Þjóðmál - 01.06.2010, Blaðsíða 7

Þjóðmál - 01.06.2010, Blaðsíða 7
 Þjóðmál SUmAR 2010 5 Mowlan nakinni í baðkari og Blair sjálfum berrössuðum frammi fyrir starfsmönnum sínum . „Mannlífið í hnot skurn!“ segir Liddle . Almenningur í landinu sýpur nú seyðið af vinstri stefnu í landsstjórninni með til­ heyrandi skattahækkunum, doða í atvinnu­ starfsemi og almennu úrræðaleysi . Það blasir við að vinstri flokkarnir ráða ekki við stjórn landsins . Fólk skynjar almennt að það er allra hagur að lækka skatta, hafa taumhald á ríkis­ útgjöldum og skapa atvinnulífinu forsendur til að dafna . Þegar búið er að gera upp við hrunadansfólkið geta sjálfstæðismenn tekið höndum saman og barist með oddi og egg fyrir lífsskoðunum sínum . Þær eiga sem fyrr segir ríkan hljómgrunn með þjóðinni . Því miður hef ur kosningabarátta Sjálfstæðisflokksins á und an förnum árum verið fremur máttlítil . Fram bjóð endur flokksins hafa sumir ekki virst treysta sér til að halda fram raunverulegum hægri sjónarmiðum . En það á enginn að taka þátt í stjórnmálum nema hann byggi lífs skoð­ anir sínar á traustum hugmyndafræðilegum grunni og sé reiðubúinn að berjast fyrir þeim fram í rauðan dauðann . Stjórnmál eru vita­ skuld í bland hugmynda­ og valdabarátta, en þegar á reynir hlýtur það að vera hug mynda­ baráttan sem blífur . Valdafíknin má aldrei bera hugsjón irnar ofurliði . Mjög mikilvægt er að væntanlegur lands­fundur Sjálf stæðisfl okksins marki skýra stefnu til að takast á við vanda heim­ il anna í landinu . Áhrifum banka hruns ins á hag heimilanna má líkja við afleið ingar jarð­ skjálfta og eldgosa . Í einni svipan tvöföld­ uð ust skuld ir fólks og nú blasir það við þús undum Íslend inga að þeir munu aldrei eignast neitt um dagana heldur verða í eins konar skuldafangelsi það sem eftir er . Við slíkar aðstæður ber ríkis valdinu að koma til bjargar, rétt eins og Við lagasjóður hjálpar þeim sem verða fyrir eignatjóni vegna eldgosa og jarðskjálfta . Við brögð stjórnmálamanna við þessum vanda hafa hingað til verið ómark­ viss . Ætli tillögur framsóknarmanna um flatan niðurskurð á skuldum hafi ekki verið skyn sam legastar? Það hefði gert þorra fólks kleift að ráða við skuldir sínar og losað það úr ævilöngum skuldafjötr um . Það hefði líka gert það að verkum að það fólk sem réð alls ekki við skuldir sínar hefði strax verið gert upp . En samhliða hefði þurft að setja reglur um að ekki væri hægt að elta fólk vegna skulda sem hvíla á bílum og íbúðarhúsnæði, heldur yrði veðið (bíllinn eða íbúðarhúsnæðið) einfaldlega að duga fyrir skuldinni . Þannig gæfist fólki tækifæri til að byrja upp á nýtt ef það hefði reist sér hurðarás um öxl . Þetta ásamt flötum niðurskurði á skuldum hefði verið hreinleg leið og gengið jafnt yfir alla . Hálfkák vinstri stjórnarinnar hefur bara lengt í hengingarólinni hjá þeim sem verst standa og dregið stórkostlega úr eyðslugetu alls al­ mennings með tilheyrandi margföldunar­ áhrifum í efnahagslífinu . Öllu skiptir að al­ menningur verði fyrir sem minnstum skakka­ föllum af fram ferði bankamannanna . Það verður að sjá til þess að almenningur hafi kaup getu til að halda hring rás efnahagslífsins gang andi . Upp á síðkastið hefur orðið „leigu penni“ gengið í endurnýjun lífdaganna . Í gamla daga var þetta skammaryrði sem kommún­ istar klíndu gjarnan á þá andstæðinga sína sem stóðu utan hefðbundinnar stjórnmálaba ráttu en tóku þátt í stjórnmálaumræðunni með greinaskrifum . Kommúnistar voru hirðmenn Stalíns og gengu erinda sovétkommún ism ans (og voru því sjálfir sannkallaðir leigu penn ar) . Þeir gátu ekki ímyndað sér að nokkur maður fyndi hjá sér hvöt til stjórnmálaskrifa án þess að ganga erinda einhverra húsbænda . Þeir sem vörðu einstaklingsfrelsið og hægri stefnu voru því í hugum kommúnista leigupennar auð­ valdsins með einum eða öðrum hætti . Eins og flestar svívirðingar kommúnista – land­ ráðamaður, bandaríkjaleppur, o .s .frv . – varð orðið leigupenni í þeirra munni fljótt merk­ ing arlaus svívirðing, dæmigert Þjóð vilja níð sem almenningur leiddi hjá sér en var partur af hinu daglega og ókræsilega fóðri sem lesendur
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.