Tölvumál - 01.07.2007, Blaðsíða 21

2 0 | T Ö LV U M Á L T Ö LV U M Á L | 2 1
Í BS verkefninu smíðaði ég vél til að búa til nýjar og nýjar flækjur (e.
narrative plots) í morðgátuleiki. Verkefnið í BS náminu gekk það vel að
fyrirtækið Hex, sem er m.a. stýrt af Helgu Waage, vildi vinna leik úr verkefninu
og unnum við að því í nokkurn tíma. BS verkefnið varð einnig uppsprettan að
meistaraverkefninu mínu Rational Dialog in Interactive Games en þar er ég
að láta tvo karaktera (e. non-player characters) í tölvuleikjum tala saman með
vitrænum hætti. Leiðbeinandi minn var Luca Aceto prófessor í HR og voru
gagnrýni hans og leiðbeiningar ómetanlegar.
Auðvitað er mikið mál að vera í fullu námi, vinna um 30% vinnu og hugsa
um fjölskyldu, það má ekkert út af bregða. En ef þú hefur brennandi áhuga
á viðfangsefninu þá er þetta bara gaman og gefandi. Enda er ég ekki hætt,
ég er á leið í doktorsnám til York í Norður Englandi nú í haust og hef fengið
styrk frá Háskólanum í York upp á rúm 4000 pund árlega í þrjú ár. Vinnuheiti
verkefnisins er Interactive Narrative Generation.
Ég er undrandi á minnkandi áhuga á námi í tölvunarfræði, sérstaklega meðal
kvenna. Mín reynsla er sú að þetta nám sé mjög gefandi og bjóði upp á marga
spennandi framtíðarmöguleika og atvinnutækifæri þar sem launin eru ekki af
lakara taginu.
Og Steinunn fékk síðan sömu spurningu:
Forvitnin leiddi mig í þetta nám, ég vildi prófa eitthvað nýtt, allir voru á leiðinni
í læknisfræði eða líffræði eftir stúdentspróf en mig langað að gera eitthvað allt
annað og hef ekki séð eftir því. Ég kunni ekkert á tölvur, ekki neitt, þegar
ég byrjaði en fann mig strax í þessu námi. Lokaverkefnið í BS náminu vann
ég í samvinnu við VÍS þar sem við unnum fjögur að útboðskerfi fyrir tjónabíla.
Kerfið var sett upp og var enn notað seinast þegar ég vissi. Þarna lærði ég
ótrúlega mikið, lærði góðar vinnuaðferðir og gat nýtt allt sem ég var búin að
læra í þrjú ár í lokaverkefninu.
Ég var venjulegur nemandi í dagskóla og tók námið á þrem árum og smám
saman komst ég að því að áhugi minn var á fræðilega hlutanum í náminu frekar
en hagnýtari fögum. Því langaði mig að skoða fræðilega tölvunarfræði meira
og ákvað að halda beint áfram í meistaranám án þess að hafa unnið í faginu.
Ég var ákveðin í að skoða lífupplýsingafræði því ég hafði áhuga á erfðafræði.
Á annarri önninni í meistaranáminu gafst mér kostur á að fara sem skiptinemi
til Kanada í Univeristy of Alberta eina önn. Við fórum þrjú saman úr HR og það
var alveg ótrúlega gaman, skemmtilegt land og þjóð og dýrmæt reynsla að fá
að vera nemandi í stórum og öflugum háskóla. Síðan fór ég í eitt og hálft ár til
Danmerkur að taka sérhæfð námskeið í lífupplýsingafræði sem ekki eru í boði
hér heima. Um síðustu jól kom ég heim og kláraði meistaraverkefni mitt sem
heitir Models for solving Minimum Parsimony Haplotyping.
Verkefnið fjallar um að bæta leiðir til að finna erfða markera í genamenginu og
þar notaði ég þekktar leiðir í tölvunarfræði, s.s. graffræði, trjáaleit og boolean
satisfiability. Þarna samtvinnaði ég þekkingu í tölvunarfræði og líffræði til að
vinna spennandi verkefni og skipulagið í HR gerði mér kleift að fá þá þekkingu
sem ég þurfti í lífupplýsingafræði í öðrum skóla. Bjarni Vilhjálmur Halldórsson
lektor við HR var leiðbeinandi minn og gerði mér mögulegt að vinna þetta
verkefni.
Núna er ég loksins að fara að vinna við mitt fag í Landsbankanum, ég vil fá
reynslu út á vinnumarkaðinum áður en lengra er haldið í námi í bili. Það að
fara í tölvunarfræði gefur kost á fjölbreyttum störfum að námi loknu, mér finnst
fagið skapandi og lifandi þar sem mikil þörf er á öflugu fólki.
Steinunn María Stefánsdóttir María Arinbjarnar