Feykir - 05.03.2009, Blaðsíða 7

09/2009 Feykir ~7
OPNUVIÐTAL Feykis
Stykkishólmi þar sem Jósep
Blöndal, baksérfræðingur, tók á
móti mér. Þarna var ég orðin svo
slæmur að ég gat tæplega hreyft
hausinn en Jósep sprautaði mig
niður með morfíni og kom mér á
lappir á mánuði, rifjar Eyþór
upp.
Þrátt fyrir að vera kominn á
lappir má segja að þrautaganga
Eyþórs hafi þarna verið rétt að
byrja og hún stendur í raun enn.
Við tók 18 mánaða ferli,
uppskurðir og endurhæfing.
Eyþóri var sagt að hann væri með
sprungin liðþófa og brjósklos.
-Ég reyndi ítrekað að koma mér
út á vinnumarkaðinn, temja og
eða fara á hestbak en ekkert
virkaði. Við Iris bjuggum á
Akureyri á þessum tíma og eítir
að hafa reynt allan andskotann til
þess að koma mér á lappir fór að
blossa upp vonleysi og ég upphfði
mig sem kryppling og aumingja
og fór niður í dýpstu dali
þunglyndis. Þarna var ég líka
kannski svolitið mikið að slást
við mína eigin fordóma enda
hafði ég farið í gegnum lífið með
þvi að bíta á jaxlinn. En einhvern
veginn í helvítinu áttaði ég mig á
því að ég var við það að ýta öllum
ff á mér og þvi var elcki um annað
að ræða en hysja sig upp á
rassgatinu og halda áfram. Með
aðstoð deyfingar og verkjalyfja
böðlaðist Eyþór á fætur og fór að
fara í hesthúsin og ríða út.
-í framhaldinu ákvað ég að
böðlast út á vinnumarkaðinn á
ný og hafði samband við mjög
góðan mann, Björn Jónsson
málara, sem veit meir en aðrir og
er að mínu mati rammskyggn.
Við gerðum með okkur samning
og ég fór að vinna hjá honum á
þeim formerkjum að hann þekkti
mína sögu og það gæti komið
fyrir að ég myndi steinliggja.
Það gelck ljómandi vel en
síðan fékk ég enn eitt kjaftshöggið
og lá í mánuð en þá kom Björn
heim til mín og við ræddum
saman og úr varð að ég fór aftur
að vinna hjá honum. Samhliða
vinnunni hjá Birni var ég að
vinna sem reiðkennari auk þess
að reka um tíma tamningastöð á
Björgum í Hörgárdal.
Haustið 2003 þurfti Björn að
segja upp öllum ófaglærðum
málurum en hann hvatti Eyþór
til þess að sækja um starf hjá
Vinnueftirlitinu sem hann endaði
með að fá. -Ég átti ekki von á að
krypplingur eins og ég fengi
vinnuna enda sóttu 80 manns
um starfið. Það var mjög gott
fyrir mig sem einstalding og mitt
egó að fá þessa vinnu og þegar
við íris fluttum hingað á
Sauðárkrók fékk ég áfram vinnu
hjá Vinnueftirlitnu. Sumarið
2005 fékk Eyþór enn eitt
bakskotið en á þrjóskunni einni
saman innréttaði hann íbúð sem
þau íris höfðu fest kaup á. -Ég er
svo þrjóskur að ég vann þetta á
hnjánum, segir Eyþór og glottir.
-í öðru veikindaleyfi byggðum
við Bjarni bróðir reiðskemmu á
Narfastöðum en veildndaleyfið
stóð alltaf lengur og lengur og
þarna var svo komið að eini
kosturinn í stöðunni var að fara á
örorkubætur. Eitthvað sem ég
hafði aldrei ætlað mér. En
ástandið var orðið þannig að ég
komst ekld einu sinni á hestbak
og ég hef varla farið á bak síðan
2005.
KS-deildin hugmynd
sem varö aó veruleika
Eyþór kom sér þó aftur á
lappirnar og sl. sumar var hann
ásamt Rósu Vésteinsdóttur
fenginn til þess að stýra
Sveitasælu, landbúnaðarhátíð á
Sauðárkróki. í ffamhaldinu sótt
hann síðan um stöðu fram-
kvæmdastjóra Flugu og fékk
starfið. -Þarna sá ég tækifæri til
þess að vinna með hestinn án
þess að vera að temja eða fara á
bak. Ég hef nú þessi síðari ár
fengið útrás fyrirhestabakteríuna
með því að vinna í félagsstarfi í
kringum hestinn auk þess sem
ég fékk Guðmund Sveinsson og
Ragnar Pálsson til liðs við mig og
saman settum við á fót KS-
deildina í fyrravetur. Eitthvað
sem mig hafði lengi dreymt um.
Okkar besta fólk þurfti orðið að
leita út fyrir svæðið til þess að fá
tækifæri til þess að keppa og láta
ljós sitt skína og því þurfum við
að mínu mati að breyta. Við
fórum til KS með þessa hugmynd
og þeir hafa reynst okkur mjög
vel. í fyrra var deildin til reynslu
en í ár gerum við þetta af enn
meiri alvöru og höfum m.a.
fengið Árna Gunnarsson til liðs
við okkur en Árni tekur
keppniskvöldin upp og verður
fýrsti þátturinn sýndur í
sjónvarpinu þann 5. mars.
Vonast til aö komast í
aógeró í vor
Síðan er það reksturinn á
reiðhöllinni? -Já, ég á mér þann
draum að hér verið blómlegur
rekstur allt árið og reiðhöllin
verði miðstöð okkar hestamanna
hér á svæðinu. Ég byrjaði ekki
fyrr en rétt fyrir áramót og hafði
því ekki mikinn tíma til þess að
móta þetta tímabil sem við erum
í núna en ég hlakka mikið til
sumarsins og að fá tækifæri til
þess að búa til áætlanir og koma í
framkvæmd þeim hugmyndum
sem ég hef um rekstur hússins.
Draumurinn er að gera húsið að
alþjóðlegum sýningarglugga inn
í Skagfirska hestamennsku. Við
verðum að fara að taka okkur tak
í markaðssetning svo við verðum
hreinlega ekki útundan í þeirri
þróun sem nú er í hestamennsku.
Það þýðir ekkert að sitja bara
heima og skilja ekki af hverju
hrossin okkar séu hætt að seljast
heldur bretta upp ermar og vinna
í þessum málum. Framundan í
húsinu eru spennandi tímar, við
verðum með stóra ræktunar-
sýningu þann 28. mars þar sem
sýnt verður það sem ræktunar-
búin eru að vinna með, nú Tekið
til kostanna verður á sínum stað
samhliða því sem reiðkennarar
eru farnir að bjóða upp á kennslu
í auknum mæli svo eitthvað sé
nefnt, segir Eyþór.
Hvað með bakið? Ertu bjart-
sýnn á að þessi tilraun þín út á
vinnumarkaðinn verði vel
heppnuð? -Ég játa það að ég
geng núna á tómri rafhlöðu, því
miður, en þá er bara að bíta á
jaxlinn og takast á við þetta með
hjálp verkjalyfja og þrjósku. Hins
vegar eygi ég von núna því ég
fékk það í gegn með frekjunni að
vera rannsakaður betur og þá
kom í ljós að ég er með skemmda
taugaenda við mænurótina auk
fjögurra brjósklosa. Við þessa
niðurstöðu var þungu fargi af
mér létt. Það er hægt í dag að fara
í aðgerð þar sem rafmagnspólum
erkomiðfýrirviðþessaskemmdu
mænurót með það fyrir augum
að blokkera verki.
Ég er bjartsýnn á að ég komist
í þessa aðgerð í sumar en fram að
því bryð ég mínar töflur og tek
þetta á þrjóskunni en ég neita því
ekki að það er góð sú tilfinning
að hugsanlega losni ég við
megnið af þessum verkjum sem
ég hef burðast með sl. 10 ár og
verði í framhaldinu nýtilegur
áfram á vinnumarkaðnum, segir
Eyþór að lokum.
( MENNINGARUMFIÖLLUN
1
Byggóasafn Húnvetninga og Strandamanna fékk úthlutaö styrk frá Menningarráði Noróurlands
vestra fyrir verkefnið Herseta Breta í Hrútafiröi. Hugmyndin er aö setja upp sýningu sem segir
frá hersetunni og áhrif hennar á mannlífiö á svæðinu. Myndin sem fylgir umfjölluninni sýna teina
sem eru leifar af fallbyssu sem staósett var í fjörunni á Reykjatanga og var skotið reglulega
úr, bæöi til æfinga og til aö stoppa skipakomur sem leið áttu hjá inn til Boröeyrar. Ingibjörg
Gestsdóttir svaraöi spurningum blaöamanns um verkefniö.
Herseta Breta í Hrútafirói
Hverjir standa að verkefninu? Byggðasafn
Húnvetninga og Strandamanna setur þessa
sýningu upp með styrk frá Menningarráði
Norðurlands vestra. Tveir heiðursmenn hafa
einnig hjálpað til við öflun mynda ogfleira. Það
em þeir Friðþór Eydal og Þór Whitehead. Reynt
er að segja sögu fyrstu ára hemámsins, þ.e. á
meðan Bretamirvom í Hrútafirðinum ogáðuren
Bandaríkjamenn tóku kampinn yfir.
Hvemig kviknaði hugmyndin að verkinu?
Ástæða þess að farið var af stað með verkefnið er
að það ersvo lítið um heimildirfrá þessum tíma
frá hersetunni. Mikið er skrifað um hersetuna á
Islandi annars staðar en í Hrútafirðinum sem þó
hafði fjöldann allan af hermönnum staðsettan á
Reykjatanga. Það vakti forvitni mína að reyna að
grafa meira upp um hersetuna þar. Einnig er að
lítið er eftir af sjáanlegum minjum frá þessum
tíma, alla vega við fyrstu sýn, en ef vel er gáð....
Nú má segja að herseta í Hrútafirði sé
forvitnilegt verkefni. Verður sýningin aðalega
fyrir heimamenn? í raun má segja að sýningin sé
fýrir allan almenning en þó kannski sérstaklega
fyrir heimamenn þar sem á sýningunni verða
áhrif hersetunnar á héraðið og íbúanna dregin
upp að einhverju marki. T.d. féll skólahald í
Reykjaskóla niður um nokkurra ára skeið vegna
hersetunnar. Verkefni um hersetuna hefur ekki
verið unnið áður á vegum Byggðasafnsins á
Reykjum. Það er þó aldrei að vita hvað verður
gert í framhaldinu því auðvita var herseta víðar
við Húnaflóann en í Hrútafirði.
Hvenær hefst verkefnið og hvenær lýkur
því? Ætlunin er að opna sýninguna í byrjun
júní og mun hún standa alla sumarmánuðin
og jafnvel eitthvað áfram en það verður að
koma í Ijós. Verkefnið fékk rausnarlegan styrk
frá Menningarráðinu upp á 500 þúsund og
skiptir svona styrkur vemlega miklu máli fyrir
Byggðasafnið þegar kemur að því að setja upp
sýningu að þessu tagi.
Eru önnur verkefni á teikniborðinu? Það em
alltaf einhverjar hugmyndir í kollinum á mér,
sumar litlar og aðrar stórar. Ekki er þó tímabært
að láta neitt upp að svo stöddu. Hugmyndin
að sýningunni um Hernám Breta í Hrútafirði
kviknaði t.d. fýrir um einu og hálfu ári síðan eða
rúmlega það. Fyrst varð gerjun hjá mér á því
hvernig skyldi staðið að svona sýningu. Síðan
varfarið í efnisleit sem reyndist þrautinni þyngri
þar sem lítið var að finna í rituðum heimildum.
Þannig að hugmynd sem kviknar getur verið
ansi lengi í vinnslu áður en nokkur afrakstur
kemur fyrir almennings sjónir. Það fer allt eftir
eðli sýningar hverju sinni.
Íjjí 1| ITIenningarráð
m IV Norðurlands vestra