Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.08.2015, Blaðsíða 42

Diddú syngur hér fyrir
fullu húsi með Sinfóníunni
og fékk afar góða dóma
fyrir frammistöðu sína.
Morgunblaðið/Kristinn
Morgunblaðið/Eggert
* Ég söng Violettu í LaTraviata og í lokin
liggur hún í
dauðateygjunum.
Alfredo er grát-
andi yfir henni og
liggur með höfuðið
á maga mínum.
Ég lifði mig svo
inn í hlutverkið og
leysti smá vind.
Það má með sanni
segja að þegar
mannfólkið er að
skilja við er úr því
allur vindur!
Diddú hefur alla tíð haft
nóg að gera og hefur sung-
ið við hin ýmsu tækifæri.
Fyrir hlé verður hún á klassísku nótunum
en eftir hlé mun hún setja sig í poppgírinn
og sleppa fram af sér beislinu með einvala-
lið söngvara sér við hlið. „Ég ætla að fara
með áhorfendur í mikla ævintýraferð,“ segir
hún en á sviðinu verður stór hljómsveit
ásamt úrvalsbandi, Karlakór Reykjavíkur og
söngvinir. „Svo kemur rúsínan í pylsuend-
anum, Spilverk Þjóðanna. Ég enda tón-
leikana með strákunum,“ segir hún full til-
hlökkunar.
Magnað ár á Ítalíu
Diddú fór í framhaldsnám til Ítalíu þegar
tvíburarnir voru rúmlega eins árs en hún
segir að söngtæknin þar sé einstök. Hún
hafði reyndar kynnst þeirri tækni í London.
„Ég hafði lent í höndunum á ítalskri konu í
London, Lauru Sarti og prísaði mig sæla,“
segir hún.
Litla fjölskyldan bjó í Verona en Diddú
tók lest daglega í söngtímana til Rinu
Malatrasi í Mílanó. „Ég sogaði í mig óp-
eruhandritin í lestinni á leiðinni í skólann,“
segir hún. Þau dvöldu ytra í heilt ár og var
hún í söngtímum og óperuþjálfun alla virka
daga. „Þetta var alveg magnað ár. Ég lærði
heilmörg hlutverk á þessum tíma og þetta
eina ár var á við margra ára söngnám, ég
tók þetta svo föstum tökum og ég var í
öruggum höndum. Enda var ég tilbúin í
þetta og orðið svo mál að læra meira,“ seg-
ir hún.
Fékk annað tækifæri
Þegar Diddú var á Ítalíu fékk hún símtal
frá Garðari Cortes sem bauð henni hlutverk
í Cosi fan tutte eftir Mozart. Hún varð að
afþakka því hún gat ekki yfirgefið söng-
námið sitt og hugsaði með sér að þar hefði
hún misst af stóra tækifærinu. „Garðar,
hann hafði trú á mér, en ég hugsaði, jæja,
þá er það búið, ég fæ aldrei aftur tækifæri
heima. Nema hvað, Garðar reynir aftur við
mig og þá var verið að setja upp
Ævintýri Hoffmanns í
Þjóðleikhúsinu og
þar debúteraði ég
í hlutverki
dúkkunnar Ol-
ympíu,“ segir
hún. „Það var
fyrsta hlut-
verkið mitt
hér heima.
Síðan bauð
hann mér hvert
hlutverkið á fætur
öðru, það var ekkert
flóknara en það.“ Hún seg-
ir að hún eigi Garðari og
Ólöfu Kolbrúnu Harðardóttur
margt að þakka. „Hann reyndist mér
alveg ótrúlega vel og Ólöf líka.
Hún kenndi mér líka elegant
hreyfingar á sviði. Ég kunni
ekkert að sveifla kjólnunum
og þótti taka kannski heldur
stór skref á sviði, svona ein-
hvers konar þúfnagangur,“
segir hún og skellihlær.
„Þau reyndust mér rosalega
vel og ég á þeim allt að
þakka.“
Hláturskast og
vindgangur
Diddú hefur sungið ótal hlut-
verk með Íslensku óperunni í
gegnum árin. Blaðamanni lék
forvitni á því hvað hefði gerst
eftirminnilegt og skoplegt á svið-
inu. „Ég hef fengið hlátursköst á Morgunblaðið/Kristinn
Hér má sjá unga Diddú í leikritinu Útilegumönnunum árið 1973 í
Menntaskólanum í Reykjavík.
Morgunblaðið/Ólafur K. Magnússon
Diddú og Björgvin Halldórsson sungu saman á
jólatónleikum árið 2009. Hann mun heiðra hana
með söng sínum á afmælistónleikunum í haust.
Diddú byrjaði feril sinn í Spilverki
þjóðanna og segist hún hafa lært
mikið af þeim félögum, Agli
Ólafssyni, Valgeiri Guðjónssyni
og Sigurði Bjólu Garðarssyni.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Viðtal
42 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23.8. 2015