Frjáls Palestína - 01.11.2010, Blaðsíða 3

2 FRJÁLS PALESTÍNA FRJÁLS PALESTÍNA 3
Virðum við sjálfsákvörðunar-
rétt palestínsku þjóðarinnar?
Framhald af forsíðu.
Frá vinstri: Hazim Shawa,
varaborgarstjóri, Rafiq Mikki
borgarstjóri Gazaborgar,
Sveinn Rúnar Hauksson, Ismail
Haniyeh forsætisráðherra,
upplýsingarmálaráðherra,
samgönguráðherra, ráðherra án
ráðuneytis.
Alþingis og að hann hiki ekki við að eiga
eðlileg samskipti við lögmæt stjórnvöld á
Gaza. Annað færi á skjön við viðurkenn-
ingu á sjálfsákvörðunarrétti palestínsku
þjóðarinnar. Í því sambandi skiptir engu
hvað okkur finnst um stjórnarhætti eða
stefnu Hamas-samtakanna. Þetta er sú
stjórn sem íbúar herteknu svæðanna
kusu sér í síðustu kosningum. Þær báru
af öðrum hvað snerti lýðræðislega fram-
kvæmd að mati stofnunar Jimmy Carter
fyrrum Bandaríkjaforseta og annarra er-
lendra aðila sem fylgdust með kosning-
unum.
Góðar óskir og traust fylgja Össuri
Skarphéðinssyni, utanríkisráðherra, í
vandasamri og mikilvægri ferð hans til
Gaza. Hún gæti um langa framtíð haldið
uppi hróðri hans sem stjórnmálamanns,
ekki síður en ferð Steingríms Hermanns-
sonar þáverandi forsætisráðherra til Túnis
í maí 1990, er hann heimsótti Yasser Ara-
fat forseta Palestínu. Arafat var þá stimpl-
aður hryðjuverkamaður af Ísraelsstjórn og
Bandaríkjunum og fékk ekki vegabréfsá-
ritun þangað. Þetta átti eftir að breytast
á örfáum árum, meðal annars fyrir til-
verknað Steingríms sem brautryðjanda.
Þannig mun einnig verða um afstöðuna
til Hamas-samtakanna sem hafa í orði og
verki stefnt að friði við Ísrael.
Ríkisstjórn Ísraels samþykkti nýlega að leggja fyrir þingið lagafrumvarp
þar sem þess verður krafist af öllum íbú-
um Ísraels, að núverandi íbúum af gyð-
ingastofni undanskildum, að þeir vinni
hollustueið við „lýðræðislega gyðinga-
ríkið Ísrael“. Þeir sem neita að sverja
hollustu við þetta ríki eiga á hættu að
verða burtrækir þótt þeir séu í dag lög-
legir íbúar ríkisins og fæddir þar. Laga-
frumvarpinu er ætlað að gera yfirvöldum
auðveldar að flytja burt þá íbúa af ara-
bakyni sem berjast gegn kúguninni sem
þeir eru beittir. Reyndar eru Lieberman
utanríkisráðherra og skoðanabræður
hans ákveðnir í að gera alla araba land-
ræka. En það er ekki framkvæmanlegt
eins og mál standa í dag, því ætla þeir að
nota þessi væntanlegu lög sem áfanga í
stærri áætlun.
En þetta lagafrumvarp er ekki það
eina sem sýnir okkur á hvaða braut Ís-
rael er í dag. Nú liggur einnig fyrir frum-
varp sem er lagt er fram til að hnekkja
hæstaréttardómi sem kvað á um að allir
íbúar Ísrael hefðu rétt til þess að búa þar
sem þeir kjósa sjálfir. Nú er það svo að
68% allra bæja og borga í Ísrael eru ein-
göngu byggð gyðingum og það eru að-
eins nokkrar borgir sem eru að uppruna
palestínskar þar sem bæði arabar og
gyðingar búa. Þegar hæstiréttur landsins
dæmdi það ólöglegt að aðgreina íbúa
eftir uppruna þá brugðust bæjarstjórar
gyðingabyggða fljótt við. Þeir samþykktu
staðbundnar reglur sem kváðu á um að
íbúar skuli sverja „hugmyndum zíonism-
ans“ eið – nokkuð sem arabískir Ísraelar
gera aldrei og yrðu þeir því útilokaðir frá
búsetu. Og nú skal setja lög sem full-
komna verkið og banna alfarið búsetu
Ísraela sem ekki eru gyðingar í stærstum
hluta landsins.
Íbúafjöldi Ísraels er í dag 7,2 milljónir
og þar af eru 1,4 milljónir sem eru ekki
gyðingar, aðallega arabar sem eru af-
komendur þeirra frumbyggja landsins
sem ekki voru hraktir burtu við stofnun
Ísraels 1948. Þessi lagafrumvörp eru lið-
ur í þróun sem sýnir æ betur hvers eðlis
hið zíoniska Ísrael er og að zíonisminn
sjálfur er stefna sem byggir á kynþátt-
ahyggju. Zíonisminn er því ósamrým-
anlegur lýðræði og Ísrael getur því ekki
talist lýðræðisríki nema að forminu til.
Innihaldið er meir og meir að þróast frá
lýðræði og fasísk stefna vex fram á sífellt
fleiri sviðum.
Það er ótrúlegt, en því miður satt, að
slík þróun skuli gerast í ríki sem á tilveru
sína því að þakka að umheimurinn sýndi
fórnarlömbum þýska fasismans þá miklu
velvild að leyfa þeim að setjast að í Pa-
lestínu. Landi sem þá þegar var byggt
öðru fólki sem á þar rætur sem ná lengra
en sagan kann frá að greina.
Það er fleira sem sýnir hversu langt
Ísrael getur þróast frá nútímaríki yfir í
andlýðræðislegt samfélag. Trúarofstæki
er mjög áberandi í landinu og áhrif þess
vaxa jafnt og þétt innan hersins og í
þinginu. Þekktir Rabbíar sem eiga sér
marga áhangendur hafa birt yfirlýsingar
sem lýsa kynþáttahyggjunni sem býr í
Zíonismanum. Rabbíinn Ovadia Yosef
lýsti því yfir að „goyim (þýð: aðrir en gyð-
ingar) fæð[i]st eingöngu til þess að þjóna
okkur. Ef þeir þjón[i] ekki Ísraelum eig[i]
þeir engan stað í veröldinni“. Aðrir rabb-
íar, bæði í Ísrael og Bandaríkjunum hafa
m.a. sagt um araba að það sé réttlæt-
anlegt að „eyðileggja helgistaði þeirra.
Drepa karla, konur, börn og fénað“. Í Ís-
rael rísa nú ýmsar zíoniskar hreyfingar
sem birta fasíska afstöðu sína með ár-
ásum á þorp araba innan Ísrael og á her-
teknu svæðunum ganga landtökumenn
um með vopn og eyðileggja bænahús
og akra Palestínumanna. Þessir hryðju-
verkamenn njóta aðstoðar og verndar
ísraelska hersins og fá sérstaka búsetu-
styrki frá ríkinu.
Innan Ísrael hefur ýmist fjölmiðlafólk
bent á að vöxtur kynþáttahyggjunnar í
Ísrael og aukin kúgun gagnvart arab-
íska minnihlutanum geti reynst gyðing-
um skeinuhætt. Það er ekki langt síðan
að kynþáttaofsóknir gagnvart gyðingum
voru algengar í mörgum löndum. Fram-
ferði fasískra afla á þingi og í þjóðlífi
Ísraels getur orðið til þess að gyðingar
í öðrum löndum geti sjálfir uppskorið
ofsóknir þeirra sem nýta öll tækifæri til
þess að fá útrás fyrir kynþáttahatur.
Eftir
Hjálmtý
Heiðdal
Zíonisminn
sýnir sitt rétta andlit
lýðræðislega kjörinna stjórnvalda. Átök-
in í júní 2007 sem leiddu til mikilla blóð-
súthellinga og bræðravíga voru aðferð
stjórnvalda undir forystu Hamas til að
hindra valdarán af hálfu Fatah.
Frá fyrstu stund eftir kosningasigur
Hamas notaði Ísraelsstjórn sér hann til
að einangra palestínsku þjóðina á al-
þjóðavettvangi og fékk að sjálfsögðu
Bandaríkjastjórn í lið með sér. Verra var
að Evrópusambandið hefur reynst fylgi-
spakt við Bandaríkin og Ísrael. Af Evrópu-
ríkjum stendur Noregur einn upp úr og
hefur opinbert samband við stjórnvöldin
á Gaza og Hamas-samtökin.
Framundan er mikilvæg ferð utanríkis-
ráðherra til Gaza. Ferðin er farin að frum-
kvæði hans sjálfs, en það var á aðalfundi
Félagsins Ísland-Palestína 25. apríl 2010
sem Össur Skarphéðinsson lýsti því yfir
að hann hygðist fara til Gaza. Össur hefur
um árabil verið einn öflugasti talsmaður
fyrir málstað Palestínu hér á landi. Með
bókun utanríkismálanefndar Alþingis 1.
júní 2010 urðu þessi áform ráðherra að
stefnu Alþingis. Þar ályktaði meirihlutinn
„að fela utanríkisráðherra, í samráði við
utanríkismálanefnd, að skipuleggja ferð
til Gaza svæðisins og að Ísland standi að
því að senda hjálpargögn til að aðstoða
heimamenn og sýna þannig andstöðu
við herkvína sem Ísraelsmenn hafa sett
á Gaza í trássi við alþjóðalög.“
Utanríkisráðherrar Evrópulanda hafa
heimsótt Gaza, nú síðast frá Þýskalandi
en hann fór um Egyptaland og Rafah.
Aðrir hafa látið Ísraelsstjórn meina sér
aðgang að Gaza. Mér skilst að okkar ut-
anríkisráðherra hafi lent í því í september
síðastliðnum er hann ætlaði að láta verða
af Gazaferðinni. Ákveðinn flóðhestadans
hefur verið í gangi hjá þessum ráðherr-
um Evrópusambandsins gagnvart stjórn-
völdum á Gaza. Þeir hafa ekki viljað stíga
skrefið til fulls og viðurkenna lögleg og
lýðræðislega kjörin stjórnvöld og því farið
inn á svæðið á vegum UNRWA, Flótta-
mannahjálpar SÞ fyrir palestínskt flótta-
fólk. Sumir hafa síðan átt óopinbera fundi
með ráðamönnum á Gaza.
Meginatriði við för okkar utanríkisráð-
herra er að hún sé í samræmi við stefnu
Gervifætur til Gaza
Söfnunarreikningur:
542-26-6990 - kt. 520188-1349