Frjáls Palestína - 01.06.2007, Blaðsíða 8

8 FRJÁLS PALESTÍNA
Mig langar að tileinka þessi orð öll-um palestínsku drengjunum og
stúlkunum, og öllum líbönsku drengj-
unum og stúlkunum, og öllum írösku
drengjunum og stúlkunum, sem hafa
verið myrt af hugsjúkum ísraelskum og
bandarískum hermannastrákum, og hafa
nýlega bæst í hópinn, með litlu stúlkunni
minni, í neðanjarðaríki dauðu barnanna,
sem stækkar undir fótum okkar á meðan
ég tala. Mig langar að segja þeim að
örvænta ekki: „Það verður tekið vel á móti
ykkur þarna, börn, og enginn mun meiða
ykkur bara vegna þess að þið römbuðuð
af leið á ferð ykkar í skólann, eða vegna
þess að þið genguð með höfuðklút, eða
vegna þess að þið bjugguð á tilteknum
stað. Hvílið í friði, allir eru jafn mikils virði
í nýju veröldinni ykkar. Þetta er veröldin
þar sem ísraelsk og palestínsk börn dvelja
hlið við hlið. Þarna liggja þau, fórnarlömb
og morðingjar, og landið helga hefur fyrir
löngu drukkið blóð þeirra í sig, en landinu
hefur alltaf staðið á sama um blóð. Þarna
hvíla þau öll, fórnarlömb blekkingar.
Þið, látnu börn, voruð öll blekkt,
vegna þess að ekkert hefur áunnist með
dauða ykkar og heimurinn heldur áfram,
rétt eins og blóði ykkar hefði aldrei verið
úthellt. Vegna þess að leiðtogar heimsins
halda áfram morðleikjunum sínum og
nota ykkur sem teninga og sorg okkar
sem eldsneyti til að kynda drápsvélarnar
sínar. Vegna þess að fyrir hershöfðingjum
eru börn afstæð hugtök og sorg pólitískt
verkfæri. Þar sem ég lifi báðu megin, á
hlið fórnalambanna og dráparanna, spyr
ég sjálfa mig hvernig góðum ísraelsk um
börnum sé breytt í myrðandi skrímsli,
hvernig þau eru svo hugsýkt að þau
drepi, pynti og niðurlægi önnur börn,
for eldra þeirra, afa og ömmur og fórni
eig in lífi fyrir ekkert annað en flónsku og
mikilmennskubrjálæði yfirmanna sinna? Á
hinum svokölluðu upplýstu Vesturlöndum
finnst öllum fyllilega réttmætt að kenna
íslam um sjálfsmorðssprengingar og
hryðjuverk. En hver myndi nokkurn tím-
ann kenna gyðingdómi um morð? Þó
vita börn bókstafstrúargyðinga, sem
hafa aldrei farið út fyrir Brooklyn, að það
er „mitzva“ (heilagt boðorð) að drepa
araba, því að þeir eru „vilde hayeths“
(villidýr). Ísraelsk börn fremja þessa
glæpi svo í raun og veru, pyntingar og
morð. Hvorki gyðingdómur né íslam, né
nokkur önnur trúarbrögð ef út í það er
farið, eru orsök morða og hryðjuverka.
Hennar er hins vegar að leita í rasísku
uppeldi, í bandarískri heimsvaldastefnu
og miskunnarlausu hernámsveldi Ísra-
els. Af öllum þeim konum og börnum
sem þjást af völdum ofbeldis af hálfu
vesturveldanna í dag, þjást múslimakon-
ur mest, en rasisminn fær samt fram að
ganga og orsök þjáninga þeirra er rakinn
til þess að þær eru múslimar.
Í dag eru vesturveldin sýkt af ótta við
íslam og móðurlíf múslima. Hið mikla
Frakkland frelsis, jafnréttis og bræðralags
er hrætt við litlar telpur með höfuðklúta.
Í ræðum og skólabókum í gyðingaríkinu
Ísrael eru arabískir borgarar kallaðir
lýð fræðileg martröð og hinn innri óvin-
ur. Hvað viðvíkur palestínskum flótta-
mönnum sem búa við hernám, þá eru
þeir skilgreindir í sögubókum Ísraels sem
„vandamál sem þarf að leysa“. Það er
ekki langt síðan að gyðingar voru álitnir
vandamál sem þyrfti að leysa.
Þetta hugarfar ríkir þrátt fyrir þá stað-
reynd, það eru ekki múslimar sem helst
eru að eyða heiminum í dag. Fólkið
sem beitir háþróuðustu og banvænustu
Ræða sem
Nurit Peled-
Elhanan hélt í
Háskólanum
í Connecticut
27. september
2006
Menntun eða
hugsýking?