Þjóðmál - 01.03.2009, Blaðsíða 7
Þjóðmál VOR 2009 5
Af vettvangi stjórnmálanna
_____________
Björn Bjarnason
Pólitískir umbrotatímar
Stjórnmálaatburðir síðustu vikna hafa verið af því tagi, að við höfum ekki reynt
aðra eins síðan á níunda áratug síðustu aldar .
Við þáttaskilin við myndun ríkisstjórnar
undir forsæti Jóhönnu Sigurðardóttur
sunnu daginn 1 . febrúar 2009 urðu ekki
aðeins tíma mót í stjórnmálasögunni heldur
einnig stjórn lagasögunni .
Ólafur Ragnar Grímsson hafði að engu
reglu forvera sinna í forsetaembættinu, að
veita ekki umboð til að mynda minnihluta
stjórn, fyrr en reynt hefði verið til þrautar að
koma á laggirnar meirihlutastjórn . Engrar
viðleitni gætti hjá Ólafi Ragnari til að virða
þingræðisregluna . Hann gekk beint til þess
verks, eftir að Geir H . Haarde hafði beðist
lausnar mánudaginn 26 . janúar, og hóf
viðræður við forystumenn vinstri flokkanna
um minnihlutastjórn . Lögð voru á ráðin um
samvinnu Samfylkingar og vinstri/grænna
með loforði framsóknarmanna um að verja
stjórnina vantrausti .
Um hádegisbil þriðjudaginn 27 . janúar
kynnti Ólafur Ragnar, að hann hefði falið
Ingi björgu Sólrúnu Gísladóttur umboð til
stjórn ar myndunar í samvinnu við Steingrím
J . Sigfússon . Vænta mætti skilnings á þessu
frá framsóknarmönnum og frjálslyndum .
Þá yrðu tveir utan þings í hópi ráðherra .
Stjórn af þessu tagi væri ígildi þjóðstjórnar!
Af myndum frá Bessastöðum, þegar
Ólafur Ragnar kynnti þessa ákvörðun sína,
mátti auðveldlega ráða, að Ingibjörg Sólrún
gekk ekki heil til skógar . Hún sagðist vilja
yfirgefa það, sem hún kallaði málfund,
þegar Ólafur Ragnar tók að ræða við fjöl
miðlamenn, að hann hefði farið með
rétt mál, þegar hann sagði ranglega, að
forsætisráðherra í starfsstjórn gæti ekki gert
tillögu um þingrof .
Á einum sólarhring braut Ólafur Ragnar
tvær stjórnlagahefðir: Að minnihlutastjórn
ar myndun skyldi aðeins reynd, ef ekki
væri unnt að mynda meirihlutastjórn . Að
fullyrða, að forsætisráðherra í starfsstjórn
gæti ekki gert tillögu um þingrof .
Á 105 ára afmælisdegi stjórnarráðsins
eða um hádegisbil sunnudaginn 1 . febrúar
gekk Ingibjörg Sólrún á fund Ólafs Ragnars
á Bessastöðum, afhenti honum umboðið,