Feykir - 11.10.2000, Page 6
6 FEYKIR 34/2000
Hagyrðingaþáttur 303
Heilir og sælir lesendur góðir.
í síðasta þætti var höfundur að
nokkrum vísum Guðmundur G. Hall-
dórsson á Húsavík. Höfundur fyrstu
vísunnar að þessu sinni er Þráinn Þor-
valdsson. Var hann staddur á Sauðár-
króki n ú fyrir skömmu og rakst þar á
eldri blöð af Feyki með vísnaþáttun-
um.
Ég á Krókinn kom í gær
kátur í blaðið fór að rýna.
Ljóst má vera að Feykir fær
ferskeytluna litlu mína.
Geta lesendur, kannski helst í
Skagafirði, gefið mér upplýsingar um
hvort eftirfarndi vísa gæti verið eftir
séra Tryggva Kvaran?
Þó að guð mér gefið hafi
göfugt hjartalag.
Þá get ég ekki elskað nema
einu sinni á dag.
Það mun hafa verið Hjörleifur Jóns-
son á Gilsbakka í Skagafirði sem orti
svo eftir að fyrstu bflamir fóru að sjást
hér Norðanlands.
Margt er skrifað, margt er rætt
mörgu skilar síminn.
Skriðdýrseðlið endurfætt
aftur vakti tíminn.
Einhverju sinni er Hjörleifur ferðað-
ist í fólksflutningabíl og sat aftast í
honum, taldi hann sig þekkja konu sem
sat í framsæti bflsins. Þegar stansað var
og hann sá framan í konuna kom í ljós
að hann þekkti hana alls ekki. Orti
hann þá eítirfarandi vísu.
A ferðalagi margoft má
manninn villa og blekkja.
Enga stúlku aftan frá
er ég viss að þekkja.
Beint á móti Gilsbakka vestan Jök-
ulsár er bærinn Bústaðir. Var hér áður
fyrr heyjað frá báðum bæjunum niður
að ánni og þá stundum kallast á yfir
gljúfrið. Eitt sumar var á Bústöðum
fjörmikil kaupakona sem sendi Hjör-
leifi oft tóninn yfir ána. Eftir að hún vai'
farin og heyskap lokið var Hjörleifur
eitt sinn staddur niður við ána og orti
þá eftirfarandi vísu.
Hljóðna raddir, bliknar björk
barmur trega sleginn.
Lífið eintóm eyðimörk
ekkert hinumegin.
Ónefndur maður sem vann hjá
kaupfélaginu á Húsavík hafði oft allt á
hornum sér við félagið og ráðamenn
þess. Ekki man ég fyrir víst hver orti
svo um afgreiðslumanninn.
Fyrir eðli ótugtar
engin gæði metur,
yfir fóðri framsóknar
fýlir grön - en étur.
Þá minnir mig að ég hafi heyrt að
eftirfarandi vísa væri talin eftir Þorstein
Erlingsson.
Ekki skaltu elska spmnd
ástin svikið getur.
Taktu heldur tryggð við hund
og trúðu honum betur.
Við útför merkiskonu af Bólstaða-
hlíðarætt söng Ámi frá Múla falleg eft-
irmæli, sem Ingólfur Gíslason læknir
hafði ort af þessu tilefni. Eftir jarðarför-
ina hittust þeir félagar og ortu þá þessa
„þokkalegu” vísu.
Nú er Þórunn fallin frá
fáir munu harma.
Bólstaðahlíðarættin á
eftir nóga garma.
Stefán Stefánsson frá Móskógum
mun hafa ort þessa.
í þessum heimi að þola slys
og þorsta í angursbánam,
að hrökklast svo til helvítis
það hlýtur að koma út tárum.
Maður nokkur giftist konu sem
Anna hét, skildi síðan við hana og trú-
lofaðist annarri með sama nafni. Þá orti
Stebbi.
Víða hlaut hann ástaryl
enda fremur laginn.
Mun í „Önnum” af og til
eins og fyrri daginn.
Eftir að Stefán flutti til Siglufjarðar
gerðist það eitt sinn að maður þar trú-
lofaðist stúlku sem Rósa hét. Slitnaði
fljótt upp úr þeirri trúlofun, en síðar
náði hann sér í aðra konu sem einnig
hét Rósa. Oiti þá Stefán.
Vanti þig aldrei, vinur minn
vín né sæg af drósum.
Vona ég að vegur þinn
verði stráður rósum.
Eitt sinn í gleðskap byrjaði Stefán
svo.
Lækkar í glasi guðaveig
gleðin er á þrotum.
Stefán Vagnsson var nærstaddur og
kláraði vísuna.
Stingum út í einum teyg
með engum heilabrotum.
Einhverntíma var mér talin trú um
að Móskóga - Stebbi hefði komist svo
að orði.
Mér finnst hann barasta vera eftir von-
um
og varla að búast við meiru af honum.
Það vex ekki mosi á veltandi steini
né vitið í kollinum á honum Sveini.
Gott verður þá að leita til séra Ein-
ars á Borg með lokavísuna.
Stundum finnst mér ekkert að
og unað lífíð bjóða,
hallist þú að hjartastað
heilladísin góða.
Veriði þar með sæl að sinni.
Guðmundur Valtýsson, Eiríksstöðum,
541 Blönduósi, sími 452 7154.
„Veit ekki hvaða orkugjafi
knýr bíla framtíðarinnar"
Gunnlaugur í Stuðlabergi segir stríðið við
innflutninginn fara harðnandi
„Það er orðin mun betri ending á
pústkerfum í dag en var hér áður fyrr.
Bæði em það kerfm sljálf sem em miklu
betri, en einnig er stór þáttur í aukinni
endingu betri vegir, bundið slitlag og
greiðfærara vegakerfi. Illa mddir og hálf
ófærir vegir voru ekki hollir fyrir púst-
kerfi bílanna hvað þá þegar aurbleytan
bættist við”, segir Gunnlaugur Stein-
grímsson framkvæmdastjóri málmiðj-
unnar Stuðlabergs á Hofsósi, en um þrjá-
tíu ára skeið hafa þar verið framleiddir
hljóðkútar og pústkerfi undir bíla, og er
Stuðlaberg eina fyriitækið á landinu í
fjöldaframleiðslu á pústkerfum og hef-
ur í áranna rás þótt standa sig mjög vel í
harðri samkeppni við innflutninginn.
Hofsós hefur lengi skapað sér sér-
stöðu með ákveðna hluti. Hljóðkútarnir
og pústkerfin beindu sjónum manna um
tíma að þessu litla þorpi í norðrinu,
einnig fánasaumastofan, sú eina hér á
landinu sem saumar íslenska fánann, en
núna í seinni tíð hefur það síðan verið
Vesturfarasetrið og starfsemin því tengd
sem hefur stolið senunni á Hofsósi.
„Já það fór náttúrlega alveg með okk-
ur”, segir Gunnlaugur og brosir í kamp-
inn og bætir við. „Það er auðvitað nokk-
uð sérstakt að svona litlir staðir standi í
framleiðsluiðnaði eins og við gemm.
Það er óvíða sem svoleiðis starfsemi er í
gangi, ef úrvinnsla sjávarafurða er ekki
talin með”.
- Hver er markaðshlutdeildin hjá
ykkur í dag?
„Við erum ekki með nýlegar tölur
hvað það varðar, og í sannleika sagt er
ákaflega eiTitt að hendar reiður á því.
Það liggja ekki fyrir nógu glöggar tölur
um framleiðslu smiðja og verkstæða
sem em að fást við samsetningu á púst-
kerfum. En það er alltaf mikill slagur við
innflutninginn og hann hefur farið
harðnandi frekar en hitt’segir Gunn-
laugur.
Aðalsölutíminn á pústkerfum er yfir
vor- og sumarmánuðina. Þá starfa um 10
manns hjá Stuðlabergi en yfir vetrar-
mánuðina fækkar starfsfólki venjulega
niður í átta manns. - En em ekki stöðug-
ar breytingar í pústkerfaframleiðslunni.
Gunnlaugur Steingrímsson framkvæmdastjóri Stuðlabergs.
þegar bílamir em alltaf að breytast?
„Jú þær em stöðugar, og bílategund-
unum er alltaf að fjölga, og kannski sér-
staklega „típunum". Þetta þýðir að við
þurfum að framleiða fleiri kerfi og
minna magn fyrir hverja bílategund.
Þetta eru kerfi samsett eru úr einni og
upp í fimm einingum. Margt fólk gerir
sér ekki grein fyrir því hvað pústkerfin
eru stór sem em undir bflunum hjá því.
Mér dettur í hug konan sem kom og
sagðist vera á lítillli Toyotu. Þegar við
vomm búnir að athuga hvaða „típa" bíll-
inn var og setja kerfið saman, þá var
þetta þónokkur lengja. „Nei ég er bara á
litlum bfl”, sagði konan þá.
- En hvað þið eruð samt nokkuð
bjartsýnir hér að Hofsósi að pústkerfin
frá ykkur seljist vel áfram?
„Jú við viljum vera það, en hinsveg-
ar em óræðir tímar framundan og mað-
ur veit náttúrlega ekkert hvaða orkugjafi
knýr bfla framíðarinnar. Á þessum tíma
þegar orkuverðið er í sögulegri upp-
sveiflu. Hins vegar held ég að sé nokkuð
ljóst að málmiðjur hér á landi standa á-
fram frammi fyrir harðri samkeppni við
innflutninginn. Það kemur ekki til með
að breytast”, segir Gunnlaugur Stein-
grímsson hjá Stuðlabergi á Hofsósi, en
þess má einnig geta í lokin, að Stuðla-
berg hefur ekki einvörðungu sérstöðu
fram pústkerfin varðar, heldur eru þar
einnig framleiddar íslensku hjólbömm-
ar, sem „Nýja blikksmiðjan í Reykjavík”
státaði áður af.