Feykir - 09.10.2002, Blaðsíða 3

34/2002 FEYKIR 3
Hausthátíðin
Handan Vatna
„Það er gott að eiga góðan
bakhjarl í því fólki sem hér er”,
sagði Bjöm Bjömsson skóla-
stjóri grunnskólans á Hofsósi
nieðal annars í upphafsávarpi
sínu á minningarsjóðsskemmt-
uninni á Hofsósi sl. sunnudag,
en þetta var í fjórtánda sinn sem
skemmtunin er haldin og alltaf
hefur verið fjölmennt. Sjálfsagt
þó aldrei eins og nú, salurinn
troðfiillur og bæta þurfti við
stólum í hliðarsal. Þessar
skemmtanir em haldnar af
við loforð sem gefið var að í
staðinn kæmum við og syngj-
um á minningarsjóðsskemmt-
uninni.”
Gísli Einarsson ritstjóri
Skessuhoms og íbúi í „kjósa-
hreppi” var kynnir og fannst
þetta atriði nokkuð vel heppn-
að, en eins og jafnan fengu
Álftagerðisbræður dúndrandi
undirtekir. Því næst flutti pistil
Agnar Gunnarsson prestmaður
og bóndi ffá Miklabæ, og sagði
skemmtilegar sögur af uppvexti
Kór barna úr 1. - 4. bekk undir stjórn Jóhanns Bjarnasonar, söng nokkur lög við mikla
hrifningu áheyrenda.
Tilþrif í spurningakeppninni.
minningarsjóði Rakelar Pálma-
dóttur sem lést af slysförum níu
ára gömul í nóvembermánuði
1988. Sjóðurinn var stofnaður
við Grunnskólann á Hofsósiog
hefur verið veitt úr honum veg-
legum upphæðum til ffamfara-
mála fyrir skólann, og auk þess
fá þeir nemendur sem em
brautskráðir ffá skólanum
bókagjafir.
Þetta er hausthátíð Hofsós-
inga og nágranna og aðstand-
endur sjóðsins, foreldrar Rakel-
ar heitinnar, Pálmi Rögnvalds-
son og Bryndís Óladóttir, hafa
notið velvilja ýmissa aðila sem
lagt hafa lið með skemmtiatriði,
auk fjölda kvenna sem hjálpað
hafa til við bakstur og annan
undirbúning, en alltaf er boðið
upp á kafFiveitingar að skemmt-
un lokinni.
Fyrstir til að troða á svið að
þessu sinni voru sjálfir Álffa-
gerðisbræður, en Óskar Péturs-
son gat þess að ástæðan fyrir
því að þeir bræður mættu væri
sú að þegar þeir héldu sam-
komu við útgáfú síðasta geisla-
disks, þá hafi þeir vitað að nóg-
ir yrðu til að koma upp og hæla
þeim bræðrum. Til að hafa svo-
lítið jafhvægi á, kom upp sú
hugmynd að fá Pálma Rögg til
að hallmæla þeim nokkuð og
gangrýna bókina um þá bræður.
ðskar sagði „Pálma tókst allvel
að níða okkur niðurog því kom
ekki annað til mála en standa
sínum vestur á Bolungavík.
Agnar var þrælskemmtilegur og
gerður góður rómur að hans
pistli.
Þáttur grunnskólanema á
Hofsósi var stór í skemmtun-
inni. Þeir sungu, léku, lásu ljóð,
tóku fólk á beinið í spumingar-
keppni, sögðu brandara, og það
eru greinilega virkir og
skemmtilegir krakkar í gmnn-
skólanum á Hofsósi.
í lok skemmtunar áður en
hnallþórumar voru bomar á
borð flutti Pálmi Rögnvaldsson
þakkarávarp og sagði m.a.:
„Enn á ný emm við saman-
komin hér í Höfðaborg á fjár-
öflunarskemmtun til styrktar
Minningarsjóðnum hennar
Rakelar. Enn á ný hafið þið
kæm vinir sýnt okkur foreldr-
um hennar og ættingjum hlý-
hug og vináttu, sem við höfúm
gegnum árin metið svo mikils,
og sem okkur er svo mikils
virði. Og hvað er mikilvægara
þegar bjátar á en vinátta og hlý-
hugur. Við skulum ætíð minnast
þess, að það er ekkert dásam-
legra en geta létt byrðar þess
sem á við erfiðleika að etja. Það
er ekkert dásamlegra en geta
hjálpað þeim sem eru hjálpar-
þurfi, geta orðið að liði þar sem
sorg eða einhveijir aðrir erfið-
leikar hafa knúið dyra.
En sorg og erfiðleikar tengj-
ast ekki bara dauðanum. Þar
getur verið um svo marga hluti
að ræða. Og við skulum ætíð
minnast þess að við geturn öll
rétt hjálparhönd, við getum öll
lagt lið og við megum aldrei
sitja hjá og láta eins og hlutim-
ir komi okkur ekki við. Því þó
við séum bara peð á taflborði
lífsins, þá skulum við ekki van-
meta getu okkar til þess að láta
gott af okkur leiða. Við höfum
hvert og eitt einhveiju hlutverki
að gegna og því hlutverki skul-
um við leggja okkur fram um
að skila sem best.
Það er ljúft að líta til baka
yfir farinn veg, þegar vel hefúr
til tekist. Það er ljúft að rifja upp
skemmtilegar minningar frá
þessum fjáröflunarskemmtun-
um, þar hafa margir stigið á
stokk, þar hafa allir lagst á eitt
og allir skilað sínu hlutverki
með mikilli prýði. Og þessi
skemmtun hér í dag er þar eng-
in undantekning”, sagði Pálmi
og færði þakkir til allra þeirra
sem hlut áttu að skemmtuninni.