Vestfirska fréttablaðið - 22.10.1992, Blaðsíða 3

VESTFIRSKA
FRÉTTABLAÐIÐ

3
Sigurður Ægisson aö búast til uppgöngu aö öörum laupnum, rétt innan viö Þernuvík, en Guömundur
Jakobsson styöur stigann traustri hendi. Á þeirri neðri er Siguröur aö láta hitt hreiðrið í kassa, en þaö var
utan til í Þernuvíkinni sjáifri.
Hrafnahreiður flutt til
Bolungarvíkur
-Náttúrugripasafnið opnað þegar 100 ár verða frá
fæðingu Steins heitins Emilssonar
Skipstjóra— og stýrimannafélagið Bylgjan:
Fyrirtækin fái sjálf
aö ráðstafa
gjaldeyr num
Eftirfarandi ályktanir voru sam-
þykktar á aðalfundi Skipstjóra- og
stýrimannafélagsins Bylgjunnar,
sem haldinn var á Flateyri á laug-
ardaginn:
Gengisfelling leysir ekki vand-
ann
Aðalfundur Skipstjóra— og
stýrimannafélagsins Bylgjunnar,
haldinn á Flateyri 17. október,
hafnar þeim hugmyndum sem lúta
að því að grípa til gengisfellingar
til bjargar útflutningsatvinnu-
vegunum. Fundurinn telur að
gengisfellingarleiðin muni ein-
ungis leiða til glundroða vegna
þeirra víxlhækkana sem ætíð fylgja
í kjölfar slíkra aðgerða. Þess vegna
skorar fundurinn á stjórnvöld að
leita annarra leiða til bjargar út-
flutningsatvinnuvegunum og
bendir á aukið frelsi í gjaid-
eyrisviðskiptum og að fyrirtæki fái
sjálf að ráðstafa þeim gjaldeyri sem
þau skapa.
Ámælisverður hringlandaháttur
í sjávarútvegsráðuneytinu
Aðalfundur SSBF lýsir furðu
sinni á þeim hringlandahætti sem
gætt hefur hjá sjávarútvegs-
ráðuneytinu vegna tímabundinnar
opnunar veiðisvæða á grunnslóð út
af Vestfjörðum. Fundurinn telur á-
mælisvert að gefin skuli út reglu-
gerð með einungis 8 tíma fyrirvara
sem hefur þann tilgang einan að
afnema reglugerð sem gefin var út
14 dögum áður. Þessar ráðstafanir
röskuðu sóknarmunstri fjölda tog-
skipa sem ráðgerðu að hefja veiðar
á áðurnefndum svæðum.
Grunnslóð verði einungis opin
heimaskipum
Fundurinn bendir sjávar
útvegsráðherra á þann möguleika
að breytt verði lögum þannig að
grunnslóð verði einungis opin
heimaskipum ef rökstuddur grunur
er um að mikil ásókn veiðiskipa
valdi röskun á veiðisvæðinu. I því
sambandi minnir fundurinn á að
norðanskipum er ekki heimilt að
veiða rækju í Kolluál og fleiri for-
dæmi eru fyrir slíkum tak-
mörkunum á fjölda fiskiskipa á
einstökum veiðisvæðum.
Á sunnudaginn fór stjórn Nátt-
úrugripasafns Bolungarvíkur inn í
Þernuvík í Djúpi til að sækja
þangað tvo hrafnslaupa. Ætlunin er
að setja þá upp á væntanlegu nátt-
úrugripasafni sem verður opnað
eftir rúmt ár, á Þorláksmessu á
vetri, 23. desember 1993. Þann dag
verða liðin 100 ár frá fæðingu
Steins heitins Emilssonar, hins
sjálfmenntaða jarðfræðings og
náttúrufræðings, sem var skóla-
stjóri í Bolungarvík um langt ára-
bil. Safnið verður kennt við hann.
Stjórn Náttúrugripasafns Bol-
ungarvíkur skipa sr. Sigurður Æg-
isson formaður, Magnús Olafs
Hansson og Guðmundur Jak-
obsson. Magnús tók myndimar f
laupatökuferðinni.
Gluggaþvottur
lögreglunnar
í Bolungarvík
Valdimar Guðmundsson, lög-
reglumaður og bæjarfulltrúi Sam-
stöðu í Bolungarvtk, stendur þarna
sveittur við gluggaþvott á lög-
reglustöðinni í Bolungarvfk. Hefur
hann farið í samfesting utan yfir
lögreglubúninginn og skrúbbar í
gríð og erg.
Lögreglustöðin er í ráðhúsinu
og þar eru bæjarskrifstofurnar
einnig þar til húsa, svo og fund-
arsalur bæjarstjórnar. Valdimar
vill greinilega að hreint sé kringum
bæði lögreglu og bæjarfulltrúa
þegar þeir eru að störfum.
Kannski er ekki verra að hafa
stutt á lögreglustöðina frá fund-
arsal bæjarstjórnar ef verulega
hitnar í kolunum og einnig að hafa
lögregluþjón í bæjarstjórninni.
-GHj.
Rúnar Hugi Gústafsson:
HVERS Á LÓMURINN AÐ
GJALDA?
Eitt sinn vóru tveir menn staddir
á árabát útá miðju ballarhafi, annar
reri, en hinn sat í stafni og lét fara
vel um sig og kærði sig kollóttan
þó hinn sæti sveittur við róðurinn
og skeytti engu þó að ræðarinn
bæði hann að taka aðra árina til að
þeir kæmust fyrr í land þvf veður
var tekið að versna. Svo hélt fram
um hríð en þá tók báturinn að leka,
ekki hreyfði það við stafnbúanum
heldur horfði hann sinnulaus á fé-
laga sinn er ólmaðist einsog vit-
leysingur við að reyna að róa og
ausa í senn.
Þegar sjór var kominn upp að
lunningu aftan við ræðarann var
honum nóg boðið og heimtaði að
helvftis auminginn og snfkjudýrið
í stefninu tæki annað hvort við ár-
unum eða austrinum, sá leit með
fyrirlitningu á bátsfélagann og
sagði: Eg ætla bara að láta þig vita
það, að það er þinn hluti af bátnum
sem er að sökkva, ekki minn, og
þar við sat.
Ekki fer nánari sögum af þeim
félögum, en oft á tíðum virðist
viðhorf stafnbúans vera almennt,
að allir séu tilbúnir að þiggja far
meðan fleyið flýtur, en sé það að
sökkva er það mál þess sem rær. Eg
hitti menn á götu og varð úr um-
ræða um ástandið í þjóðarbúinu og
í bæjarfélaginu einsog gengur og
gerist nú á tímum. Einn málaði þó
svörtustu myndina af öllum og
varð mér á orði, að alitaf væri það
sama sagan, bara neikvæðnin, og
hann svaraði: Já, þið þessir menn
sem ekki þurftð að hafa neinar á-
hyggjur, þið getið verið jákvæðir.
Eg svaraði honum til að það væri
rétt, ég þyrfti ekki að hafa áhyggjur
af öllum skuldunum eða gjaldþroti,
ég þyrfti bara að hafa áhyggjur af
hvar ég fengi næstu máltíð, ég gæti
ekki leyft mér slíkan munað að
skulda miljónir eða miljarða.
Eg held ekki að þessi orð mín
hafi breytt neinu fyrir viðmælanda
minn, en ég fór að hugsa hvað það
er sem er mikilvægast. Nú hef ég
undanfarin tíu ár verið búsettur
víða, m.a. í Danmörku, Banda-
ríkjunum, Noregi og Reykjavík, og
það sem mér þykir óneitanlega
vænst um þegar ég kem heim til
Isafjarðar er að þurfa ekki að læsa
útihurðinni, hvort sem ég er á leið
út eða inn.
Vissulega, ef maður vill, er hægt
að líta útí hinn stóra heim og segja:
Það verður heimsstyrjöld, það
verður alheimskreppa, eða nær og
segja: Þjóðin verður gjaldþrota, við
missum sjálfstæðið einsog Fær-
eyingar, eða ennþá nær og segja:
Fiskurinn er horfinn, rækjuvinnsla
á hausnum, Vestfirðir eiga eftir að
leggjast í eyði.
En þegar upp er staðið hlýtur
það að vera mikilvægast að geta
verið með sínum nánustu, hafa þak
yftr höfuðið og svelta ekki. Að
barma sér yftr skuldasúpunni
breytir engu um hvernig hverjum
og einum líður og það breytir ör-
ugglega ekki skuldastöðunni.
En enn er Lómurinn barinn og
vissulega horfir illa, en miðað við
hvað, miðað við framtíðina? Og
hver veit hana sosum, eða er miðað
við fortíðina? Lífsbaráttan getur
aldrei orðið erfiðari en fyrr á öldum
og væri náttúrulega argasta van-
virða við forfeðurna að líkja að-
stæðum núlifandi við þeirra að-
stæður, er bjuggu í óupphituðum
moldarkofum og reru opnum bát-
um í allskyns veðrum. Erum við
ekki pínulítið ofdekruð, svo vægt
sé til orða tekið?
Innan tuttugu ára verður Island
einn af stærstu framleiðendum ó-
mengandi orku í heiminum, í formi
raforku og vetnis. Fiskurinn kemur
og fer einsog menn vita, en sjórinn
fer ekki neitt og þar hafa alltaf
reynst aðrir fiskar.
I lokin ætla ég að minnast orða
kunningja míns er sagði: Tæki-
færin á Islandi eru svo mörg að það
þyrfti að flytja inn Kínverja til að
sjá þau öll.
Lifið heil og verið góð við
Lóminn.
16. október 1992,
Rúnar Hugi
Villibráðarkvöld
Villibráðarkvöld fyrsta vetrardag
(á laugardaginn)!
Fjölbreytt úrval af villibráð á hlaðborði
Pantið borð timanlega
Verið velkomin!
Hótel ísafjörður
sími 4111