Frjáls Palestína - 01.11.2007, Blaðsíða 21

FRJÁLS PALESTÍNA 21
vægast sagt erfiðaraðstæður.Viðþröngar
götur standa hús þakin kúlnagötum sem
bera vitni um það að nánast á hverri
nóttu, oft undir morgun, koma ísraelsku
hemennirnir inn í búðirnar. Hermennirnir
segjast iðulega vera að leita eftir hryðju-
verkamönnum og skjóta á allt sem fyrir
er. Þeir eru þjálfaðir í því, að komi þeir
auga á barn við þessar aðstæður, sé
hryðjuverkamaður þar að baki og rétt að
skjóta. Þetta er ein ástæða þess fjölda
barnamorða sem á sér stað í landinu.
Við rákum augun í plakat á vegg en á
því var mynd af ungum dreng. Íbúarnir
sögðu okkur að hann hefði verið skotinn
í höfuðið fyri nokkru síðan. Þeir sýndu
okkur gluggann sem hann leit út um,
þessa örlagaríku nótt, og leiddu okkur
til föður hans sem sat fyrir utan kaffihús
neðar í götunni. Pabbinn reyndi að segja
okkur söguna af því hvernig hann missti
5 ára son sinn, en bara gat það ekki og
snéri við okkur baki. Barnamorð flokkast
líka til sálræns hernaðar.
Hundsun
Langvarandi sálrænn hernaður Ísraela
gegn Palestínu virkar að sjálfsögðu.
Utan þess sem að ofan er talið skapar
svefnleysið af völdum sprengjugnýs og
skothríða, og gríðarlegt atvinnuleysi
og fátækt, aukið ofbeldi á heimilum.
Övæntingin og reiðin ýta fólki út í óyndis-
úrræði, svo sem sjálfsmorðssprengingar,
sem eru þó sem betur fer orðnar fátíðar
í dag.
Samfélagið hefur skipulega verið brot-
ið niður, heimastjórnin svelt svo hún getur
ekki einu sinni sinnt sorphirðu sómasam-
lega, né heldur löggæslu. Lýðræðislegar
kosningar þar sem Palestínumenn kusu
breytingar og mynduðu stjórn með 96%
þingstyrk voru algerlega hunsaðar af
alþjóðasamfélaginu og Ísraelsher gefið
skotleyfi á kjörna fulltrúa.
Það er öllum ljóst að Ísraelsríki geng-
ur stöðugt gegn samþykktum Sam-
einuðu þjóðanna og ákvæðum Genf-
arsáttmálans. Vilji alþjóðasamfélagið
styðja Palestínumenn í friðsamlegum
aðgerðum gegn ofbeldinu verður að
sýna það í verki. Ástandið í Palestínu er
orðið að mörgu leyti verra en það var í
Suður-Afríku á sínum tíma. Forystumenn
Palestínumanna, á borð við dr. Mustafa
Bargouthi sem mörgum Íslendingum
er kunnur, biðja umheiminn um að
hundsa Ísrael á svipaðan hátt og Suður-
Afríkustjórn var hunsuð.
Til þess eru margar leiðir. Það má
slíta á pólitísk tengsl. Það má slíta
samstarfi á sviði íþrótta og það má slíta
öll menningartengsl. Það er mörgum til
dæmis ráðgáta vegna hvers Ísrael er
þáttakandi í Söngvakeppni evrópskra
sjónvarpsstöðva, eitt landa utan álfunn-
ar. Auðvitað líta margir Palestínumenn á
það sem stuðning við kúgarann.
Íslendingar geta vel gengið á undan
í þessu máli. Það er löngu orðið ljóst
að viðræður eru ekki til neins einar og
sér. Ísraelsstjórn svíkur alla samninga
einfaldlega vegna þess að ráðamenn
þar á bæ eru glæpamenn sem ekki
virða alþjóðalög né almenn mannréttindi.
Raunverulegar breytingar verða ein-
göngu ef Ísrael á sér ekki annan kost
vænni.
Eru það ábyrgðarlausar ýkjur að líkja
meðferðinni á Palestínumönnum við
glæpsamleg hryðjuverk og fjöldarefsingu
nasista? Ég held ekki. Síðustu atburðir
á Gaza vekja sérstakan ótta, því þeir
sýna svo skýrt vísvitaða áætlun Ísraela og
þeirra stuðningsmanna um að undiroka
heilt samfélag og búa því lífshættulegar
aðstæður í fullkominni grimmd.
Með því að lýsa þessu framferði
Ísraela sem yfirvofandi helför, er
gerð örvæntingafull tilraun til þess að
höfða til stjórnvalda hvarvetna og al-
menningsálitsins, svo að gripið verði strax
til aðgerða til þess að hindra þessa tilburði
til þjóðarmorðs, áður en þeir ná hámarki
í fjöldaharmleik.“
Höfundur þessarar orða er Richard
Falk, bandarískur gyðingur, prófessor
emeritus í alþjóðalögum við Princeton
háskólann.
Hjálmtýr Heiðdal
Hugleiðingar
úr Palestínuferð