Feykir - 11.10.2000, Qupperneq 3

34/2000 FEYKIR 3
98 kg
Haribo
Guldbanser
„Hvað heldurðu að taki því nú fyrir þig að vera að taka
mynd af þessum gömlu skötubörðum“, sagði Brynhildur
Jónasdóttir þar sem hún sat undir húsvegg á sjúkrahúsinu á
Sauðárkróki á dögunum ásamt Agústu systir sinni.
TILBOD
fimmtudag og föstudag
Nýr lax i sneiðum
lcr.
„Þetta varð að áhugamáli
okkar og áráttu“
segja Jóhann Már og Þórey í Keflavík sem hafa tekið
virkan þátt í verkefninu „Bændur græða landið“
„Við byrjuðum búskap hér
1976 og fljótlega fónjm við að
fara með moð og afgangshey á
mela og þar sem sem rof hafði
myndast, í þeirri viðleitni að
bæta landið. Við nýttum líka
þann húsdýraáburð sem til félf,
blönduðum meira að segja eld-
hússorpi í hesthúshauginn. Við
sáum, eins og margir bændur
sem huga að landbótum, hvaða
áiangur þetta bar. Þetta varð að
áhugamáli hjá okkur og áráttu,
og færðist mjög í aukana um
1990 þegar verkefnið „bændur
græða landið” byrjaði og við
urðum þátttakendur í þvf’,
segja þau Jóhann Már og
Þórey í Keflavík, en eins og
fram kom í síðasta blaði Feyk-
is voru þau meðal fimm aðila
sem hlutu landgræðsluverð-
launin sem nýlega vom afhent,
en þau Keflavíkurhjón hafa
grætt upp tæplega 50 hektara
lands á þeim 24 ámm sem þau
hafa búið í Keflavík.
í heimsókn blaðamanns
Feykis á dögunum kom fram í
spjalli við þau Jóhann Már og
Þóreyju í Keflavík að þeirra
beið mikið verk er þau hófu
búskap þar á sínum tíma, en þá
hafði ekki verið búið á jörðinni
í nokkurn tíma, byggingar all-
ar í afarlélegu ásigkomulagi og
girðingar og annað er að bú-
skapnum laut. „Þegar við kom-
um hingað þá var fyrsta hugs-
unin sú hvað í ósköpunum við
væmm nú búin að koma okkur
í og það var mjög einkennilegt
að horfa á öll þau óunnu verk-
efni sem biðu okkar og spum-
ingin á hverju ætti að byrja.
Við vorum algjörlega stödd á
byrjunaiTeit”, sagði Þórey.
Og það verður ekki annað
sagt en þau Keflavíkurhjón
hafi tekið til hendinni og þar
sem áður vom snauðir melar er
nú komið þokkalegasta beiti-
land, sem Jóhann segir reyndar
að verði að hafa auga með, þar
sem ennþá sé víða um við-
kvæman gróður að ræða, eins
og reyndar alls staðar þar sem
rakinn í jarðveginum er að
skomum skammti. Og nú má
segja að búið sé að græða upp
það land sem næst er í Kefla-
víkurlandinu, og einungis eftir
það sem erfitt er að nálgast á
tækjum, s..s meðfram hamra-
beltinu milli Tröllaskarðsins og
gamla bæjarins í Keflavík.
Verkefnið í óvissu
Virkir þátttakendur í verk-
efninu „Bændur græða landið“
eru um 500 talsins og um 60%
þeirra em sauðfjárbændur
eins og hjónin í Keflavík.
Verkefnið fór rólega af stað, en
mikill kippur kom í það þegar
forsvarsmenn áburðarverk-
smiðjunnar tóku sig til og gáfu
sólarhringsframleiðslu til verk-
efnisins. Þau Jóhann og Þórey
gerðu samning sem byggir á
því að áburðardreifingin á upp-
græðslusvæðin em um 4 tonn
af tilbúnum áburði árlega. 1
gegnum verkefnið fá bændur
síðan endurgreitt um 19 þús-
und krónur á hvert tonn þegar
dreifingu er lokið og er það
greiðsla fyrir vinnuframlag
þeirra.
Verkefnið er að mestu fjár-
magnað af rekstrarfé Land-
græðslunnar. Nokkur sveitarfé-
lög hafa styrkt verkefnið, en
um fjórðungur, eða átta millj-
ónir króna hefur komið af um-
hverfislið búvömsamnings
Jóhann Már og Þórey í Keflavík. Beitarhólfið í baksýn er
eitt af þeim svæðum seni þau hafa hlúð að í verkefninu
„bændur græða landið“.
sauðfjárbænda, sem gildir til
áramóta. Jóhann Már í Kefla-
vík segir að það hafi komið
mönnum á ávart að í nýjum
búvörusamningi sé ekkert að
finna um þetta í umhveifislið
samningsins.
„Þetta stefnir náttúrlega
framtíð verkefnisins í hættu og
ég held að þeir hjá Land-
græðslunni séu að kanna þessi
mál. Það kemur okkur bænd-
um líka spánskt fyrir sjónir að
í nýjum búvömsamningi er
gert ráð fýrir aukinni gæðastýr-
ingu í framleiðslunni og það er
náttúrlega einn liðurinn í þeini
stýringu að landnýting og um-
gengni við móður náttúm verði
eins góð og frekast er kostur”,
segir Jóhann Már Jóhannsson í
Keflavík.