Feykir - 19.03.2009, Qupperneq 7
11/2009 Feyklr 7
lengur tengdir við heilann. Sem
betur fer veit fólk ekki að eðlilegir
hlutir eins og þvaglát og hægðir
verða með þeim hætti að maður
hreinlega grætur af sorg yfir
sjálfum sér. Það að lamast er
líklega með því erfiðara sem fólk
getur lent í. Allt lífið breytist, og
ekki nóg með að líf þess lamaða
breytist heldur breytist líf
nánustu íjölskyldu og vina, svo
og vinnufélaga. Sem betur fer er
þessi lífsreynsla þannig að fólk
getur ekki sett sig í mín spor,
þetta eru aðstæður sem maður
getur ekki upplifað, hvorki
andlega né líkamlega nema að
lenda í þessu og sem betur fer
gera það ekki margir. Að mínu
mati er einn of mikið.
Hvað með þína nánustu,
hvernig hafa þeir tekið þessu?
-Það að ég lamaðist varð mjög
erfitt fyrir mína nánustu.
Fjölskylda mín þurfti að sætta
sig við að þetta hafði komið fyrir
og hún þurfti að bregðast við til
að geta tekið á móti mér aftur
inn á heimili bæði umhverfislega
og andlega. Ég sem alltaf hef
verið mjög sjálfstæð varð allt í
einu byrði á öðrum, ósjálfbjarga.
Ekkert var eins og áður og allir
þurftu að læra. Ekki sfst börnin
mín. Við fjölskyldan vissum að
við ættum góðaaðogvið fundum
það svo vel á þessum stað í lífinu,
hversu mikils virði það var. Mín
leið til að endurgjalda öllu því
góða fólki sem að mér og minni
fjölskyldu stendur, er að halda
áfram að reyna. Sfðast en ekki
síst geri ég þetta fyrir sjálfan mig,
ég veit að eina leiðin er að horfa
fram á við, það er leiðin til bata.
Hvað með kostnaðinn? -Þessi
meðferð er dýr, hún er það dýr
að ég get ekki staðið sjálf undir
henni. Miða við núverandi gengi
gæti meðferðin sem á að ná yfir 3
ár kostað á bilinu 25-30 milljónir.
Ég kem því til með að reiða mig
að stærstum hluta á góðvild
almennings í landinu. Ég biðla
því til þeirra sem greinina lesa að
leggja mér lið í baráttunni við að
komast á fætur aftur, segir
Þuríður að lokum.
Fjáröflunarkvöld verður haldið í
Reiðhöllinni Svaðastöðum þann
3. apríl. Allirsem að kvöldinu
standa munugefa vinnu sína og
rennur ágóði kvöldsins óskiptur
í sjóð til styrktar Þuríði. Þá er í
undirbúningi stórjjáröflun sem
verður kynnt síðar.
Nánar verður hœgt aðfylgjast
með Þuríði ogferðalaginu stóra
á heimasíðu hentiar; www.
oskasteinn.com setn optiuð
verður þann 3. apríl.
Spjallaó vió bændur
Búi á Heiói sóttur heim
í Gönguskörðum í Skagafirði stendur
bær undir Heiðarhnjúk í Tindastól
sem ber nafnið Heiði. Bærinn lætur
ekki mikið yfir sér en þegar inn er
komið virðist húsið stærra og rýmra
en utan frá séð. Auðséð er að búskapur
er ekki mikill en hefur líklega verið
meiri hér áður fyrr. Við lagningu vegar
yfir Þverárfjall færðist Heiði úr því
að vera í kyrrlátu umhverfi í það að
vera við hraðbraut. Heimilisfólkið eru
hjónin Agnar Búi Agnarsson og Kristín
Reginbaldursdóttir. Feykir tók hús á
Agnari Búa sem gengur dags daglega
undir nafninu Búi á Heiði.
Hvenær byrjaðir þú að búa? -Það var
'70 eða '71 þegar foreldrar mínir fóru
héðan. Ég var búinn að vera nokkur ár á
Króknum og vann á Trésmiðjunni Borg og
þegar jörðin hér var að fara í eyði þá fór
maður út í þetta. Hvort hann sjái eftir þvi
að hafa farið út í búskap svarar Búi eftir
að hafa hugsað sig um. -Ja, ekki beint og
þó. Þetta eru búnir að vera erfiðir tímar.
Það hafa komið mörg snjóaár og nokkuð
erfitt með keyrslunni. Búi hefur séð um
skólakeyrslu barna úr Skarðshreppi frá
því 1974 og er enn að. Vegalengdirnar
hafa heldur minnkað því krakkarnir sóttu
Varmahlíðarskóla áður en Sveitarfélagið
Skagafjörður varð til en stunda nú námið
á Króknum.
Veðurfarið hefur breyst með tímanum
og orðið mildara með minna fannfergi þó
enn geti það reynst erfitt. -Það var yfirleitt
um sumarmál hér áður fyrr sem farið var
að opna heiðina með ýtum og þær voru
fleiri fleiri daga að opna hérna útyfir. Þetta
var kafsnjór niður dalinn og oft ófært.
Maður var að böðlast við að hnoða undir
sig og þetta fór illa með tækin.
Rétt norðan við íbúðarhúsið eru kindur
að narta í töðu úr gjafagrind, ekki ýkja stór
hópur og hross eru skammt frá, neðan
þjóðvegar að slíta úr rúllu úr gjafargrind
sem þeim er ætluð. - Ég fækkaði fénu
í haust. Nú eru þetta um 60 kindur en
voru um 200 hjá mér. Þegar við vorum
allir bræðurnir um 1960 þá höfðum við
5-600 fjár. Hrossin eru rétt um 30 á gjöf og
hafa verið síðan um mánaðarmót október-
nóvember en þá setti allt á kaf hérna. Með
30 hrossa stóð hlýtur að þurfa einhverja
afsetningu. Temurðu hrossin sjálfur. -Ég
hef ekki verið að temja sjálfur núna undir
það síðasta þar sem ég seldi hross suður í
Borgarfjörð og sá er keypti af mér greiðir
mér með þvi að temja fýrir mig. Það hefur
verið aðeins hreyfing á hrossasölu svo
þetta er í lagi.
Fyrir nokkrum árum síðan gerðist
sá atburður að hlíðin rann af stað rétt
fyrir sunnan bæinn. Nokkurt tjón varð á
girðingum og landi en ekki á skepnum svo
vitað sé.
En skyldu aur- eða snjóflóð vera algeng við
Heiði? -Sem krakki man ég eftir smáskriðum
sem féllu suður í brekkunum, en ekkert í
líkingu við þetta sem féll núna síðast. Það var
búið að vera mikið úrfelli og vatn safnaðist
fyrir og það kemst einhvern veginn undir
rótina og allt flýtur af stað. Snjóflóð hafa
einnig fallið úr dragi í Hnjúknum en stefnir
þá á Háagerðið en hefur ekki komið nærri
bænum.
Nú er sagan um óskasteininn í Tindastól
greypt í huga íslendinga. Skyldu
leyndardómar vera í Tindastól? -Ég þekki
það nú ekki. Ég sem krakki sá reyndar
ýmislegt sem öðrum var hulið. Ég átti einu
sinni að sækja hest suður við túnið og þegar
ég kem að honum voru þrír krakkar sem
þrímenna á honum. Þarna var á ferðinni
huldufólk eða eitthvað í þá áttina. Þetta hvarf
svo þegar ég nálgaðist hestinn. Eitthvað sá ég
svo hér heima í gamla bænum. Ekki man ég
eff ir öllu, því ég var svo ungur en mér var sagt
frá þessu en ekkert svona lagað sé ég í dag.
Búi hefur verið fjallkóngur í Hnjúkunum
sem er í afréttarlandi í Vesturfjöllum. Smalað
er niður í Kálfárdalinn og fram á Laxárdalinn
og Skálahnjúksdalinn -Ég gengdi þessu
embætti frá því að pabbi hætti um 1970 og
allar götur síðan þangað til í haust. En það
urðu breytingar í haust. Þeir hafa líklega
viljað losna við mig eða það kom þannig út.
Mér var ekki sagt frá þessum breytingum
fyrirfram. Mér var bara sagt að vera hérna
í Heiðarlandi eða í Teigunum svokölluðum
og átti nú að vera gangnastjóri þar en þar
var gangnastjóri fyrir sem vissi ekki um að
neitt ætti að breytast. Mér fannst undarlega
að þessu staðið og ekki allir ánægðir með
það frekar en ég. Þetta eru nú ekki vönduð
vinnubrögð að mínu mati og mér sárnuðu
þau.
Búi þekkir fjöllin vel og var áður
fyrr fenginn til að finna tófugreni sem
grenjaskyttur unnu svo á. -Það er þó
nokkuð um tófur bæði hér í Tindastól
og svo í Hnjúkunum. Ég veit um nokkur
greni og fundið dýr þar í sumum tilfellum.
Nú síðustu ár hafa skytturnar séð um það
sjálfar að leita að þeim. En ég hef ekki verið
sjálfur í því að vinna dýrin.
En hvernig skyldi það vera að fá hraðbraut
við bæjardyrnar hjá sér? -Þetta glyrnur
alveg hreint nótt og dag enda stutt niður
á veg. Maður verður mikið var við stóru
bílana en minna við þá litlu. En þetta venst
sjálfsagt, segir Búi og telur að það verði
ekki langt að bíða að hann hætti búrekstri.
Hvort Heiði fari í eyði eftir hans dag segist
Búi ekki vita, en í dag eru ekki góðir tímar
til að hefja búrekstur og börnin hans búa
fjarri heimahögum. En maður veit aldrei.