Feykir - 14.09.1994, Blaðsíða 2

2 FEYKIR 31/1994
Sá gróður sem náð hefiir hvað mestum vexti í þeirri miklu gróskutíð sem ríkt hefur í sumar, er
vetrarrúgurinn sem Sverrir Magnússon bóndi í Efra-Ási sáði sl. vetur. Hann hefúr nú náð um tveggja
metra hæð þar sem hann er hæstur. Rúgurinn er mjög snemmsprottirin og Sverrir byrjaði að beita
kúnum á hann 1. júní í vor. Það er Stefán Ásgrímur sonur Sverris sem stendur í rúgakrinum.
Punktar úr bæjarstjórn
Bæjarábyrgð:
Sauðárkrókskaupstaður hcfur
ábyrgst lántöku Skagfirðings hf á
skuldabréfamarkaði að upphæð
50 milljónunt króna til allt að 10
ára. Bæjarráð samþykkti að veita
einfalda ábyrgð, enda verði lagðar
fram fúllnægjandi tryggingar.
Fundur með fjárlaganefúd:
Lagt fram bréf frá fjár-
laganefnd Alþingis, þar sem fram
kemur að sveitarstjómamiönnum
gefst kostur á fundum með
nefndinni 26.-29. september nk.
Bæjarráð samþykkir að óska eftir
fundi með nefndinni.
Gripahús keypt:
Bæjarráð samþykkti fram-
lagðan kaupsamning við Guð-
mund Ó. Guðmundsson og Sig-
n'ði Þorsteinsdóttur um kaup á
gripahúsi við Suðurgötu. Er
kaupverð kr. 225 þúsund
Ákvörðun um húsaleigubætur:
í bréfi ffá fclagsmálaráðuneyt-
inu kemur frani að lög um
húsaleigubætur takagildi l.janúar
á næsta ári. í bréfinu var lögð
áhersla á að sveitarfélögin þurfi að
ákveða fyrir 1. október nk. hvort
þau greiði húsaleigubætur á næsta
ári.
Bið eftir félagsmálastjóra:
Sökum þess að einhver bið
verður á því að nýr félagsmála-
stjóri verði ráðinn hjá Sauð-
árkróksbæ, hefur verið bmgðið til
jress ráðs að fá ritara og starfs-
menn Stjómsýsluhússins, þær
Lovísu Símonardóttur og Hildi
Claussen, til að annast atvinnu-
leysisskráningu og vinnumiðlun
ffam að áramótum.
Hjólandi og gangandi
fólki gerð greiðari leið
Séra Jón, bara venjulegur Jón
Kemur út á mióvikudögum vikulega. Útgefandi
Feykir hf. Skrifstofa: Aöalgata 2, Sauðárkróki.
Póstfang: Pósthólf 4, 550 Sauóárkróki. Símar:
95-35757 og 95-36703. Myndsími 95-36703.
Ritstjóri: Þórhallur Asmundsson. Fréttaritarar:
Magnús Olafsson Austur - Húnavatnssýslu og
Eggert Antonsson Véstur - Húnavatnssýslu.
Blaðstjóm: Jón F. Hjartarson, Guðbrandur Þ.
Guðbrandsson, Sæmundur Hermannsson, Sigurður
Ágústsson og Stefán Árnason. Áskriftarveró
137 krónur hvert tölublaó með viróisaukask..
Lausasöluverö: 150 krónur meó viróisaukask.
Setning og umbrot: Feykir. Prentun: Sást hf.
Feykir á aðild að Samtökum bæja-og héraðs-
fréttablaða.
Óháð fréttablað á Norðurlandi vestra
Undir Borginni Rúnar Kristjánsson
á Eyrina og Nafirnar
„Þú mættir gjaman vclta því
upp í blaðinu hvcmig standi á því
að lítið er um að fólk fari hjólandi
eða gangandi út að höfúinni, lífæð
bæjarins, til að fylgjast mcð því
lífi scm þar er. Eins glæsilegt og
hafnarsvæðið er orðið mundi á-
byggilega mörgum finnast jafn-
skemmtilegt að ganga út að höfn
eins og niður á Borgarsand. Þctta
er náttúrlcga fyrir það að göngu-
og hjólaleiðir út að höfn em ekki
aðlaðandi. Víða er hrjúft undir
fæti á leiðinni að maður tali nú
ekki um ef bloti er að þá sökkva
menn í dmlluna. Það er því oft
ekki nema um götuna að ræða til
að ganga eða hjóla á og það cr nú
ekki aðlaðandi fyrir fólk á
afslöppunar- og hressingargöngu,
að þurfa sífellt að hafa varann á
hraðri umferð þama um“, sagði
cinn lesandi blaðisins þegar hann
leit inn á ritstjómina á dögunum.
Alltof lítið er um að raddir les-
enda blaðsins heyrist og því sjálf-
sagt að koma þessari ábendingu á
framfæri. Þessi maður bcnti á að
það þyrfti ekki að leggja í mikinn
kosmað til að gera þokkalcgan
stíg fyrir hjólandi og gangandi
vegfarendur meðfram Eyrarveg-
inum. Þá bcnti þessi sami maður
cinnig á að skcmmtilcgt væri að
fá greiðan gang eftir brún Naf-
anna þannig að bæði Króksumm
og gestum í bæinn gæfist kostur á
gönguleið eftir Nöfunum. Greini-
legt væri að ferðafólk hcfði mikla
ánægju af því að skoða bæinn frá
Nöfunum, og getur Feykir tekið
undir þessi orð.
Á kyrrum og fallegum sumar-
kvöldum má oft og iðulega sjá út-
lendinga á vappi eftir Nafabrún-
inni. Nafimar bjóða upp á þennan
skemmtilega möguleika að hægt
sé að skoða bæinn frá þessu sjón-
arhomi og víst er að gönguleið
þama um yrði nijög vinsæl og
skemmtileg. Það em nokkrir girð-
ingaendar sem þama þarf að fjar-
lægja og þegar leið yrði greið
þama um, mætti hugsa sér í fram-
tíðinni að gcra tengingu milli Naf-
anna og væntanlegs skrúðgarðs
bæjarins í Skógarhlíð. Með öllum
þessum gönguleiðum yrði þetta
oróinn mjög frambærilegur fólk-
vangur sem Sauðárkrókur hefói
upp á að bjóða.
Fyrir nokkru varð ég áheyr-
andi að viðræðum tveggja aldr-
aðra kvcnna, sem vom að ræða
kirkjuleg málefni út frá þeini at-
burðuni sem gerðust nýlega á
Scltjamamessókn. Það er ckki
svo að skilja að ég hafi legið á
hleri eða neitt í þeini dúr, held-
ur átti umræðan sér stað þar scm
fleiri hlutu að heyra til, enda var
ekki talað á lágum nótum.
Eg heyrði fyrst að önnur kon-
an mælti ákveóin í bragði: „I
niínu ungdæmi var borin virð-
ing fyrir prestunum, en það cr
eitthvað annað núna“, og
blessuð konan dæsti af vandlæt-
ingu. Hin konan skaut því að
hvort það væri bara ekki þcini
sjálfum að kenna að miklu lcyti.
„Jú það er nú það, andvarp-
aði sú cr fyrst hafði talað, áður
horfði fólk upp til prestanna og
virti þá sem þjóna guðs og þeir
höfðu andlega fomstu í málum
og töldu sig vcrða að vera sauð-
um sínum góð fyrimiynd scm
sannir hiróar. En nú keppast þeir
um það að lýsa því yfir að þeir
séu bara nicnn og hafi því fullt
lcyfi til að velta sér upp úr synd-
inni eins og hver annar. Ja, því-
líkt og annað eins.“
„Þetta er nú kannski fullmik-
ið sagt, andmælti hin og virtist
vilja draga úr málum þcgar hér
var komið“. „Nei alls ekki“,
sagði sú fyrri og gerðist herská
mjög, „ég hefði nú haldið að sá
sem prédikar Guðsótta og góða
siði fyrir öðmm, verði að sýna
þá breytni sjálfur. Annars trúir
cnginn orðum hans. Þcgar verk-
in tala á móti orðunum, hvað er
þá að marka það sem sagt er“.
Eg heyrði að þessi rök kæfðu
öll andmæli og stuttu seinna
hurfu konumar af vettvangi.
Eg fór að hugsa um það að
sennilega færi svipuð umræða
fram um allt land og þótti mér
flest benda til þess að viðkom-
andi mál væri lítt til þess fallið
að hefja kirkjuna og þá sérdeilis
kirkjunnar mcnn í áliti. En
hversvegna ættu þcir svo sem að
njóta álits? Þeir eru jú bara
menn, eins og þeir sjálfir segja,
ekki hótinu skárri en við hinir.
Það er sem sagt komin upp
sú staóa á Fróni, að séra Jón er,
þcgar öllu cr á botninn hvolft,
bara venjulegur Jón.... Þaó er
sannarlega dásamlegt að upplifa
yfirlýsingar um slíkan jöfnuð í
mannfélaginu og það jafnvel frá
biskupnum sjálfum. Það liggur
líka á borðinu, að menn þurfa
ekki að hafa neinar áhyggjur af
því þó að þeir bregðist trausti
annarra eða því sem þeim er til
trúað. Menn ciga bara að biðjast
fyrirgefningar og þá er allt í
himnalagi. Mikið verða nú
mannleg samskipti einföld og
góð eftir þessa merkilegu Sel-
tjamamessreynslu.
Það cr aðcins einn skuggi yfir
allri þcssari blessun.... Þó að
kærleikurinn ráði í sínu æðsta
veldi úti á nesinu litla og lága,
þá virðist mannvonskan hafa
búið sér öflugt vígi upp í Grcns-
ási. Það er sannarlega ekki nógu
gott fyrir okkar elskaða þjóðfé-
lag.
„I Grensási ráku þeir Gylfa á
brott,
þar grimmdinni tókst ekki að
varna.
En á Seltjarnarnesi er siðferðið
gott
í söfnuði kœrleikans barna.
Rúnar Kristjánsson.