Feykir - 30.08.2000, Page 5

28/2000 FEYKIR 5
Gengið í Héðinsfjörð
Eitthvað virtust veðurguðim-
ar hafa skipt skapi þegar hópur-
inn vaknaði á Hóli að morgni
laugardagsins. Regnið buldi á
bárujárninu síðnætur og enn
hafði ekki stytt upp urn níuleytið
þegar leggja átti af stað. Förinni
var því frestað Iítillega en lagt
upp um hálfellefu leytið inn að
borholum hitaveitunnar í Skút-
dalnum þar sem lagt var upp
merkta leið yfir Hestskarðið til
Héðinsfjarðar. Vegna ónógs
skyggnist var hætt við að fara
Hólsskarðið, enda hafði ffétst af
ferðalöngum sem nánst gengu
þarna eftir eggjunum á fjallinu
fyrr í vikunni, villst í þokunni.
Fyrsta brekkann upp frá
Skútudalinum reyndist þeim ó-
vönustu í hópnum nokkuð erfið,
en þegar komið var þar upp fyr-
ir tóku við góðir stígar sem lengi
vel voru leiðir „þarfasta þjóns-
ins.” yfir fjallið eins og nafn
skarðsins ber með sér. Eftir hálfa
þriðju stundar göngu var komið
niður í Héðinsfjörðinn fyrir
miðju vatninu. Þar var áð drjúga
stund, nestið borðað og rennt
fyrir fisk í þeirri von að fá svolít-
inn afla á grillið, enda hafði
gengið nokkuð á grillmatinn í
köldið áður, fólk greinilega vel
svangt eftir Skarðstúrinn.
Mjög fallegt er um að líta í
Héðinsfirðinum og uppi standa
ennþá hús í Vík sem var norðasti
bærinn og stóð með firðinum
nokkuð neðan vatnsins, er þar er
nú björgunarskýli. Við vatnið em
þrír sumarbústaðir, einn við ós-
inn, annar fyrir miðju vatnsins
og sá þriðji fyrir enda vatnsins
þar sem áður stóð bærinn Vatns-
endi, en meðal annarra þekkta
býla sem í byggð voru í Héðins-
firði fram undir miðja þessa öld,
voru Grundarkot og Amá. Mjög
grösugt er í firðinum og undir-
lendi mikið framan við vatnið.
Síðari árin hefur landið ekki ver-
ið beitt sauðfé eins og fyrrum og
ber mönnum saman um að gróð-
ur hafi mjög tekið við sér, hh'ð-
amar eru kjarri vaxnar og berja-
land mjög gott, þannig að þess
verður eflaust notið þegar jarð-
göngin verða komin þama í
gegn. A
Birgir Gunnarsson sjúkrahús-
forstjóri á Króknum skipulagði
ferðina og hélt hann stutta tölu
við stansinn í Héðinsfirðinum
þar sem hann minntist þeirrar
hörðu lífsbaráttu sem fólkið háði
á þessum slóðum. M. a. vitnaði
Birgir í sögu sem Bólu-Hjálmar
skráði og talið er að smásaga
Gunnars Gunnarssonar „A botni
breðans" byggist á. Það var þeg-
ar bóndinn á Vatnsenda brá sér í
kaupstað til Siglufjarðar
skömmu fyrir jólin. Veður vom
válynd og tepptist bóndi í kaup-
Hópurinn staddur uppi í Hestskarði á leið niður í Héðinsfjörð.
staðaferðinni. Heima var hús-
freyjan með mörg ung börn og á
hverjum degi kyngdi niður mikl-
um snjó í illviðri. Þau vom orðin
átján þrepin niður í bæinn þegar
hann fennti enn aftur tuttugu
dögum eftir að bóndi fór að
heiman. Þann dag komu ná-
grannamir á Grundarkoti og
Amá til að leita að bænum en
fundu ekki í hríðardimmunni. A
þrettánda dag jóla, þrem vikum
seinna en bóndi lagði upp, birtist
hann og tókst þá loks að finna
bæinn að nýju.
Það hafði birt vel til meðan
við vomm í Héðinsfirðinum, en
á heimleiðinni fór að rigna aftur,
þannig að sumir vom orðnir
nokkuð blautir þegar komið var
af Hestskarðinum síðdegis, en
eins og jafnan var heimferðin
skjótari.
Mjög góð aðstaða er á Hóli til
að taka við ferðahópum og var
t.d gufubaðið þar nýtt vel þessa
helgi. Þegar lagt var upp á laug-
ardagsmorgun kom í hug
stuðlæ.stibba” eins í hópnum að
hnoða saman fyrri parti til að
göngufólkið hefði við fleira að
glíma en fjallið á göngunni.
Hópur frækinn hélt af stað,
Héðinsfjörðinn vildi kanna,
Einn af kjamyrtu skáldakyni
úr Svarfaðardal komst þannig að
orði á heimleið, og vitaskuld
treysti enginn sér til að gera betur:
gleði á eftir og gufubað
gaman er á meðal manna.
QAGAR
Þegar þú kaupir skólavörurnar ffærðu
LEGÓ nestisbox í kaupbæti!
Barnaúlpa
st. 68-110
1 .49D
Barnaúlpa
2.49D
Skoðað í byggðina
hans Héðins
Með aukinni útivist og hreyf-
ingu, svokallaðri heilsubylgju,
sem farið hefur yfir landið síð-
ustu árin, er mjög vaxandi áhugi
á skokki, fjallgöngum og áreiti af
þeim toga. A Króknum hefur
myndast öflugur skokkhópur og
þar er stór kjami sem miðsumars
tekst á við einhver skemmtileg
verkefni. I hitteðfyrra var t.d.
gengin gamla kaupstaðaleiðin
frá Gautsdal í Húnavatnssýslu til
Sauðárkróks. f fyrra vom fjöllin
þrjú „klifirí’samdægurs, Tinda-
stóll, Glóðafeykir og Mælifells-
hnjúkur. Og nú um verslunar-
mannahelgina var sfðan efnt til
áreitis í nágrenni Siglufjarðar.
Var meginverkefnið þar að
ganga til Héðinsfjarðar, en nú fer
hver að verða síðastur að koma á
þessar afskekktu slóðir áður en
einangrunin verður rofin með
jarðgöngum milli Siglufjarðar
og Olafsfjarðar.
Þeir göngu- og hlaupaglöð-
ustu úr hópnum héldu af stað
upp úr hádeginu á föstudag en þá
var stefnan sett á Heljartröðina
fyrir utan Hraun í Fljótum, þar
sem gamli Skarðsvegurinn byrj-
ar, sem tekinn var í notkun 1946
og var fyrsti bílvegurinn til
Siglufjarðar. Um 20 manna hóp-
ur hélt af stað um miðjan daginn,
flestir hlaupandi eftir gamla veg-
inum upp í Skarð, sem er á sjö-
unda kílómeter, nánast allur tals-
vert á fótinn.
Veður var hið fegursta, sól-
skin og blíða, en sem betur fer
smágola sem virkaði sem mátu-
leg kæling fyrir hlauparana. Til
að byrja með var anganinn af
berjunum mjög mikil og áber-
andi í Hraunsdalnum, enda
berjaspretta með mesta móti nú í
sumar. A miðri leið mætti hópur-
inn hressum strákum á þrem
jeppum sem voru á leið niður úr
Skarðinu og hvöttu þeir
hlauparana til dáða. Þær voru
síðan bísna erfiðar síðustu
brekkumar upp í Skarðið en þeir
sem fljótastir vom þurftu þó ekki
nema rétt rúmar 40 mínútur. A
Skarðinu var tekin svolítil hvíld,
enda veitti ekki af að blása mæð-
inni, en síðan lagt af stað niður
Siglufjarðarmegin. Þeir fyrstu
komu heim í Hól á Siglufirði,
einni klukkustund og tíu mínút-
um eftir að lagt var af stað frá
Heljartröðinni og hinir komu
skömmu seinna.
Það var hent gaman af því í
þessari för að ýmsir höfðu tekið
nokkrum framfömm í hreyfiget-
unni síðustu árin og jafnvel ára-
tugina. Meðal þeirra sem hljóp
yfir Skarðið var Snorri Björn
Sigurðsson sveitarstjóri í Skaga-
firði. Snorri var bæjarritari á
Siglufirði skömmu fyrir 1980 og
þá tók hann sig til einn daginn og
gekk yfir Skarðið þessa sömu
leið. Hann var fimm tíma í þeirri
gönguferð, en nú fór hann vega-
lengdina á einni klukkustund og
tuttugu mínútum, þannig að bæt-
ingin er vemleg.