Feykir - 04.10.2000, Page 5

33/2000 FEYKIR 5
Veruleikinn tók draumnum fram
Frá Stafnsrétt.
Á sama hátt og dagurinn í
gær hafði verðið kvaddur með
kaffidrykkju hjá þeim Mæli-
fellsárhjónum var nú nýjum
degi heilsað. Við pabbi munum
hafa orðið einna fyrstir af stað,
ásamt Símoni Jóhannssyni í
Goðdölum. Enn var myrkuren
yfir Blönduhlfðarfjöllunum
vottaði fyrir dagsbrúninni. Ur-
komulaust var en skýjað og
norðankul leiddi inn með Efri-
by ggðarfjöl I u n um.
Við fómm rólega þar til birti.
Er fram í Skeiðhvamminn kom
var farið að skíma. Þá var sprett
úr spori. Annað þykirekki hæfa
í Skeiðhvamminum. Ur honum
er allbratt upp í Kiðaskarðið og
teymdum við því hestana. Tók
nú að dimma að með éljum og
þegar við komu vestur hjá
Tröllakirkju, sem er svipmikill
og hrikalegur hnjúkur sunnan
megin Skarðsins, var snjókom-
an orðin samfelld og mjög
dimmt. Átti nú sagan frá í gær
að endurtaka sig? Skyldi einnig
í dag verða úrfelli, ekki einasta
rigning heldur og hríð? „Eg hefi
enga trú á því að þessi andskoti
nái inn Svartárdalinrí', sagði
Símon og spýtti um tönn. „Það
er auðvitað helvítis hríðarveður
úti í Langadal en það skiptir um
hjá Bólstaðahlíð”, bætti hann
við. Eg komst að því síðar að
Símon hafði hressilegt tungu-
tak. Og satt var líka orðið hjá
honum. Þegar kom vestur á
Flóann var hríðarlaust.
Og allt í einu blasti Svartár-
dalurinn við af Stafnsbrekku-
brúninni. Mér sýndist dalurinn
fyrst eins og stór skurður með
læk í botninum. Eg þekkti ekki
annað en fangvídd Skagafjarð-
ar. Mér hafði aldrei komið til
hugar að til væri svona að-
kreppt sveit. Gat það virkilega
verið að ein fjárflesta skilarétt
landsins rúmaðist í svona
þrengslum? Stórt svæði þama
niðri í skurðinum sýndist mér
vera þakið ljósleitum smástein-
um. Það tók mig góða stund að
átta mig á því að þetta var fjár-
safnið en ekki steinar. Og ekki
var ofsögum sagt af fjárfjöldan-
um í Stafnsrétt. Slíkan grúa
hafði eg aldrei áður augum litið
og aldrei látið mér til hugar
koma að slíkur fjöldi gæti verið
saman kominn á einum stað.
Brátt vorunt við á botni
„skurðsins”. Þráður draumur
hafði ræst, eg var kominn í þá
frægu Stafnsrétt. Og í Svartár-
dalnum var sólskin og hiti.
Símon vissi hvað hann söng.
Við sprettum af hestunum og
heftum þá. Tjöld gangnamanna
voru á grundinni sunnan við
réttina, uppi undir brekkurótun-
um. Maður rak höfuðið út um
dyreins þeirra og spurði hvort
við værum að koma „að norð-
an”. Hann bauð okkur kaffi.
Það var auðvitað vel þegið af
þeim pabba og Símoni. En mér
var ekki meira en svo um þetta
góða kaffiboð. Eg var til alls
annars frekar kominn í Stafns-
rétt en að sitja inni í tjaldi og
sötra kaffi.
Sá sem í kaffið bauð, var
Sigmar Jóhannsson bóndi á
Steinsstöðum í Tungusveit. Leit
eg hann nú í fyrsta skipti, þann
öðlingsmann, en seinna átti eg
eftir að dveljast á heimili hans
part úr tveimur vorum þegar eg
var við sundnám í Steins-
staðalaug - og leið þar vel. I
tjaldinu með Sigmari voru tveir
ungir menn, Páll Ólafsson á
Starrastöðum, síðar bóndi þar,
og Sigfús Sigurðsson á Nauta-
búi. Kaffidrykkjan tók auðvitað
ekki langan tíma en mér þótti
hann samt of langur.
En svo hófst fjárdrátturinn.
Stafnsrétt var löng og mjó.
Dilkur okkar í Eyhildarholti, en
við vorum í dilkfélagi með
sömu bændum og í Mælifells-
rétt, var við austurenda réttar-
innar. Fyrir bragðið var dráttur-
inn langur og erfiður, enda for-
in f réttinni með ólíkindum eft-
ir úrfellið undanfarið. Eðjan,
þung og límkennd, tók mönn-
um jafnvel í miðjan legg, a.m.k.
patta eins og mér. Heyrði eg
pabba segja það við Harald á
Völlum, að aldrei fyrr hefði
hann orðið því feginn að standa
í dilkdyrunum í stað þess að
draga féð. Bót var í máli að
ýmsar eldri æmar virtust vita
hvar dilksins var að leita og
komu því sjálfar í nánd við dyr
hans.
En það var fleira sem vakti
athygli mína en fjárfjöldinn og
hið nýstárlega umhverfi. Aldrei
hafði eg heyrt jafnmikið sung-
ið. Var ekki nóg með að hópar
væm syngjandi í almenningn-
um innan um féð og uppi á rétt-
arveggnum heldur fór þarna
fram karlakórsöngur eftir öllum
kúnstarinnar reglum. Þarna
voru nefnilega samankomnir
söngmenn úr tveimur karlakór-
um, Heimi í Skagafirði og
Karlakór Bólstaðahlíðarhrepps,
ásamt söngstjómm beggja kór-
anna, [)eim Jóni Bjömssyni, þá
bónda í Brekku en síðar á Haf-
steinsstöðum og Gísla Jónssyni
frá Eyvindarstöðum í Blöndu-
dal. Þeir kvöddu nú saman liðs-
sveitir sfnar, stilltu þeim upp
norðan við réttarvegginn og þar
hófu kórarnir að syngja hvert
lagið á fætur öðru. Fyrst hvor
kórinn fyrir sig og síðan sam-
eiginlega. Stjómuðu |x;ir Jón og
Gísli þá til skiptis. Kóramir
munu, ef eg man rétt, hafa farið
í sameiginlega söngför um
Húnavatnssýslur um vorið og
því æft sameiginlega allmörg
lög. Eg held að fjárdrátturinn
hafi alveg stöðvast á meðan
jjessu fór frant. Ekki hafði mig
órað fyrir því, að í Stafnsrétt
færi fram þvílíkt tónleikahald.
Orðsporið sem fór af gleð-
skapnum í Stafnsrétt var svo
sannarlega engar ýkjur.
Magnús H. Gíslason.
Kannast einhver við
þennan sveitabæ?
Helga Þorsteinsdóttir kennari við Steinsstaðaskóla leiðbeindi á
námskeiði á liðnum vetri og þá varð þessi mynd eftir í hennar fórum. Til
að leita að eiganda myndarinnar valdi Helga þann kost að fá myndina birta
í Feyki, en um leið og eigandi myndarinnar er beðinn að hafa samband við
ritstjóm, væri gaman ef glöggir lesendur gætu fundið út hvaða bær er á
myndinni, væntanlega í Skagfirði, og koma upplýsingum þar um á
ritstjóm Feykis í síma 453 5757.
Fjáröflunarskemmtun til styrktar
Minningarsjóði
Rakelar Pálmadóttur
Höfðaborg Hofsósi
sunnudaginn 8. október kl. 14
Ávarp Gísli Einarsson
Nemendur Grunnskólans á Hofsósi
verða með fjölbreytt skemmtiatriði
Sigurlaug Vordís Eysteinsdóttir syngur
við undirleik Rögnvaldar Valbergssonar
Kaffiveitingar að skemmtun lokinni
Miðaverð kr. 900. Gntmiskólanemar kr. 300.
Fjölmennum og styrkjum
minningar sj óðinn.
Stjórnin.