Iðjuþjálfinn - 01.12.1996, Blaðsíða 11

9
Elín Ebba Ásmundsdóttir iðjuþjálfi
Meistarinn og nemarnir sjö
uppgötva Ameríku
Allar komu þær aftur, ein og ein
þeirra hló, engin missti vitið þó. Út
fórum við sjö nemar og fjölskylda
mín, fjórir strákar. Jón breytti sér í
allra kvikinda líki: Auk þess að
vera barnapína, þurfti hann að vera
einkabílstjóri, kokkur, innkaupa-
stjóri, ráðskona, ritari og „editor7',
en hélt samt sem áður fyrri hlut-
verkum.
Ég bjó í íbúð á stúdentagörðunum en ekki
með hinum stelpunum, svo sjónarhornið
var svolítið mismunandi. Þó að það væri
tvímælalaust kostur að geta verið með fjöl-
skylduna, gat ég ekki notið þess að vera ein-
göngu í nemandahlutverkinu. Stelpunum
fannst gott að þurfa ekki að deila sér á milli
vinnu og náms eins og þær höfðu gert hérna
heima, þó að þær vissulega söknuðu sinna
nánustu. Ég ætla að reyna að draga upp
mynd sem gæti verið samnefnari fyrir okk-
ur allar en fyrir áhugasama eru upplýsingar
fyrirliggjandi hjá hverri fyrir sig og hana
verður að pumpa á eigin ábyrgð.
Við komum seint að kvöldi föstudagsins
3. maí 1996 og lentum á Fort Lauderdale og
sem betur fór tóku Gail og Bill á móti okkur.
Strax var farið í að leigja bíla og sexmenn-
ingarnir óku burt í glæsibifreið. Það er alveg
vonlaust að vera án bíls þarna.
Maður var svolítið óöruggur í fyrstu, hélt
víst að einhver myndi koma og ráðast á
mann, bara svona upp úr þurru. Það er ef til
vill ekki skrýtið þar sem ímyndin sem við
höfðum var frá „Miami Vice" og fréttum um
að ráðist væri á ferðamenn um hábjartan
dag. Reyndin er sú að engin ástæða er að
óttast sé ákveðnum reglum fylgt. Það þarf
að forðast ákveðin hverfi og þú ert ekkert að
dandalast um miðjar nætur á ókunnugum
slóðum. í þessum hópi eins og öðrum láta
samt ekki allir sér segjast og vilja afla eigin
reynslu og þá er nú gott að hafa heppnina
með sér.
Fyrstu helgina skrúbbuðu, skúruðu og
skófu sexmenningarnir vistarverur sínar. Ég
var hins vegar látin bíða í nokkra daga eftir
minni íbúð og hélt þá að hún yrði jafnvel
eitthvað skárri fyrir vikið, en svo reyndist
nú ekki vera, þó svo að einhver hefði þóst
vera að þrífa hátt og lágt í þrjá daga. Það er
greinilega ekki íslenskur staðall á hreinlæti á
þessum stúdentagörðum. Til að breiða yfir
sitt lítið af hverju voru slæður, sængurver,
moggar og myndir notaðar sem veggfóður
og húsgögnin hulin með útsöluefnum. Það
var ekki nóg með að umhverfið væri nötur-
legt heldur bilaði bókstaflega allt sem bilað