Feykir - 02.03.1994, Blaðsíða 4

4FEYKIR 9/1994
„Búskapurinn hefur lukkast ágætlega,
þótt við höfum lent í brasi"
Segir Guðsteinn Kristinsson bóndi á Skriðulandi í Langadal
Það er líflegt í svínahúsinu á Skriðulandi þessa dagana.
Guðsteinn, Guðlaug, Björn og Pétur, bændur á félagsbúinu á Skriðulandi.
„Þó við höfum lent í þessu brasi út af rióunni og þurft aö
skera nióur í þrígang, þá hefur búskapurinn lukkast ágæt-
lega. Við höfum aó öðru leyti veriö lánsöm og búið yfir-
leitt skilaó góóum afurðum. Vió höfum t.d. farið tiltölulega
vel út úr loódýraræktinni og þaö lítur mjög vel út þar núna.
Þetta byggist óskaplega mikiö á því aö reyna að vinna vel
að sínu, nýta það heimafengna eins og frekast er kostur og
halda tilkostnaðinum niðri. Það var sá punktur m.a. sem
varð til þess aö við ákváðum á síóasta vetri aó fara út í
svínarækt. Við sáum að þetta mundi styója vel við heyöfl-
un og minnka tilkostnað vió aðrar búgreinar hjá okkur. Á-
burðurinn ífá svínunum er sá besti túnáburður sem hægt er
aó fá. Með því aó bera hann á túnin er hægt aö spara
áburðarkaup aö stærstum hluta, líklega svona um 80%.
Þaó er þá bara svolítið af kjama sem túnin þurfa aukreit-
is“, segir Guðsteinn Kristinsson bóndi á Skriðulandi í
Langadal, en þar er félagsbú nokkuó stórt í snióum. Þaö er
greinilega bjartsýnisfólk sem býr á Skrióulandi, því það
hefur ekki misst móðinn þótt þrisvar sinnum á sjö árum
hafí þurft aó skera niður vegna rióu, nú síðast í haust. Þvert
á móti virðist sóknarhugur í fólkinu og nýlega er búið að
byggja þar glæsilegt og fullkomió svínahús.
og úrvinnslu kjötsins. Við hugs-
um okkur líka að reyna að nýta
heimamarkaðinn eins og mögu-
legt er til fóðuröflunar. Munum
t.d. flytja mysu frá Mjólkursam-
laginu á Króknum.
Svínakjöt verið flutt
inn á svæðið í mörg ár
Þegar við voruni að kanna
möguleikana í svínaræktinni,
skoóuðum við nokkur bú, og það
kom á óvart hvað þessi vara
hafði verið flutt inn á þetta svæði
lengi. Þannig var t.d. 20 gyltu bú
í Þykkvabænum sem slátraði sín-
um dýrum í Hafnarfirði og hafði
selt nær alla sína framleiðslu í
átta ár til KS á Sauðárkróki. Okk-
ur sýndist markaðurinn líta ákaf-
lega vel út. Það var mikil vöntun
á svínakjöti en búin voru að
fjölga dýrum. Miðað við mark-
aðinn eins og hann leit út lyrir
ári, var þetta síst of stórt bú sem
við ákváðum að fara út í, fyrir 50
gyltuf1.
En er þetta kannski ekki svo-
lítil bíræfni er vera að fara út í
þetta núna ef það skyldi opnast
íyrir innflutning á svínakjöti með
aðild að Gatt?
„Það er óráðin gáta. Þetta leit
mjög vel út fyrir ári og síðustu ár
hafa verið góð í greininni. Þó of-
framboð sé á svínakjöti í dag og
verðið haft fallið urn 30%, þá bú-
ast menn við að verðlækkunin
verði til þess að einhverjir aðilar
þoli það ekki og detti út, þannig
að verðið eigi eftir að jafna sig
aftur. Þetta er víst lögmálið í
þessari grein“.
Gott kaup fyrir að
sækja fóðrið
Guðsteinn virtist tiltölulega
bjartsýnn á búskapinn á næst-
unni. Þau hafa svo sem séð það
svartara á Skriðulandi. Þegar
skera þurfti niður 1986 dugðu
bætumar sem fengust fyrir 700
fjár sem skorið var, ekki einu
sinni fyrir þeim 230 lömbum
sem keypt voru í nýjan stofn.
Samt segir Guðsteinn að ætíð
hafi þokkalega gengið með sauð-
féð, og loðdýraræktin hafi bara
gengið nokkuð vel. Tvö ár í
minknunt voru reyndar mjög erf-
ið, en síðan hafi þetta verið upp á
við og útlitið sé gott í dag.
, ,Eg var svo lánsamur að byija
með refinn einmitt á þeim-tíma
sem verðið var gott á þeini skinn-
um. Vió byrjuðum með hann
1982, tókum þá 70 læður og
þegar skipt var yfir í minkinn eft-
ir 3-4 ár hafði refurinn borgað
upp skálann og búrin. Síðustu tvö
árin hafa komið vel út hjá okkur
í minknum, sérstaklega síðasta ár
og þetta lítur vel út“.
Fóðrinu í minkinn ekur fjöl-
skyldan frá Króknum tvisvar í
viku yfir veturinn og þrisvar yfir
sumarið. Skriðuland er eina loð-
dýrabúið sem eftir er í Húna-
vatnssýslum báðum. „Við höfum
gott kaup út úr að keyra fóðrinu
og þetta er ekki svo mikil fyrir-
höfn. Það er oft hægt að nýta ferð-
ina, og síðan er gaman að koma á
Krókinn og sjá það mikla líf sem
það er. Mér finnst t.d. ákaflega
gaman að sjá allan þennan bíla-
fjölda í kringum fiskvinnsluna og
útgerðina á Eyrinni. Það er
greinilega margt fólk sem lifir af
því þama“, sagöi Guðsteinn.
Á Skriðulandi búa hjónin
Guðsteinn Kristinsson og Guð-
laug Steingrímsdóttir ásamt son-
um sínum tveimur, Bimi og
Pétri, er hafa gerst aðilar að bú-
inu. Þegar blaðamaður Feykis
var á ferð í Langadalnum fyrii-
helgina leit hann þama við. Þó
verkefnin séu næg um þessar
mundir gaf Guösteinn bóndi sér
tíma til að ræða við blaðamann
stundarkom. Skriðulandsfólkið
hefur þessa dagana í nógu að
snúast við að hreinsa minkahús-
in og gera klárt fyrir pömn hjá
600 læðum. Þá gjóta gyltumar
hver af annarri þessa dagana og
talsverð vinna er við aö hirða um
svínin, þrífa í kringum þau, og
færa þau til í svínahúsinu eftir því
sem á gottíma þeirra líður. Svína-
húsið nýja á Skriðulandi er smá-
saman að fyllast.
„Það er ákaflega gott íyrir alla
aðila ef hægt er aö framleiða sent
mest hér á svæðinu og nýta það
sem til fellur. Kveikjan af því að
við fómm út í svínaræktina var
að þeir hjá Sölufélagi Austur-
Húnvetninga vom að leita eftir
því við bændur hér síðasta vetur
að þeir reyndu fyrir sér í þessari
grein. Það kemur sér náttúrlega
vel fyrir alla aðila að við reynum
að framleiða okkar matvöm sjálf,
t.d. skapast vinna við slátmnina