Jón á Bægisá - 01.12.2005, Blaðsíða 61
ÞýSingar skólapilta á nítjándu öld
Fjölsvinnur, 6. árg. No. 4 Marzmánuður
Næturgalinn
(eptir H.C. Andersen)
Allir vita, að keisarinn í Kína er Kínverji og allir þeir sem honum þjóna,
eru Kínverjar. Fyrir mörgum árum varð þar atburður einn; einmitt af því
að hann bar við fyrir mörgum árum, skal jeg segja frá honum, áður en
hann gleymist. Höll keisarans var hin skrautlegasta í heimi; hún var öll
gerð úr postulíni; það var allt undur dýrmætt en þó svo brothætt að
naumast mátti koma við það. I aldingarði keisarans uxu hin kynlegustu
blóm, á þau sem skrautlegust voru, voru hengdar smábjöllur úr silfri; þær
voru til þess, að eigi væri hægt að ganga svo fram hjá þeim, að eigi yrði
tekið eptir þeim. Aldingarðurinn var svo stór, að jafnvel garðsmaðurinn
vissi ekki hve langt hann náði. Ef haldið var áfram í aldingarðinum,
komust menn loks inn í inndælan skóg; þar voru há trje og djúp vötn.
Skógurinn náði alveg ofan að hafmu, sem var himinblátt og djúpt. Stór
skip gátu siglt alveg upp að trjáliminu; þar bjó næturgali; hann söng svo
fagurlega, að jafnvel fiskimennirnir sem höfðu svo margt annað að hugsa
og gera, stóðu kyrrir og hlustuðu þegjandi á næturgalann litla. “Ó, hve
þetta er fagurt“ sögðu þeir, en svo urðu þeir að fara að vinna og gleymdu
þá fuglinum litla. En þegar hann söng næstu nótt og fiskimennirnir komu
þar að, sögðu þeir aptur: „Ó, hve þetta er fagurt.“
Ur öllum heiminum komu ferðamenn til borgar keisarans; þeir dáðust
að borginni, höllinni og aldingarðinum, en þegar þeir heyrðu næturgalann
syngja, sögðu þeir: „Hann er hið langbezta!“
Þegar ferðamennirnir komu heim, sögðu þeir frá því, sem fyrir þá
hafði borið. Lærðu mennirnir rituðu langar bækur um borgina, höllina og
aldingarðinn; en ekki gleymdu þeir næturgalanum; honum hældu þeir
langmest; skáldin ortu undurfögur kvæði, öll um næturgalann í skóginum
við hinn djúpa dal.
Bækurnar bárust nú út um allan heiminn og sumar bárust í hendur
keisarans í Kína. Hann sat á gullstól; hann las og las.
(Framhald síðar)
á Æeepdiá — TlL ÞESS ÞARF SKROKK!
59