Feykir - 03.09.2009, Qupperneq 7

32/2009 Feykir 7
mjög mikið. Ég er svo fegin að
hafa verið vöruð við þessu því
ég ákvað að taka þessu með
opnum hug og ef ég þuríti að
gráta þá grét ég svo einfalt var
það. Eins er ég þakklát fyrir þá
góðu lækna sem við eigum hér
á Hvammstanga en þeir hafa
hjálpað mér mjög mikið. Vinir
mínir hafa líka reynst mér
rosalega vel og sérstaklega vil
ég nefna eina vinkonu mína
sem heitir Elísa. Hún var hjá
mér á hverjum degi og oftast
tvisvar til þrisvar á dag meðan
ég var á Landspítalanum sögðu
mamma og pabbi mér, þar sem
að ég man þetta ekki nema að
hluta til. Þegar ég fór á Grensás,
bjó ég hjá henni og hún keyrði
mig á hverjum degi og sótti
mig aftur. Hún var algjörlega
óþreytandi við að hugsa um
mig, kom til dæmis með mat
til mín og reyndi að koma
honum ofan í mig og talaði við
mig og reyndi að virkja mig
eins og hún mögulega gat þótt
að viðmótið hafi sjálfsagt verið
mismunandi hjá mér.
Síðastliðið vor hrundu vinir
Eydísar af stað fjársöfnun fyrir
hana og segir Eydís að sá
stuðningur sem hún hafi fund-
ið fyrir í sínu nærumhverfi hafi
verið ótrúlegur. -Ég hefði
aldrei trúað því hversu mikinn
stuðning maður fær undir
þessum kringumstæðum.
Jafnvel fólk sem ég þekki lítið
kom og faðmaði mig og sagði
hversu ánægt það væri að sjá
mig vera að hressast. Þetta er
ótvíræður kostur þess að búa í
þetta litlu samfélagi. Það standa
allir með manni ef eitthvað
kemur fyrir og er ég afskaplega
þakklát fyrir stuðninginn sem
ég fékk. Eins er hún Júlía mín
búin að standa sig alveg eins og
hetja í þessu öllu saman. Hún
var fyrstu vikurnar til skiptis
hjá ömmu sinni og afa og Stellu
í Gröf og síðan eftir að pabbi
hennar kom heim frá
Bandaríkjunum hefur hún
verið mikið hjá honum og eins
hjá systur hans og manni á
Sauðárkróki. Ég var heppin að
koma henni fljótlega inn á
leikskóla hér á Hvammstanga
og konurnar á leikskólanum
segja að hún standi sig vel, það
sé ekki að sjá á henni að
eitthvað hafi gengið á. Hún
spyr mig þó reglulega áður en
við förum að sofa hvort ég sé
nokkuð að fara að verða lasin
aftur.
Framundan eru að sögn
Eydísar bara bjartari tímar,
hún ætlar að halda áfram með
námið á Hvanneyri en í
fjarnámi þó, því þær mæðgur
ætla að búa heima í Grafarkoti.
-Við eigum líka jörðina
Lækjarhvamm sem er í tún-
fætinum heima og þar ætlum
við mæðgur að búa. Ég hef
verið hrædd við að vera ein og
þykir gott að vita af þeim þarna
rétt hjá. Eftir námið ætla ég
mér síðan að verða bóndi, ég er
farin að safna bústofni á 16
hross sjálf og stefni á að eiga í
framtíðinni allt að 800
kindum.
Við pabbi erum miklir
rolludellukallar en lentum í því
á sínum tíma að allt fé var
skorið niður vegna riðu.
Mamma var ekki á því að taka
kindur aftur en við fengum
leyfi fyrir 10. Enduðum það
haust í 18 og eigum núna 110
og stefnum á 200 í haust.
Haustið er minn uppáhalds-
tími svo það eru spennandi
tímar fram undan. Við ætlum
bæði að kaupa gimbrar í
Öxarfirði og á Ströndum og er
þetta mér mikið tilhlökkunar-
efni. Ætli það hafi ekki haldið
mér gangandi þessar síðustu
vikur að vita tO þess að ég sé að
fara að velja mér gimbrar.
Þú ert ekkert smeyk við að
stefna á búskap svona á
þessum síðustu og verstu?
—Jú, auðvitað er maður það.
Þetta verður ekki auðvelt,
sérstaklega ekki þar sem ég er
ein, en ég á góða að sem geta
hjálpað manni og því stefni ég
ótrauð á að verða bóndi hér í
nágrenninu. Það eina sem mig
vantar er þá maður, en hann
verður að vilja verða bóndi,
það er eina krafan sem ég geri,
segir Eydís og hlær.
Eydis Ósk og Júlia Jara.
Sarah-Jane synti Grettissund fyrst kvenna
Afrekskona
Sarah-Jane Emily Caird lét draum
sinn rætast og synti hið erfiða
Grettissund laugardaginn 15. ágúst
sl. og varð þar með fyrsta konan sem
það hefur gert. Með henni í för var
hinn reyndi sjósundmaður Benedikt
Lafleur, sem einnig þreytti sundið
sem Grettir Ásmundarson fyrstur
manna afrekaði.
Talið er að Grettir hafi synt frá
þeim stað er nefnist Uppgönguvík,
enda til forna nánast eini staðurinn
sem hægt var að fara upp í eða úr
eyjunni. Því er það Grettissund nefnt
þegar menn leggja til sunds frá þeim
stað og er um átta hundruð metrum
lengra eða 7.5 km en hefðbundið
Drangeyjarsund þar sem styst er í land
ervegalengdin 6.7 km.
Sarah-Jane er fyrsta konan
til að synda Grettissund en aðeins
viku áður synti Heiða Jóhannsdóttir
Drang-eyjarsundið fyrst kvenna. En
hver er þessi afrekskona. -Ég erfædd
í Hálöndum Skotlands en alin upp
í Suður Afriku. Pabbi er skoskur en
mamma suður-afrísk af hollenskum
uppruna, segir Sarah en bætir við að
það sé samt svolítið fióknara en við
látum það duga. Sarah æfði og keppti
í sundi í Afriku og vann til verðlauna
enda segist hún hafa átt heima í
sundlauginni og eytt miklum tíma í
sundi. Sarah hefur alltaf haft mikinn
áhuga á víkingasögu, og það var
meðal þess sem dróg hana til ísland
ásamt hinni stórkostlegu náttúm eins
og hún orðar það. -Ég elska ísland og
þessa náttúm sem er hér. Þó að fólk
sé að tala um kreppu þá er engin
kreppa í náttúmfegurðinni, segirSarah
og nefnir að eldfjöll og jöklar hafl
heillað hana sérstaklega. Sarah kom
til íslands frá Svíþjóð og fór að vinna
á Flúðum og eftir viðkomu í Reykholti
hóf hún vinnu hjá Rsk Seafood á
Sauðárkróki og hér líður henni vel.
Sjósundið byrjaði hún að stunda eftir
að vinir hennar drógu hana með sér
í sjóinn á nýju ári 2008. -Mér finnst
gaman að prófa eitthvað nýtt og mér
fannst þetta spennandi, segir Sarah
og er ekki bangin við kuldann. -Mér
líður vel í kulda. Miklu betur en í
hitanum í Afrfku. Grettissundið ákvað
hún að þreyta eftir hvatningu frá
vinum sínum sem gáfu henni trú á að
hún gæti þetta. - Benedikt hvatti mig
líka og sagði alltaf að ég gæti þetta.
En til að fyrirbyggja allan misskilning
þá er ég ekki konan hans. Sumir halda
það, segir Sarah og og hlær innilega.
-Það var mikil áskomn í því að verða
fyrsta konan sem þreytir sundið. Þetta
er það stærsta og ánægjulegasta sem
ég hef gert. Þama rættist draumur
minn sem tengist áhuga mínum á
víkingatímanum, segir Sarah. Sundið
gekk vel en Sarah sem verður sjóveik
þegar hún ferðast í bát segist hafa
sloppið að mestu við hana. -Það var
mikill sjógangur í restina og ég fann
fyrirsjóveiki en égslapp við að gubba.
Ég fékk oft sjó upp í nefið sem getur
verið óþægilegt en þetta slapp, segir
Sarah og segir það hafa verið ótrúleg
tilfinning að vera ein út á miðjum firði.
-Ekkert nema sjór, blár himinn og
fallegfjöll.
Misjafnt er hvernig fólk útbýr
sig í svona volk og er þá ýmist synt í
blautbúningi, sérstökum sundgalla
eða þá smurður eða ósmurður og
Sarah erspurð hvernig hún hafði það.
-Ég hef líklega litið undarlega út, því
ég synti bara í bikini. Ég er ekki mjög
„professional". Meðan aðrir borða
pasta og annað álika fyrir sundið
fékk ég mér svið, segir Sa
rah en athygli vakti líka að ólíkt Gretti
sem eftir sitt sund og baðferð, lagðist
í hvfiu og svaf lengi eftir þá fór hún á
ball á Blönduósi. -Ég var svo ánægð
að ég gat ekki sofnað. En hvað
tekur við þegar fólk hefur synt
Grettissund? -Kannski syndi ég yfir
prðinn, segir Sarah-Jane en hún vill
koma kæm þakklæti til allra þeinra
sem aðstoðuðu hana við sundið,
skipulagningu ogáhöfn fylgdarbáts.