Vestfirska fréttablaðið - 10.09.1992, Page 5
VESTFIRSKA
---1 FRÉTTABLAÐIÐ |-
Fimmtudagur 10. september 1992
Stærsta sprakan
í Yíkinni í sumar
EIIi að landa sprökunni á Brimbrjótnum í Bolungarvík.
Með honum á myndinni er Halldór Helgason, dóttursonur
hans. Sprakan var 260 sentimetra löng, vó 165 kíló og
veiddist austur af Horninu.
BOLUNGARVÍK
Enn erum við með
sprökufréttir! Elías Ketils-
son á Sæbirni ÍS-121 dró
risastóra spröku á handfæri
16 sjm. austur af Horni 6.
ágúst í sumar. Kvaðst hann
hafa verið einn á bátnum
og svolítið erfitt hefði verið
að ná henni inn. Þetta er
stær>ta sprakan sem komið
hefur á land í Bolungarvík
í sumar.
„Ég var í vitlausum fiski
þegar sprakan beit á og ég
lét sjálfvirku rúlluna alveg
um hana. Svo þegar hún
kom upp stakk ég gat við
gelluna og þræddi spotta í
Ketill Helgason
gegn og út um kjaftinn og
batt hana á síðuna fyrir
aftan. Síðan flangsaði hún
fram og aftur fyrir færin
meðan ég var að draga vit-
lausan fisk svo ég færði
hana fram á síðuna á
meðan. Svo hífði ég
sprökuna innfyrir á litlu
spili sem er um borð hjá
mér. Sprakan var 260 cm
löng og vó 165 kg. Ég setti
hana á Fiskmarkað ísa-
fjarðar og fékk 250 kr/kg,
sem gerði 41.250 kr fyrir
fiskinn allan“, sagði Elli
Ketils á Sæbirni í samtali
við VESTFIRSKA.
-GHj.
íDjúpfangi hf.:
Búnir að kaupa og
verka á þriðja þús-
und tonn á þessu ári
Ketill Helgason með Kristínu dóttur sína í vinnslusal Djúp-
fangs hf. í Bolungarvík.
BOLUNGARVIK
í Bolungarvík er lítið
frystihús og saltfiskýinnsla
sem heitir Djúpfaíig hf.
Eigendur þess eru Ketill
Helgason, eiginkona hans,
Ingibjörg Vagnsdóttir, og
Birna Pálsdóttir tengda-
móðir Ketils. VEST-
FIRSKA leit inn í Djúp-
fang og spurði Ketil um
reksturinn.
„Reksturinn er þungur.
Þetta eru hefðbundnir fisk-
vinnsluerfiðleikar eins og
allsstaðar eru á íslandi.
Fyrirtækið er í örri upp-
byggingu og er ég bjartsýnn
á framtíð þess. Við höfum
haft nægt hráefni allt þetta
ár. Þegar mest var í sumar
unnu hér 40-50 manns.
Yfir sumarið er mikið af
skólakrökkum og í dag
erum við um tuttugu. I júlí
tókum við fisk af 40 bátum.
Við kaupum mikinn fisk á
Fiskmarkaði ísafjarðar.
Við og Leiti hf. í Hnífsdal
höfum keypt 50% af þeim
fiski sem seldur hefur verið
þar á þessu ári. Við erum
með svipað magn, en Leiti
hefur þó keypt heldur
meira en ég.
Við erum búin að kaupa
á þriðja þúsund tonn af
fiski, það sem af er þessu
ári, bæði á markaði og af
bátum. Við frystum og
söltum fiskinn. Það gengur
vel að selja frystu afurðirn-
ar. Þær fara á Bretland og
Frakkland. Pað gengur illa
að selja vissar stærðir í salt-
fiskinum, sérstaklega
stærri fiskinn, sem er dýrari
vara. Sölumennirnir segja
að það sé kreppa í þeim
löndum sem kaupa saltfisk-
inn, en nú er neyslutímabil
saltfisks að hefjast þar,
þannig að ástæða er til
bj a rtsýni “, sagði Ketill
Helgason í samtali við
blaðið.
-GHj.
Börnin skrölta
í skólabfl klukku-
tímum saman
á hverjum degi
„Skólasiglingu
milli Flateyjar og lands
REYKJAHÓLAR
Nýtt skólaár er hafið í Reyk-
hólaskóla. Að sögn Bjarna P.
Magnússonar, sveitarstjóra
Reykhólahrepps, verður að
fara að landslögum og aka
börnum til og frá skólanum.
„Við erum að aka börnum
daglega frá Skálanesi til Reyk-
hóla, en vegalengdin á milli
þessara staða er rúmir 60 km
og yfir tvo fjallvegi að fara. Til
samanburðar má nefna að það
eru 52 km frá Þingeyri til ísa-
fjarðar. Við keyrum sex ára
gömul börn fram og til baka á
hverjum degi. f skólanum eru
tvö börn úr Flatey og meðan
tíð er góð förum við daglega
með þau á milli á bát. Þegar
líða fer á vetur og tíðin verður
erfiðari reikna ég með að þau
verði bara flutt milli eyjar og
lands um helgar. Þessa dagana
hafa þau reyndar verið teppt
vegna veðurs. Þetta sýnir hvað
þetta er orðið erfitt hjá okkur
að sinna heimanakstrinum.
Við vorum áður með skólasel
en við neyðumst til að þjappa
þessu saman til að veita næga
þjónustu. Við fórum fram á
það við fræðsluyfirvöld og
fræðslustjórann á Vestfjörð-
um að við fengjum kennara-
stöðu við skólasel í Gufudals-
sveit. Því var hafnað og því
verðum við bara að fara þessa
leið. Hvað myndu þeir segja á
Þingeyri ef fræðslustjórinn
segði: Keyrið bara börnin dag-
lega á ísafjörð! Við erum ekk-
ert að gefast upp, en þetta er
bara dæmi um hvað þetta er
erfitt fyrir 370 manna byggðar-
lag. Við erum keyra í skóla-
akstrinum að austan 40 kíló-
metra til Reykhóla og að vest-
an 60 km fram og til baka
þrisvar á dag“, sagði Bjarni P.
Magnússon í samtali við Vest-
firska fréttablaðið.
-GHj.
Tímaritið Þroskahjálp
helgað möguleikum fatlaðra
til náms og menntunar
Annað tölublað 1992
(14. árgangs) af Þroska-
hjálp, tímariti um málefni
fatlaðra, er nýlega komið
út. Blaðið er ekki með
hefðbundnu sniði að þessu
sinni, heldur inniheldur
það erindi sem flutt voru á
málþingi Landssamtak-
anna Þroskahjálpar um
náms- og menntunar-
möguleika fatlaðra, sem
haldið var sl. haust í tilefni
af 15 ára afmæli samtak-
anna. Menntun þroska-
heftra og fatlaðra hefur
verið eitt helsta baráttumál
Þroskahjálpar frá upphafi
og því vel við hæfi að minn-
ast þessara tímamóta með
málþingi um menntun.
Rétt þótti að gefa út er-
indin sem flutt voru á ráð-
stefnunni, enda um mikinn
fróðleik að ræða, fróðleik
sem á erindi til allra.
Tímaritið er 76 bls. að
þessu sinni. Ritstjóri er
Björn Hróarsson.
—
/
Minni dúnn og verð-
fall á markaðnum
- segir Valdimar Gíslason á Mýrum
sem er að fara suður í sagnfræðinám
Valdimar Gíslason á Mýrum, kennari við Grunnskól-
ann á Núpi, hefur tekið sér ársleyfi frá störfum eftir 25
ára kennslu og er á förum suður til Reykjavíkur í
sagnf ræðinám við Háskólann. VESTFIRSKA var á ferð
í Mýrahreppi í síðustu viku og hitti þau Valdimar og
konu hans, Eddu Arnholtz, þar sem þau voru í óða
önn að pakka niður. Við spurðum Valdimar um æðar-
varpið í sumar og sölu á æðardún.
„Varpið var svipað mikið og verið hefur undanfarin ár,
eða um 2500 hreiður. Þegar pabbi kom hingað úr Arnar-
firði voru hér nokkur hundruð hreiður og hann kom þessu
upp í 5000 hreiður þegar best lét um 1960. Síðan hefur
fuglinn dreifst og komin eru fleiri vörp í firðinum. Álíka
mikill fjöldi hreiðra er í firðinum og var þegar allt var hér
á Mýrum. Nú er varp á Hólum, Læk og raunar víðar. Það
er eins og Dýrafjörður beri nákvæmlega þennan fjölda
fugla.
Nýting á dún í sumar var ákaflega slæm og olli því
vætutíð í júní. Vestan rok gerði svo í júní og fór illa með
varpið. Mörg hreiður grófust undir sand og auk þess fauk
eitthvað af dún þannig að einhver afföll hafa orðið á
honum.
Verðið á dúninum hefur lækkað nokkuð frá þvt það var
hæst. Skilaverð á þeim dún sem seldur er núna er um 35
þús. kr/kg af fullhreinsuðum dún. I fyrra var verðið yfir 40
þús. kr. Ég reikna með að það þurfi að fara með verðið
niður í 1000 mörk til að koma sölunni af stað aftur. Það
gerir um 32-33 þús. kr/kg. Ég reikna með að um tveir
þriðju hlutar dúnsins frá í fyrra sé óseldur. Verðið hefur
verið komið of hátt. Þetta hefur gengið svona í gegnum
árin. Verðið fer upp þangað til markaðurinn segir stopþ og
þá verður að lækka verðíð mikið til að fá söluna í gang.
Það sem gerir þetta verra nú en áður er þessi kreþpa sem
allstaðar gengur yfir í heiminum", sagði Valdimar Gísla-
son, kennari og æðarbóndi á Mýrum í Dýrafirði, í viðtali
við blaðið.
-GHj.
Valdimar Gíslason á Mýrum í Dýrafirði og Edda Arnholtz
kona hans ásamt heimiliskettinum á Mýrum.
Öll herbergi með baði,
síma, sjónvarpi, og míníbar!
® 91-18650