Feykir - 06.04.1994, Blaðsíða 6

6FEYKIR 13/1994
Heilir og sælir lesendur góóir. Ekki
pjentaöist rétt í síðasta þætti vísa Jóns
Ama um tamningafolann. A þriöja hend-
ingin að vera þannig
Mín í þína síast sál.
Magnús Guðmundsson bóndi á Staö-
arbakka brást vel við áskoruninni hann
segir svo.
Dorgveiði hefúr nokkuð venð stunduð
í vötnum á Tvídægru í vetur. I sambandi
við hana var einnig boðið upp á heitt baó
við Síkár-hveri, en þeir eru vestan í Slétta-
felli. Þáer alltaf talsvert um snjósleðaferð-
ir á heiðina. Vegna þessara heiðarferða
urðu til eftirfarandi vísur.
Hraustir kappar halda á dorg,
hefja för upp dalinn.
Streyma menn úr byggð og borg
beint ífjallasalinn.
Bíður heiðin björt og hrein,
brött er leið tilfjalla.
Ferðin greið þó glitti á stein
gynnir veiðin alla.
Enginn mun þó efa það
að menn kunna að meta.
Við Síkár-hveri beint í bað
búast þeir sem geta.
Og Magnús sendir boltann til Böóvars
Sigvalda Böðvarssonar bónda á Mýrum
II mcð þessari vísu.
Tími er naumur þó til þess
þyrfti Ijóð að slípa.
Mýra-bóndinn Böðvar S,
boltann nœst tnun grípa.
í 159. þættinum sá Jóhannes á Laugar-
bakka um pistilinn. Vegna síðustu vísu
hans kemur hér eftirfarandi athugasemd
frá Heiðrúnu á Litlu-Asgeirsá.
Það ífjórum línum les
ég leikið hafi áJóhannes.
Hann þófyrir þakkar pent
þarna, að komast loks á prent.
Afsökunar ekki bið
upp þó lyfti penna.
Þetta gráa gamanið
var Guðmundi að kenna.
Þetta mundi vera kallað aó dreifa
ábyrgðinni og lætur undirritaður sér það
nokkuð vel líka.
Margir hafa eflaust fylgst með þeirri
hörðu dcilu sem ríkt hefur undanfarið í
landbúnaðamefnd Alþingis. Mun hafa
heyrst á Gísla fulltrúa krata í nefndinni á
Rás 2, þar sem hann gerðist talsmaður
bændastéttarinnar og taldi hana á hungur-
mörkum. Ótrúlegt þykir mér að dreifbýl-
isfólk taki slíkt gaspur alvarlega, þó slík-
ar yfiflýsingar geti orðið yrkisefni. Það er
hagyrðingurinn snjalli Kristján Stefáns-
son frá Gilhaga sem yrkir svo.
Oft mundi bóndans œvi kröpp
að ösla í lífsins slörkum.
Víst munufá þeim veitast höpp
sem veslast á hungurmörkum.
Hákon Aðalsteinsson hefur kannski
verið með sömu kræsingar í huga er hann
orti svo.
Kratar gata manna mest
málskrafsbullan gengur.
Afgangsmannorð ekki sést
í jteim flokki lengur.
Þá er næst að hlusta eftir afsögn stjór-
ans í borg Davíðs. Það er aldraður Kópa-
vogsbúi Gunnar Eggertsson sem yrkir
svo.
Markiís fágœt markar spor,
metinn hátt í stríði.
Sigurvilja, sœmd og þor
sýndi hann ogflýði.
Bóndi einn hér í Húnaþingi brá sér til
borgarinnar nú í vetur. Fór hann þar á
dansleik og sótti nokkuð fast eftir að ná
ömggu faðmlagi við dætur borgarinnar.
Eftir að hafa dansað við eina stórglæsi-
lega konu nokkuð lengi kvöldsins varð til
eftirfarandi vísa.
Okkur tveim ífjölda fans
flest um tökin semur,
þó ég kysi þrýstidans
þegar nóttin kemur.
Þar kom að dansleiknum lauk og vom
þá kveikt nokkur vióbótarljós í samkomu-
húsinu. Varð bónda þá litið á aðra hönd
vinkonu sinnar og skreytingar á henni
urðu tilefni næstu vísu.
Um viðskipti vonin deyr,
vanmáttar ég kenni.
Gegnum húmið glitra tveir
gullhringar á henni.
Það mun hafa verið Karl Friðriksson
sem orti svo.
Oft mitt þynnir amaský
og að hlynnir vonum
að lifa ogflnna unun í
endurminningonum.
Haustið 1947 urðu miklar verðhækk-
anir eins og þeir sem eldri em eflaust
muna. Þá orti Gísli Ólafsson frá Eiríks-
stöðum þessa vísu.
Ennþá hefur hækkun skeð
hart er við þann kost að una.
Hvar er Eysteinn annars með
áburðinn á verðbólguna.
Næst þessi kunna vísa Rakelar Bessa-
dóttur frá Þverá.
Vetri hallar vorið senn
vekur alla trausti.
Blómin vallar blómgast enn
blöðin falla að hausti.
Og þá verður síðasta blómið í þessum
þætti ákall til komandi vors. Höfundur
Geir Gígja.
Ó indæla vor með þittylríka Ijós
þá endaður lífs míns er vetur.
Þú ræður hvort arfa eða ilmandi rós
með ástiið á leiðið mitt semr.
Veriði þar með sæl að sinni.
Guðmundur Valtýsson, Eiríksstöðum
541 Blönduósi, sími 95-27154.
Petrea Guðmundsdóttir
Víðigrund 24 Sauðárkróki
f. 14.5.1902, d. 17.9.1993
Mig langar að minnast hennar
Petu ömmu með nokkmm síð-
búnum kveðjuorðum. Hún fædd-
ist að Mælifelli í Skagafirði. For-
eldrar vom Guðmundur Amason
og Þóranna Friðriksdóttir. Móður
sína missti amma aðeins tveggja
ára gömul, eftir það var henni
komið í fóstur hjá móðursystur
sinni, Katrínu á Hömmm í Lýt-
ingsstaðahreppi.
Amma byrjaði snemma að
vinna og sjá fyrir sér. Var hún
vinnukona m.a. á Framnesi og
Víðivöllum og víðar. Á Víðivöll-
um fæddi hún móður mína og
þegar mamma var eins árs fluttust
þær að Holtastöðum í Langadal.
Dvöldu þær þar í fimm ár. Marg-
ar góðar minningar áttu þær
mæðgur úr Langadalnum. Eftir
það fóm þær að Efri-Mýmm í
Engihlíðarhreppi til Bjama og
Ragnhildar. Á Efri-Mýmm má
segja að þær hafi eignast sitt
heimili. Þau heiðurshjón Bjami
og Ragnhildur reyndust þeim ein-
staklega vel og vom mömmu
sem aðrir foreldrar. Það var jafn-
framt mannmargt að Mýmm og
oft var amma Peta að rifja upp
margt skemmtilegt frá þessum
tíma.
Alla tíð vann amma erfiðis-
vinnu og eftir að hún flutti til
Sauðárkróks vann hún hjá Fisk-
iójunni, allt til 78 ára aldurs. I
fiskinum vann hún við pönnu-
þvott og fleira. Ekki er ég í vafa
um að margir muna eftir þegar
Peta gekk um bæinn og kallaði
inn í húsin hjá fiskverkakonun-
um: „átta í fyrramálið".
Amma var létt í skapi og sá
oftast spaugilegu hliðina á lilutun-
um og er ég viss um að það hef-
ur oft létt henni lífið. Hún kunni
líka ósköpin öll af ljóðum og vís-
um sem hún hafði gaman af að
fara mcð. Öllum frístundum sín-
um sat amma og prjónaði sokka
og vettlinga og em það margir
sem átt hafa sokka og vcttlinga
gerðaafPetu.
Við systumar þrjár vorum
einu bamabömin hennar ömrnu
og vom langömmubömin henni
afar hjartfólgin og bar hún mikla
umhyggju fyrir þeim.
Ámma bjó lengst af á Krókn-
um hjá Maríu ljósu, eins og hún
var alltaf kölluð, en eftir að
mamma og pabbi fluttu af
Freyjugötunni og suður á Víði-
gmnd flutti amma í litla íbúð í
sömu blokk og þau, þá 80 ára að
aldri. Hún var bamslega glöð yfir
fyrstu og einu íbúðinni sem hún
bjó í út af fyrir sig og undi sér vcl
innan um blómin sín og prjónana.
En er heilsan fór að gefa sig flutti
hún inn til forcldra minna, þar sem
hin amma mín bjó einnig og
dvaldi þar til þær fóm saman upp
á sjúkrahús þá orðnar mjög las-
burða. Það varó stutt á milli þeirra.
Hrefna amma dó í janúar en Peta
amma í septcmber á liónu ári.
Síðustu mánuðina hennar
ömmu hugsaði hún oft til nýrra
heimkynna og talaði um það hvað
hún hlakkaói til að hitta mömmu
sína sem hún aldrei þekkti, cn
saknaði sárt. Elsku amma, nú er
komin kveðjustund og við Finnur
og dætumar okkar þökkum þér
alla þína elsku og umhyggju alla
tíð.
Far þú í friði.
Fríður guðs blessi þig.
Hafðu þökkfyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði.
Guð þér nú fylgi.
Jónasar-
limrur
á bók
Komin er út hjá Hörpuútgáfúnni
ný bók eftir Jónas Árnason. Allir
landsmenn þekkja leikrit og
söngva Jónasar og vinsældir hans
eru alltaf jafn miklar. Færri vita
að undanfarið hefúr hann fengist
við að yrkja limrur, sem nú eru
komnar út á bók.
Limruformið nýtur vaxandi
vinsælda og mörgum mun eflaust
þykja forvitnilegt að kynnast Jónasi
Ámasyni á þessum vettvangi, en
bókin hefur að geyma 140 limrur
eftir hann. Meðal annars þessar tvær.
Snillingur kominn til himnaríkis
Af angri og undrun hann stundi
er hann loks náði Lausnarans fundi
og sá við fótskör hans
sitja í dýrðarglans
hana Guðrúnu gömlu frá Lundi
Ráðkænska
Þegar krankur hjá katólskum lá
hann
margan kviðskurðinn stóran og
smáan
undirgekkst Eddi minn
uns uppgefinn læknirinn
rimpaði rennilás á hann.
Hans dýrðar hnoss þú hljóta
skalt.
Guðbjörg Ólafsdóttir.
Neisti til Danmerkur
Knattspyrnulið Neista frá Hofs-
ósi hcldur áleiðis til Danmcrkur
nk. föstudag í níu daga æfinga-
ferð. Neistaliðið mun dveljast í
Árósum við æfingar og keppni.
Neisti hefur nýlega gengið frá
ráðningu þjálfara. Heitir sá
Kristján Kristjánsson fyrrum
Ieikmaður ÍBV og Hauka.
Áætlað er að Nesti leiki tvo eða
þrjá leiki í ferðinni, m.a. gegn Isfán,
liði Islendingafélagsins í Árósum og
nágrenni, en það þjálfar Páll Brynj-
arsson fyrmrn þjálfari Neista. Með
Isfán leikur einnig fyimefndur
Kristján. Hann mun stjóma æfing-
um meðan NeisUimenn dvelja í
Danmörku og taka síðan við liðinu
er hann kemur til landsins um
miðjan júní. Ekki er frágengið hver
stjómar æfingum Neista þangað til.
Það em 15 Neistamenn sem fara til
Danmerkur og í hópinn bæUist síðan
þrír-fjórir þcgíir til Árósa kemur.