Alþýðublaðið - 08.11.1924, Blaðsíða 3

inn og góSan róm að ræðunum,
en einkum fagnaði það ummælum
Lioctons, sem aagði, að um fiam
alt yrði verkalýður FrakklaDds og
Þýzkalands að taka höndum sam~
an í fullri sátt; myndi þa8 bara
meiri árangur mannkyninu til
hrilla en allar ráðatafanir ráðherra
og sijórnmálamanna. Dundi salur-
inn við af lófaklappi og samþykk-
ishrópum, er ræða hans hafði verið
þýdd á þýzku. Formaður prentara-
sambandsins þýzka, Seitz, þakkaði
síðan ræðumönnum fyrir það dæmi
lifandi alþjóðasamtaka verkalýðs-
ins, er þeir beföu sýnt fundin-
um og lót einkum í ljós ánægju
sína yfir ummælum L'ochons. —
Forseti fundarins, Runtzler, bað
að síðuBtu söngfólagið að ljúka
fundinum með því að syngja al-
þjóðasðng jafnaöarmanna.* 1) Hóf.
söngfólagið þegar sönginn, en allir
fundarmenn, karlar og koaur, inn-
lendir óg erlendir, af báðum flokk-
um jafnaðarmanna, stóöu jafn-
skjótt upp úr sætum sínum og
tóku undir fullum hálsi, hrifnir
af hinni voldugu hugsjón alþjóða-
samtaka verkalýðsins undir merki
afnaðarsteínunnar. (Frh)
Hvaða 1 eg eiga að veva
í glldl og ekki í gildi?
Steioi: Hvað ertn að segja,
Pétur? »L6g í giidi og ekki í
gi!dl<. Þetta er þvættiogur.
Pétur: >Þvættingur<, segir þú,
Steini. Hefir þú þá ekki heyrt
það, sem mest er talað um hér
I bæ núha.
Steini: Nel.
Pétur: Það er altalað, að
atjórnln, sem er saman sett af
hallalansum Jóni, sementslausum
Jóni og Kí 03sanass-Magnúsí, ætii
að ieggja frumvarp fyrir næata
bing, sem íjaíli um það, hvaða
lög eigi að vera í gildl og ekki
i giidi. Þetta frumvárp ku hafa
það til síns ágætis, að verði það
samþykt, þá hefir íhaidafiokkur-
inn gotað uppfylt það eina atriði,
sem hann háfði á sinnl stefnu-
skrá, sem er sparnaður. Sparn-
aðarráðstöíun á frumvarpið að
vera.
1) Alþýðusöngurinn er prentaður
i iaienzkri þýöingu 1 „Söngvum jajn-
aðarmanna*.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Söngvavjafnaðar-
manna
er Ktið kver, sem allir alþýðu-
mann þurfa að eiga, en engam
muaar ura að kaupa. Fæft í
Sveinabókbandirtu, á afgreiöslu
Alþýðublaðsins og á fundum
vet klýðsfélaganna.
GtbpeiðiS WiuMsIið
hvap ecea |Ȓl spuS og
hvspf som þiB fapið!
Steini: 1 hverju er sparnaður-
inn fólginn?
Pétur: Gríptu ekki fram {
fyrir mér, Steini, Ég segi þér alt,
sem ég veit um það, sem i þessu
frumvarpi stendur. Hugsun þre-
msnninganna er s5gð þessi: Fyrst
eru þau iög, sem eiga að vera í
gildl, Koml það fyrir, áð maður
úr verklýðshreyfingunni taki að
sér umkomulausan, útiendan dreng
sem hættá er á að hafi drukkið
{ slg verlýðshreyfinguna í út-
löndnm, þá skái honum vísað úr
landi. Dugi ekki einföld skipun,
skai hvítliða hersvelt sett ástofn
til þess að framkvæma verkið,
svo fremi sem rikislögregla er
©kki komin á i landinu. £f sjó
menn og verkamenn gerast svo
djarfir að krefjast svo mikils hiuta
af þvi, sem þeir tramteiða tii
handa þeim, er framleiðsiutækin
hafa msð höndum, að þeir geti
dregið fram 1 fið í sér og sfnu
skyiduliði, skulu forlngjar þeirra
dregnir fyrir lög og dóm og
hcgnt grimmllega. Missjál fá-
tækllngur sig á eyrisvirði tii þess
að seðja með hungur sitt, gllda
hegningariögin. Fátækralögin eru
okkur nauðsyniegust alira laga
sökuna þess, að því meira sem
við höíum af þurfalingum i iand-
inu, því ttyggari erum við með
völdin. Það er í einu orði sagt:
Lög eru í glldi, þegar burgeisum
liggur á að nota þau gegn al-
þýðu, og svo, þegar þeir þurfa
að nota þau hvorir gegn öðrum.
Þá kem ég að þvi, hvenær lög
eru ekkl i gildi. Það hefir komið
fýtir, að fátækur fiskimaður hefir
gerst svo djarfur að fara í mál
við fiskkaupma n og útgerðar-
mann, og fiskim. ðurinn vann það
J
Hvors v@gra®
er bezt að auglýsa í Alþýðublaðinuf
Vegraá
að það er allra blaða mest lesið.
að það er allra kaupBtaða- og dag-
blaða útbreiddast.
að það er lítið og þvi ávalt lesiðí ffá
uppbafi til enda.
að sakir alls þessa koraa auglýsingar
þar að langmestum notum.
að þess eru dæmi, að menn og mál-
efni hafa beðið tjðn við það að
auglýsa ekki í Alþýðublaðinu.
Hafið þér ekki lesið þetta?
mál íyrir sjórétti samkvæmí samn-
ingi 8Ínum við kaupmaniiinn og
útgerðarmanninn, þó að sjómað-
urinn hins veger tapaði því fyrir
hasstarétti. Þvf virðist rétt vera,
að ef slik kæra kæmi frem, sem
að ofan er getið, að viðkomandi
yfirvöld segðu: Það er ekkl
hægt að sinna þessu, góðurinn
mÍQnl Lög um það eiu ekkl í
gildí. Það spárar vínau og mála-
þras, um íeið og það tryggir
krónurnar í vasa útgerðarmarms-
ins. Koml kæra fram um hvíta
þrælaaölu, er sama aðferð mjög
hentug, þvi að ált aí @r hætta
á, að inn í það mál kæmust
einhverjir at okkar mönnum, og
okkur er hættuminna að taka
málin álls ekki íyrir, heidur en
að verða að hættá vlð þau i
miðjum kliðum. Með kærur út
af máli eins og því, sem að
oían er getið, skal farið þannig:
Lög um þetta e?ni eru ekki í
gildl. Eins og alþlngl er kunaugt,
eru til svo kaliaðir varðbátar,
sem elga að gæta iaudhðiginnar.
Nú hefir það komið fyiir, að
feinn af þessum varðbátum hefir
kært tjóra islenzka togara, sem
voru að veiðum í íandaeigi íyrir
innan Garðskaga. Að tvsir af
þessum togurum aiuppu undau
réttmætum sektum má þakka
eiuum okkar ágætu íógeta. Hvað
hinum tvöimut togurunum við
kemur, að þeir haía ekki íengið
cekt enn sem komið er, má
þakka okkur þremenningunum,
þvi að við -geymum vendlega
réttarskjölln írá sýslumanninum
í Haínarfirði. En það er rétt að
• geta þess, að við höfum Íátið
það ó'itaíið við eiganda bátsins,
i þótt hann hafi hatt bátina að