Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.2014, Blaðsíða 36

Tímarit hjúkrunarfræðinga – 1. tbl. 90. árg. 201432
réð algjörlega uppsetningu og innihaldi
en við fórum í mikla vinnu við að laga
textann. Það er mjög mikil vinna bak við
svona bók. Svo kom hún út 2006 og fékk
strax mjög góðar viðtökur.“
Þau hjónin fóru svo með bókina á
bókasýningu í Þýskalandi. Þýddir voru
nokkrir kaflar sem eru einstakir miðað
við aðrar svipaðar bækur og Arna vissi
að myndu selja bókina. Það er meðal
annars kaflinn um svefnrytma sem kom
út úr meistararitgerðinni. Útgefandi í
Bretlandi sýndi bókinni áhuga og keypti
svo útgáfuréttinn á ensku og einnig
alheimsútgáfuréttinn. „Mér fannst það
bara fyndið – alheims hvað? Það var
minn draumur og óhemjustór áfangi að fá
bókina út á íslensku en stórkostlegt líka
að gefa hana út á ensku.“ Alheimsútgáfa
var svo stór hugmynd fyrir Örnu að henni
fannst það nánast vera brandari. „En
hún var varla komin út á ensku fyrr en
útgefandinn fór að selja til fleiri landa.
Alltaf hafa bæst við einhver lönd og svo
fóru að koma til mín bækur á ýmsum
tungumálum.“ Bókin hefur meðal annars
komið út á þýsku, frönsku, hollensku,
kínversku og kóresku og sænsk útgáfa
er í undirbúningi.
„Svo gaf ég út aðra bók 2010. Hún heitir
Veganesti og fjallar um hvernig næring
barna fléttast saman við svefn. Ég tala
þá ekki um næringarefnin heldur hvernig
er borðað því svefn og næring er svo
samofið. Bókin hefur ekki náð viðlíka
vinsældum og Draumaland en er samt
hálfdrættingur. Þær fara mjög vel saman
og hefðu í raun og veru átt að vera sama
bókin. Þar er mest talað um næringu
og Rakel B. Jónsdóttir, sérfræðingur
í nýburahjúkrun, skrifar einn kafla um
næringu fyrirbura. Sú bók er byggð meira
á rannsóknum annarra en Draumaland
því ég hef ekki rannsakað næringu eins
mikið. En annarra manna rannsóknir eru
jafngóðar og mínar ef ekki betri. Þetta
er ekki uppskriftabók en hún er með alls
konar hagnýtum upplýsingum. Nokkrar
uppskriftir eru samt í bókinni, eins og
hafragrautur, og einnig í Draumalandi,“
segir Arna.
Arna væri til í að skrifa meira en ritstörf
taka tíma og ekki hefur orðið úr því
enn þá. „Það þarf að skrifa fleiri bækur,
til dæmis um svefn eldri barna, því
Draumaland fjallar bara um börn að
tveggja ára. Bresku útgefendurnir voru
mjög uppteknir af því að fá efni fyrir eldri
börn þannig að ég ætti kannski að skrifa
Draumaland 2. Svo hef ég alltaf verið
upptekin af einstaklingsmun á börnum,
persónugerð, hvernig tala á við ómálga
börn og hvernig á að ráða í það sem þau
segja. Þetta er mjög áhugavert en ég er
enginn sérfræðingur í því,“ segir hún.
Göngudeild um svefnvandamál
Smám saman eftir að Arna kom lagi á
innlagnir komust menn að því að það
þýddi ekkert að leggja svefnvana börn inn
og beiðnum um göngudeildarmeðferð fór
að fjölga. Aldrei var hins vegar formlega
samþykkt að stofna göngudeild. „Hún
kom bara bakdyramegin inn. Ég fékk
að vinna eftir hádegi á föstudögum af
því að þá var minnst að gera. Svo varð
það allan daginn á föstudögum og svo
bættist miðvikudagurinn við og svo smátt
og smátt óx göngudeildin óvart af því að
það bárust fleiri og fleiri beiðnir. Svo fór
fólk að hringja af því að hér var kominn
áhugi og þekking. Læknar uppgötvuðu
að þeir gátu sent frá sér þessa krakka og
gerðu það,“ segir hún.
Göngudeildin tekur nú á móti 400
fjölskyldum á ári og sinnir um 200 að
auki í símaráðgjöf. Með Örnu vinnur
á göngudeildinni Ingibjörg Leifsdóttir
hjúkrunarfræðingur en Arna telur að nú
þurfi að auka starfshlutfall hjúkrunar­
fræðinga. Undanfarið hefur hún fengið
æ fleiri beiðnir um viðtal við börn í
aldurshópnum 8­12 ára. „Núna er svo
komið að þau taka meira en 30% af
minni vinnu og það er töluvert mikið.
Nú hef ég brennandi áhuga á að fá
inn hjúkrunarfræðing sem myndi sinna
„Ef menn fara í svona
rannsóknarvinnu eru þeir
að dag og nótt. Þessi
vinna hefur verið mín
della, ég hef haft ástríðu
fyrir þessu,“
yngstu börnunum og sérhæfa sig svolítið
í þeim svo ég geti sinnt betur þeim eldri,“
segir hún.
Komin í fræðimennsku
Arna starfar ekki alla daga á göngudeild
því eins og hjá öðrum sérfræðingum
er ætlast til þess að hún sinni einnig
fræðistörfum. Vinnutíminn dugar hins
vegar tæplega í það þó að stjórnendur
hafi alls ekki lagt stein í götu hennar. „Ef
menn fara í svona rannsóknarvinnu eru
þeir að dag og nótt. Þessi vinna hefur
verið mín della, ég hef haft ástríðu fyrir
þessu,“ segir hún.
Arna hefur stundað rannsóknir af ákafa
síðan í BS­náminu. Eins og áður segir
gerði hún rannsóknarsamning við Mörgu
Thome og átti við hana gott samstarf um
margra ára skeið. „Hún er mín fræðilega
móðir og ól mig upp í að gera hlutina
skipulega, horfa á þá með fræði í huga,
alltaf að vera með rannsókn í gangi og
fara aldrei á ráðstefnu nema vera með
kynningu. Ég ber mikla virðingu fyrir
henni og ef ég geri það þá hlýði ég,“
segir Arna og hlær. „Ég held að ég hafi
alveg hlýtt henni ágætlega enda sá ég
svo mikinn ávinning að því. Ef ég hefði
ekki haft hennar fræðilega stuðning við
opnun á þessari göngudeild þá hefði
hún alveg örugglega ekki orðið það
sem hún er í augum annarra. Það þýðir
ekki að segjast bara vita meira um
eitthvert vandamál heldur verður maður
að geta lagt fram tölur og rökstutt. Við
hjúkrunarfræðingar verðum að gera þetta
faglega og skipulega til þess að hlustað
sé á okkur.“
Arna er vel tengd á sínu sviði í alþjóðlega
fræðasamfélaginu. „Erlendis tala ég um
mínar rannsóknir á ráðstefnum World
association for infant mental health,
það eru mín samtök, eða bandarísku
sálfræðisamtökin sem heita Zero to three.
Því miður eru þetta sálfræðisamtök,
hjúkrunarfræðingar eru yfirleitt ekki í
forsvari fyrir þessum málum, en þau
eru bara best finnst mér. Svo hef ég líka
farið til Tavistock institute sem er Mekka
sálgreiningarinnar.“
Starf Örnu flokkast almennt undir geð­
vernd barna sem er á sviði sálfræðinga