Vestfirska fréttablaðið - 30.04.1992, Blaðsíða 2

iVESTFIRSKA'
2
\
Fimmtudagur 30. aprí) 1992

lVESTFIRSKA'
Vestfirska fréttablaðið kemur út síðdegis á fimmtudögum. Blað-
inu er dreift án endurgjalds. Ritstjórn og auglysingar: Aðalstræti
35, Isafirði, sími (94)-4011, fax (94)-4423. Utgefandi, ritstjóri og
ábyrgðarmaður: Hlynur Þór Magnússon, Túngötu 17, Isafirði,
heimasimi (94)-4446. Blaðamaður: Gisli Hjartarson, Fjarðarstræti
2, Isafirði, heimasimi (94)-3948. Prentvinnsla: fsprent hf. Aðal-
stræti 35, Isafirði, 94-3223.
Reynir opnar
sýningu 1. maí
Reynir Torfason, fyrrver-
andi sjómaður og núverandi
verkstjóri á IsafjarðarhÖfn,
opnar myndlistarsýningu í
fundarsal (uppi) Verkalýðs-
hússins að Pólgötu 2 á ísafirði
á morgun 1. maí. Sýningin
stendur til 24. maí nk. Sýning-
in verður opin I. maí frá kl 15
til 19 og alla aðra daga frá kl
14 til 18.
Sýningin hefur að geyma
verk Reynis frá síöasta vetri
og einnig eldri vek hans.
Fjöldi mynda á sýningunni er
yfir fjörutíu auk fjölda smá-
mynda.
Reynir er 52ja ára ísfirðing-
ur og hefur stundað myndlist í
frístundum í langan tíma. Er
hann kom í land fyrir nokkr-
um árum hefur hann sinnt list-
inni af miklu kappi. Vestfirska
vill hvetja ísfirðinga og aðra
til þess að skoða verk Reynis
og eru þau sannarlega þess
virði.
Sýningin er sölusýning að
stórum hluta.
_________________-GHj.
Lengi getur
vont versnað...
í ágætu spjalli í morgunútvarpi Rásar 2 á þriðjudags-
morgun nefndi Jóna Valgerður Kristjánsdóttir þingkona úr
Hnífsdal nokkur dæmi um það, sem betra og fegurra og
ágætara er úti á landsbyggðinni en í höfuðstaðnum. Vest-
firska fréttablaðið er vissulega sammála henni þar að
flestu leyti.
Þó er eitt sem okkur finnst andskoti merkilegt. Það er
um hreina loftið fyrir vestan í samanburði við bölvaða
mengunina fyrir sunnan, en það þykja Jónu Valgerði alveg
sérstök viðbrigði.
Mjög hlýtur að hafa sigið á ógæfuhliðina I þessum efn-
um f Reykjavík að undanförnu, úr því að Jónu Valgerði
þykir illt að koma þangað I mengunina úr Hnífsdals hreina
lofti. Er Jóna Valgerður ekki einmitt á meðal þeirra fjöl-
mörgu Hnífsdælinga sem skrifað hafa undir bænaskrár
og mótmælaskjöl vegna landsfrægrar loftmengunar og
reykeitrunar frá sorpbrennslustöð ísafjarðarkaupstaðar á
Skarfaskeri, utanvert við Hnífsdal, en þar í bænum hafa
menn að eigin sögn hvorki séð til sólar né getað hengt út
þvott né yfirleitt dregið andann án köfunarbúnaðar og súr-
efnistækja um langt árabil?
Það er víst áreiðanlegt, að lengi getur vont versnað...
Reynir Torfason.
Miðilsfundur
á Hótel ísafirði
Transmiðillinn Guðbjörg Sveinsdóttir
verður með fjöldafund á Hótel ísafirði
mánudaginn 4. maí kl. 20.00, en hún
hefur fræðsluaflið Ásgeir á bak við sig.
Allir velkomnir.
Sálarrannsóknarfélag Vestfjarða.
LESENDUR:
Birkir Friðbertsson, Birkihiíð í Súgandafirði:
Hugleiðingar vegna leiðaraskrifa
í Vestfirska fréttablaðinu
þann 24. apríl er birt stutt við-
tal við Pál Jóhannesson í
Bæjum. Þar ber á góma hugs-
anleg búskaparlok síðustu
bænda á Snæfjallaströnd.
Jafnframt kemur fram að
ákvörðun þeirra í því efni hef-
ur ekki verið tekin enn sem
komið er.
Fáum ætti að vera það gleði-
efni hver þróun hefur orðið á
byggðamynstri á fslandi hin
síðari ár, og má nú segja að
steininn sé að taka úr og verið
sé með ýmsum hætti að knýja
fram enn örari brcytingar en
nokkru sinni fyrr.
Minnkandi réttindi til fram-
leiðslu landbúnaðarvara
samhliða samþjöppuri minnk-
andi fiskveiðiréttinda hljóta
að verða vissum byggðum í
dreifbýli hættulegri en öðrum,
a.m.k. meðan að ckki finnast
ný arðvænleg atvinnutækifæri
í sömu byggðum í stað þeirra
sem tapast.
Byggðaröskun og lækkandi
hlutfall dreifbýlis af mann-
fjölda þjóðar er ekkert sérís-
lenskt fyrirbæri, en óhætt er
að fullyrða að í flestum öðrum
þjóðlöndum bcrjast stjórn-
völd allvel gegn þeirri þróun,
þó að árangur af þeirri við-
leitni sé að vísu misjafn.
Engum ætti að blandast
hugur um að sumarhagar fyrir
sauðfé norðan Djúps eru með
þeim bestu á okkar landi.
Mikið rými í högum oggróður
kjarnmikill. Því samfara hafa
búið og búa þar enn áhuga- og
kunnáttumenn um sauðfjár-
rækt þannig að hjarðir þeirra
hafa skilað ótrúlega mikluni
afurðum. Ennfremur hefur
farið þar fram um áratugi
veruleg mjólkurframleiðsla
þrátt fyrir fjarlægð frá mjólk-
ursamlagi og markaði. Þar
hefur mestu ráðið einstakur
dugnaður og bjartsýni við-
komandi aðila ásamt félags-
legri samhjálp við jöfnun
flutningskostnaðar. En einsog
réttilega kemur fram í viðtal-
inu við Pál, þá er mjög til um-
ræðu að sá hluti flutnings-
jöfnunarinnar sem verið hefur
á landsvísu verði stórskertur
eða felldur niður og það sem
sparast verði notað til lækkun-
ar mjólkurverðs til neytenda.
Um þessa þróun, orsakir
hennar og afleiðingar mætti
eyða mörgum orðum og ekki
að ástæðulausu, en verður þó
ekki gert í þessum pistli með
öðrum hætti en þeim að fá les-
endur í lokin til að svara sjálf-
um sér nokkrum spurningum,
sem þó sérstaklega eru ætlaðar
höfundi þess leiðara í Vest-
firska fréttablaðinu sem birtur
var sama dag og umrætt viðtal.
í þeim leiðara veltir höf-
undur því fyrir sér og leggur
eftirfarandi setningu fyrir í
spurnarformi: „Gera t.d.
þingmenn Vestfjarða og for-
ystumenn bænda, þ.e. Stéttar-
sambandsfulltrúar og stjórn
Búnaðarsambands Vest-
fjarða, sér grein fyrir því, að
það eru takmörk fyrir því,
hvað hægt er að taka mikið
blóð úr byggðarlagi án þess að
það missi fótfestuna og flosni
upp?"
Ekki tek ég að mér að svara
fyrir munn alþingismanna, en
vart trúi ég því að tilfinning
þeirra allra sé á sömu lund
gagnvart stórfelldri byggða-
röskun ílandinu. Hitterþekkt
að sumir þeirra sem í dag hafa
sterkasta valdastöðu telja það
aðeins af hinu góða að byggð
dragist saman og m.a. að
„óhagkvæm þorp verði lögð
af“ og eru tilbúnir að styðja
slíkar breytingar með fjár-
framlögum úr sameiginlegum
sjóði landsmanna. Hitt hefur
vonandi heldur ekki farið fram
hjá neinum, að á undanförn-
um misserum hefur verið
grcitt úr sama sjóði til þess
að greiða bændum fyrir að
hætta eða draga úr framleiðslu
kindakjöts og mjólkur sem
óhjákvæmilega og að yfir-
lögðu ráði hefur leitt til hraðr-
ar fjölgunar eyðibýla og
minnkandi atvinnu í sambandi
við innlendar landbúnaðar-
vörur.
Forystumönnum bænda er
vart ætlandi annað en að þeir
hafi reynt að verja stöðu stétt-
arinnar sem heildar með þeim
rökum og málatilbúnaði sem
á hverjum tíma hefur mátt
teljast líklegastur til áhrifa og
aukins skilnings valdhafa á
gildi þeirrar framleiðslu sem
svcitir landsins standa undir.
Hvernig sú varnarbarátta
hefur tekist er annað mál og
fær sjálfsagt misjafna dóma.
Ef til vill munu þeir dómar
fara nokkuð eftir þeim þekk-
ingargrunni sem viðkomandi
hefur á stöðu mála.
Við lestur leiðarans vaknaði
hjá mér sá grunur að höfund
skorti nokkuð þekkingu og
skilning á orsökum þess vanda
sem við er að glíma.
Veit leiðarahöfundur t.d.
ekki að á tímabili núgildandi
búvörusamnings hefur verið
drcgið skipulega úr útflutn-
ingsbótum og að afráðið er að
leggja þær niður með öllu á
framleiðslu sem verður til eftir
1. sept. nk?
Á sama tíma hafa þær þjóð-
ir sem standa að fyrirhuguðum
Gatt-samningi ekki lækkað
sínar útflutningsbætur og ekki
fallist á að stefna að meiri
lækkun á útflutningsbótum en
sem nemur rúmum þriðjungi.
Veit hann að heildarstuðn-
ingur við ársverk í íslenskum
landbúnaði er minni en sami
stuðningur við landbúnað
Uestra okkar viðskiptaríkja og
að til skamms tíma a.m.k.
hafa Bandaríki Norður-
Ameríku ásamt Japan verið
þar efst á lista og veitt mestan
stuðning?
Veit hann að heimsmark-
aðsverð flestra landbúnaðar-
vara er langtum lægra en raun-
verulegt framleiðsluverð í
upprunalandi og niðurboð
viðkomandi ríkja á sinni of-
framleiðslu skapar óeðlilegan
samkeppnisgrunn fyrir út-
flutningsframleiðslu íslenskra
bænda?
Hefur hann ekki fylgst með
áróðri ýmissa aðila fyrir
minnkandi neyslu ýmissa
landbúnaðarvara, m.a. af
meintum heilbrigðisástæðum,
veifandi rökum sem mörgum
þykja af vafasömum toga en
nógu margir taka góð og gild?
Hefur hann ekki fylgst með
því að neysla íslenskra land-
búnaðarvara hefur dregist
saman, einkum neysla dilka-
kjöts, en framleiðsla þess
hefur ekki síst haldið uppi at-
vinnumöguleikum og tekju-
grunni hins eiginlega dreifbýl-
is um land allt. Og að þegar
neyslan innanlands dregst
saman samfara skertum
möguleikum til útflutnings,
dregur úr atvinnu og tekju-
möguleikum í sveitum og öllu
dreifbýli í landinu?
Finnur hann ekki að á sama
tíma sem aðrar þjóðir sjá sér
bestan hag í því að vernda
eigin framleiðslumöguleika
hvort heldur til eigin þarfa eða
útflutnings, þá er hér barist
helst fyrir því að opna fyrir og
auka samkeppnisinnflutning
og draga úr sjálfsbjargargetu
eigin þjóðar?
Er hann ekki sammála
undirrituðum um að núver-
andi stjórnvöld séu ekki að
leggja sig fram um að efla
þjónustu í hinum dreifðustu
byggðum né að auka þar
menntunarmöguleika ungs
fólks í heimahéraði? Hvað
með Reykjanes?
Getur það verið að leiðara-
höfundur sem nú telur sig í
tygjum við s.n. Alþýðuflokk
hafi ekki kynnt sér til nægi-
legrar hlítar framborna stefnu
þess flokks í landbúnaðarmál-
um á undanförnum áratugum
áður en hann hét honum
tryggð sinni? Hefur sú stefna
mótast af þeirri hugsjón að
þjóðinni bæri að halda landinu
sem víðast í byggð?
Ef að leiðarahöfundurinn
Gísli Hjartarson getur svarað
framangreindum spurningum
játandi, öðrum en þeim sem
varða nefndan stjórnmála-
flókk, þá skil ég ekki fyililega
hans umfjöllun í umræddum
leiðara. Geti hann ekki svarað
þeim játandi og til þess hafi
hann skort upplýsingar, má
telja líklegt að forystumenn
bænda og fleiri hafi brugðist
þeirri skyldu sinni að sjá um
nauðsynlegt upplýsinga-
streymi til þjóðarinnar um
breytta og versnandi stöðu
landbúnaðar, orsakir hennar
og augljósar afleiðingar.
Birkihlíð, 26. apríl.
Birkir Friðbertsson.
FJÓRÐUNGSSJÚKRAHÚSIÐ
Á ÍSAFIRÐI
Bókari
Hér með er auglýst laust til umsóknar starf
bókara við FSÍ.
Starfsvið: Annast merkingu og færslu
á tölvuunnu fjárhags- og
viðskiptamannabókhaldi svo
og allar afstemmingar,
ganga frá til innheimtu reikn-
ingum stoðdeilda, annast inn-
kaup og lagerhald á pappír og
ritföngum. Bókari er ábyrgur
gagnvart fulltrúa fram-
kvæmdastjóra.
Leitum að: Starfsmanni með víðtæka
reynslu í bókhaldi og góða
tölvukunnáttu. Viðkomandi
þarf að hafa frumkvæði.
Gert er ráð fyrir að bókarinn hefji störf
strax, eða eftir nánara samkomulagi.
Upplýsingar veitir framkvæmdastjóri í síma
4500.
Skriflegar umsóknir sendist framkvæmda-
stjóra í pósthólf 215, 400 ísafjörður fyrir 10.
maí nk.