Feykir - 16.02.2000, Blaðsíða 4

4FEYKIR 7/2000
„Ég er svolítið eigingjarn
á lögin mín en á kannski
ekki að vera það“
Segir Jón Sverrisson trésmiður og
tónlistarmaður á Blönduósi
Jón Sverrisson fertugur trésmiður á Blönduósi, verkstæðisfor-
maður íTrésmiðjunni Stíganda, slappar af frá smíðaverkefnun-
um með því að semja lög og „gutla“ á gítarinn heima. Jón og
kona hans, söngkonan Jóhanna Harðardóttir, sendu frá sér tólf
laga geisladisk fyrir síðustu jól. Þau kalla sig Kúnzt og einvörð-
ungu var frumsamið efni á disknum sem heitir eftir titilaginu,
„Ótrúleg orð.”
„Ég sem afskaplega mikið af tónlist,
er svolítið frjór í þessu má segja. Þetta
virðist vera ljúft og mér eðlislægt að
búa til eitth vað.< Kannski dæmi um það
er að þegar ég kom heim í gær, þá var
þátturinn „sextíu mínútur” í sjónvarp-
inu, og verið að fjalla um það vandamál
sem nauðganir eru í Suður-Afríku. Það
er oft sem hugmyndinar kvikna einmitt
út frá svona mannréttinda- og tilfínn-
ingamálum. Stundum koma lögin einn,
tveir og þrír, en síðan er að leita eftir út-
færslum sem maður er ánægður með”,
segir Jón Sverrisson.
Jón var innan við tvítugt þegar hann
byrjaði að spila í danshljómsveitum.
Sem unglingur þótti hann efnilegur
knattspymumaður, en lélegir fætur urðu
til þess að músíkin varð ofan á. Jón og
nokkrir ungir menn á Blönduósi stofn-
uðu hljómsveitina Rop.
„Við spiluðum mikið í Húnavatns-
sýslunum, á Ströndum og töluvert í
Eyjafirði. Með mér voru Guðmundur
Guðmundsson, Stefán Tómasson, Jó-
hann Öm Amarson, Skúli Thoroddsen
og Guðráður Jóhannsson á Beinakeldu.
Og reyndar var söngkona með okkur á
tímabili, Bima Sigfúsdóttir.
Strákamir voru aðeins yngri en ég,
þannig að ég baðist nokkuð meira í
þessu en þeir. Við spiluðum í nokkur ár
í kringum 1980 en eftir það höfðu þeir
samband við mig strákamir í hljóm-
sveitinni Lexíu, sem starfandi var í
vestur sýslunni. Þeir gáfu út eina plötu
og ég fylgdi henni eftir með þeim og
kom þá inni í hljómsveitina og við spil-
uðum í nokkur ár. Svo lék ég í hljóm-
sveitum hér á Blönduósi eftir þetta og
síðan aftur smátíma í Laxíu þegar
hljómsveitin kom saman aftur.”
Stofnun skagfírsks
ferðaþ j ónustufyrirtækis
Kynningarfundur í Safnahúsinu
miðvikudaginn 23 febrúar nk. kl 20
Ferðaþjónustuaðilar athugið!
í undirbúningi er stofnun fyrirtækis í Skagafirði sem sinna á
málefnum ferðaþjónustu á svæðinu. Um er að ræða samstarf
sveitarfélags, Atvinnuþóimarfélagsins Hrings, INVEST og
ferðaþjónustuaðila.
Markmið félagsins eru m.a.:
- Að vera samstarfsvettvangur ferðaþjónustuaðila í Skagafirði og
vinnaað málefnum greinarinnar
-Að sinna heilsárs upplýsingagjöf á sviði ferðaþjónustu í
Skagafirði
-Vöruþróun og markaðsmál í samstarfi við ferðaþjónustuaðila
- Skipulagning sérferða og bókanir á þeim.
Fundurinn er öllum opinn.
Nánari upplýsingar veittar hjá Atvinnurþrótmaríélaginu Hring í
síma 455 6090.
Söng- og tónlistardúettinn Kunzt á Blönduósi, Jón Sverrisson og Jóhanna
Harðardóttir. Mynd/Elva Ingimarsdóttir.
Það var einmitt í Lexíu sem sam-
band þeina Jón Sverrissonar og Jó-
hönnu Harðardóttur hófst og eftir
nokkra missera hlé frá tónlistinni fóru
þau tvö að semja saman tónlist og spila
og syngja.
„Ég sem lögin og við leggjum í sam-
einingu grunninn af textunum. Það fer
oft mikill tími í vangavelturog rökræð-
ur um innihald textanna. Mjög oft
semjum við þá eftir að lögin verða til en
stundum kemur þetta nokkum veginn
jafnharðan. Stundum koma þeir á und-
an, það er líka til í því.”
- Þú segist semja mikið, hafa
kannski aðrar hljómsveitir og flytj-
endur fengið lög hjá þér?
„Nei, ég hef aldrei sent lög í keppn-
ir eða neitt svoleiðis og er svolítið eig-
ingjam á mín lög, en kannski á ég ekki
að vera það. Ég hef samið lög bæði fyr-
ir Blönduósbæ og ungmennafélagið
Hvöt og við gáfum út fjögurra laga disk
í litlu upplagi fyrir rúmmu ári síðan,'
jóladisk, og var það fyrsti diskurinn
okkar. Þau lög vom líka tekin upp hjá
Hilmari Sverrrissyni á Sauðárkróki. Við
prentuðum hann bíira héma á staðnum
og gerðum umslagið og allt sjálf. Gáf-
um þetta út í um 150 eintökum og seld-
um það allt og létum það bara duga.”
- Við fyrstu hlustun finnst mér
lögin þín ekkert ósvipuð þeirri músík
sem gömlu Mánar voru með. Ertu
kannski undir áhrifum frá Labba í
Glóru?
„Nei ég er það ekki, en kannski er
þetta svipaður skóli hjá okkur. að vera í
þessari dansspilamennsku og við emm
báðir svolitlir rokkarar í okkur. Labbi
semur yndislegar ballöður, en ekki er
það að ég sé að herma eftir honum eða
neinum. Ég reyni að gera þetta eins og
maður vill sjálfur, fara mínar eigin leið-
ir. Það hefur mörgum fundist lögin mín
líkjast svolítið bandarískm gítarrokki,
eins og það gerðist fyrir svona tíu ámm.
Ég held að lögin mín þyki nokkuð gríp-
andi.”
- Hvernig gekk þér að fá spilun á
disknum á útvarpsstöðvunum?
„Það gekk bara afskaplega vel og
sem utanbæjarmanni þá gekk það ágæt-
lega að fá kynningu. Svo hafa lögin
heyrst stöku sinnum, en það hefur
kannski vantað svolítið þrýsting frá
okkur, þar sem að við höfum þetta ekki
fyrir aðalatvinnu þá hefur ekki gefist
tími til að fylgja þessu eftir eins og
kannski þyrfti að vera. Annars hefur
salan gengið alveg þokkalega og lík-
lega best á þessu svæði hér og nágrenni.
Ég þekki nú ansi mikið til í Skagafirð-
inum og þar hafa líklega selst um 70
diskar. En maður verður svo sem ekki
ríkur af þessu.”
- Hvað þarf að selja mikið til að
dekka kostnað?
„Svona 400-450 diska og það er
komið langt í það, þannig að það hefst.
Diskurinn hefur fengið ákaflega góðar
viðtökur, eins og t.d. hjá burtfluttum
Húnvetningum sem ég er í sambandi
við. Ég á líka von á því að það fari
meira af honum á næstunni, en við höf-
um gefið jressu ftí núna undanfarið, en
ætlum svo að taka smáátak í sölunni
núna á næstunni.”
Jón segir að aðstaðan í hljóðverinu
hjá Hilmari Sverrissyni á Sauðárkróki
sé góð og nokkrir liprir spilarar léku
undir auk þeirra Jóns og Hilmars, Stein-
ar Gunnarsson á bassa, Kristján Krist-
jánsson á trommur og Ragnar Karl
Ingason á gítar. Þá lék 18 ára stúlka frá
Blönduósi á flutu. Hugrún Hallgríms-
dóttir, og kemur það sterkt og skemmti-
lega út. En hvað ætlar svo Kúnzt að
gera á næstunni?
„Við ætlum að reyna að drífa okkur
af stað og fara að spila svolítið. Við höf-
um verið með stóran bamahóp og það
hefúr farið dálítill tími í það. Það yngsta
verður 11 ára á þessu ári þannig að við
vonumst til að tíminn fari að vera
rýmri”, sagði Jón Sverrisson að end-
ingu og hann á frekar von á því að þau
muni láta sjá sig á sumri komandi,
kannski á kaffihúsunum á svæðinu.