarfarsins á hernámssvæðunum,
sem er Oslóarsamkomulagið. Það byggir
Það þarf vilja til að semja
„Þetta er pólitík,“ sagði hann.
„Þetta er glæpur“, segi ég, „að hindra
hjálparstarf og framlög til mannúðarmála
á þennan hátt.“
Það var fagnaðarefni að heyra
af því fyrir örfáum dögum, að nýr
utan ríkisráðherra hefði ákveðið að
íslensk stjórnvöld muni styrkja hjálp-
arstarf Rauða krossins og Rauða hálf-
mánans á herteknu svæðunum og
sjálfstjórnarsvæðum Palestínu. Fram-
lagið nemur 7,5 milljónum íslenskra
króna og Rauði kross Íslands hefur lagt
til 5 milljónir að auki. Það er vonandi
að betur gangi að koma þessu framlagi
áleiðis en frá okkur til Öryrkjabandlags
Palestínu.
Við höfum náð að safna á sjöttu milljón
í neyðarsöfnun félagsins og höldum
að sjálfsögðu áfram, þótt reynt sé að
hindra þetta mannúðarstarf. Ég minni
á föturnar sem eru hér á sveimi. Hver
króna sem í þær kemur rennur óskert
til hjálparstarfsins. Hjá okkur er enginn
auglýsinga- eða skrifstofukostnaður.
Þessi fundur og þátttaka ykkar í dag eru
mikilvæg. Fundurinn sýnir og sannar að
hér er fólk sem lætur sér ekki á sama
standa um örlög fólks sem búið hefur við
hernám í 39 ár og er haldið eins og dýrum
í búri við ömurlegustu aðstæður. Annars
vegar í flóttamannabúðum árum og
áratugum saman, kynslóð eftir kynslóð,
og hins vegar á svæðum þar sem það
er króað inni, með 8-9 metra háum múr
og svokölluðum öryggisgirðingum, og er
háð duttlungum hernámsliðsins.
Þótt nú horfi illa, þá eiga vinir okkar
í Palestínu það inni hjá okkur, að við
missum ekki móðinn, ekki frekar en
þeir. Við þurfum að horfa í gegnum
áróðursþokuna, blása hana burt við
hvert tækifæri og krefjast sjálfstæðis
og mannréttinda til handa palestínsku
þjóðinni, eins og öllum öðrum. Þessu
ólöglega hernámi verður að linna og
Ísraelsher að hverfa með allt sitt hafurtask
– burt frá herteknu svæðunum og burt
frá Líbanon. Herinn burt! Hinn ólögmæti
aðskilnaðarmúr verður að hverfa í sam-
ræmi við úrskurð Alþjóðadómstólsins
í Haag, sem var afdráttarlaus. Í stað
þess að rífa múrinn og bæta fólki tjónið,
heldur Ísraelstjórn áfram byggingu
hans, ekki síst nú meðan allra augu
beinast að Gaza. Niður með múrinn!
Það er til lausn á deilu Ísraels og
Palestínu. Hún felst einfaldlega í því að
fara að lögum og þar með samþykktum
Öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna.
En það þarf vilja til að semja og
hann er ekki fyrir hendi hjá núverandi
stjórn Ísraels. Þess vegna er það skylda
alþjóðasamfélagsins og þar með Íslands
að knýja á um breytta stefnu í Tel Aviv og
í Washington. Mannúð og mannréttindi
eru okkar merki. Höldum þeim hátt á lofti.
Frjáls Palestína!