Feykir


Feykir - 11.10.2000, Blaðsíða 6

Feykir - 11.10.2000, Blaðsíða 6
6 FEYKIR 34/2000 Hagyrðingaþáttur 303 Heilir og sælir lesendur góðir. í síðasta þætti var höfundur að nokkrum vísum Guðmundur G. Hall- dórsson á Húsavík. Höfundur fyrstu vísunnar að þessu sinni er Þráinn Þor- valdsson. Var hann staddur á Sauðár- króki n ú fyrir skömmu og rakst þar á eldri blöð af Feyki með vísnaþáttun- um. Ég á Krókinn kom í gær kátur í blaðið fór að rýna. Ljóst má vera að Feykir fær ferskeytluna litlu mína. Geta lesendur, kannski helst í Skagafirði, gefið mér upplýsingar um hvort eftirfarndi vísa gæti verið eftir séra Tryggva Kvaran? Þó að guð mér gefið hafi göfugt hjartalag. Þá get ég ekki elskað nema einu sinni á dag. Það mun hafa verið Hjörleifur Jóns- son á Gilsbakka í Skagafirði sem orti svo eftir að fyrstu bflamir fóru að sjást hér Norðanlands. Margt er skrifað, margt er rætt mörgu skilar síminn. Skriðdýrseðlið endurfætt aftur vakti tíminn. Einhverju sinni er Hjörleifur ferðað- ist í fólksflutningabíl og sat aftast í honum, taldi hann sig þekkja konu sem sat í framsæti bflsins. Þegar stansað var og hann sá framan í konuna kom í ljós að hann þekkti hana alls ekki. Orti hann þá eítirfarandi vísu. A ferðalagi margoft má manninn villa og blekkja. Enga stúlku aftan frá er ég viss að þekkja. Beint á móti Gilsbakka vestan Jök- ulsár er bærinn Bústaðir. Var hér áður fyrr heyjað frá báðum bæjunum niður að ánni og þá stundum kallast á yfir gljúfrið. Eitt sumar var á Bústöðum fjörmikil kaupakona sem sendi Hjör- leifi oft tóninn yfir ána. Eftir að hún vai' farin og heyskap lokið var Hjörleifur eitt sinn staddur niður við ána og orti þá eftirfarandi vísu. Hljóðna raddir, bliknar björk barmur trega sleginn. Lífið eintóm eyðimörk ekkert hinumegin. Ónefndur maður sem vann hjá kaupfélaginu á Húsavík hafði oft allt á hornum sér við félagið og ráðamenn þess. Ekki man ég fyrir víst hver orti svo um afgreiðslumanninn. Fyrir eðli ótugtar engin gæði metur, yfir fóðri framsóknar fýlir grön - en étur. Þá minnir mig að ég hafi heyrt að eftirfarandi vísa væri talin eftir Þorstein Erlingsson. Ekki skaltu elska spmnd ástin svikið getur. Taktu heldur tryggð við hund og trúðu honum betur. Við útför merkiskonu af Bólstaða- hlíðarætt söng Ámi frá Múla falleg eft- irmæli, sem Ingólfur Gíslason læknir hafði ort af þessu tilefni. Eftir jarðarför- ina hittust þeir félagar og ortu þá þessa „þokkalegu” vísu. Nú er Þórunn fallin frá fáir munu harma. Bólstaðahlíðarættin á eftir nóga garma. Stefán Stefánsson frá Móskógum mun hafa ort þessa. í þessum heimi að þola slys og þorsta í angursbánam, að hrökklast svo til helvítis það hlýtur að koma út tárum. Maður nokkur giftist konu sem Anna hét, skildi síðan við hana og trú- lofaðist annarri með sama nafni. Þá orti Stebbi. Víða hlaut hann ástaryl enda fremur laginn. Mun í „Önnum” af og til eins og fyrri daginn. Eftir að Stefán flutti til Siglufjarðar gerðist það eitt sinn að maður þar trú- lofaðist stúlku sem Rósa hét. Slitnaði fljótt upp úr þeirri trúlofun, en síðar náði hann sér í aðra konu sem einnig hét Rósa. Oiti þá Stefán. Vanti þig aldrei, vinur minn vín né sæg af drósum. Vona ég að vegur þinn verði stráður rósum. Eitt sinn í gleðskap byrjaði Stefán svo. Lækkar í glasi guðaveig gleðin er á þrotum. Stefán Vagnsson var nærstaddur og kláraði vísuna. Stingum út í einum teyg með engum heilabrotum. Einhverntíma var mér talin trú um að Móskóga - Stebbi hefði komist svo að orði. Mér finnst hann barasta vera eftir von- um og varla að búast við meiru af honum. Það vex ekki mosi á veltandi steini né vitið í kollinum á honum Sveini. Gott verður þá að leita til séra Ein- ars á Borg með lokavísuna. Stundum finnst mér ekkert að og unað lífíð bjóða, hallist þú að hjartastað heilladísin góða. Veriði þar með sæl að sinni. Guðmundur Valtýsson, Eiríksstöðum, 541 Blönduósi, sími 452 7154. „Veit ekki hvaða orkugjafi knýr bíla framtíðarinnar" Gunnlaugur í Stuðlabergi segir stríðið við innflutninginn fara harðnandi „Það er orðin mun betri ending á pústkerfum í dag en var hér áður fyrr. Bæði em það kerfm sljálf sem em miklu betri, en einnig er stór þáttur í aukinni endingu betri vegir, bundið slitlag og greiðfærara vegakerfi. Illa mddir og hálf ófærir vegir voru ekki hollir fyrir púst- kerfi bílanna hvað þá þegar aurbleytan bættist við”, segir Gunnlaugur Stein- grímsson framkvæmdastjóri málmiðj- unnar Stuðlabergs á Hofsósi, en um þrjá- tíu ára skeið hafa þar verið framleiddir hljóðkútar og pústkerfi undir bíla, og er Stuðlaberg eina fyriitækið á landinu í fjöldaframleiðslu á pústkerfum og hef- ur í áranna rás þótt standa sig mjög vel í harðri samkeppni við innflutninginn. Hofsós hefur lengi skapað sér sér- stöðu með ákveðna hluti. Hljóðkútarnir og pústkerfin beindu sjónum manna um tíma að þessu litla þorpi í norðrinu, einnig fánasaumastofan, sú eina hér á landinu sem saumar íslenska fánann, en núna í seinni tíð hefur það síðan verið Vesturfarasetrið og starfsemin því tengd sem hefur stolið senunni á Hofsósi. „Já það fór náttúrlega alveg með okk- ur”, segir Gunnlaugur og brosir í kamp- inn og bætir við. „Það er auðvitað nokk- uð sérstakt að svona litlir staðir standi í framleiðsluiðnaði eins og við gemm. Það er óvíða sem svoleiðis starfsemi er í gangi, ef úrvinnsla sjávarafurða er ekki talin með”. - Hver er markaðshlutdeildin hjá ykkur í dag? „Við erum ekki með nýlegar tölur hvað það varðar, og í sannleika sagt er ákaflega eiTitt að hendar reiður á því. Það liggja ekki fyrir nógu glöggar tölur um framleiðslu smiðja og verkstæða sem em að fást við samsetningu á púst- kerfum. En það er alltaf mikill slagur við innflutninginn og hann hefur farið harðnandi frekar en hitt’segir Gunn- laugur. Aðalsölutíminn á pústkerfum er yfir vor- og sumarmánuðina. Þá starfa um 10 manns hjá Stuðlabergi en yfir vetrar- mánuðina fækkar starfsfólki venjulega niður í átta manns. - En em ekki stöðug- ar breytingar í pústkerfaframleiðslunni. Gunnlaugur Steingrímsson framkvæmdastjóri Stuðlabergs. þegar bílamir em alltaf að breytast? „Jú þær em stöðugar, og bílategund- unum er alltaf að fjölga, og kannski sér- staklega „típunum". Þetta þýðir að við þurfum að framleiða fleiri kerfi og minna magn fyrir hverja bílategund. Þetta eru kerfi samsett eru úr einni og upp í fimm einingum. Margt fólk gerir sér ekki grein fyrir því hvað pústkerfin eru stór sem em undir bflunum hjá því. Mér dettur í hug konan sem kom og sagðist vera á lítillli Toyotu. Þegar við vomm búnir að athuga hvaða „típa" bíll- inn var og setja kerfið saman, þá var þetta þónokkur lengja. „Nei ég er bara á litlum bfl”, sagði konan þá. - En hvað þið eruð samt nokkuð bjartsýnir hér að Hofsósi að pústkerfin frá ykkur seljist vel áfram? „Jú við viljum vera það, en hinsveg- ar em óræðir tímar framundan og mað- ur veit náttúrlega ekkert hvaða orkugjafi knýr bfla framíðarinnar. Á þessum tíma þegar orkuverðið er í sögulegri upp- sveiflu. Hins vegar held ég að sé nokkuð ljóst að málmiðjur hér á landi standa á- fram frammi fyrir harðri samkeppni við innflutninginn. Það kemur ekki til með að breytast”, segir Gunnlaugur Stein- grímsson hjá Stuðlabergi á Hofsósi, en þess má einnig geta í lokin, að Stuðla- berg hefur ekki einvörðungu sérstöðu fram pústkerfin varðar, heldur eru þar einnig framleiddar íslensku hjólbömm- ar, sem „Nýja blikksmiðjan í Reykjavík” státaði áður af.

x

Feykir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Feykir
https://timarit.is/publication/1151

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.