Þjóðmál - 01.06.2010, Blaðsíða 70

68 Þjóðmál SUmAR 2010
var komið, þó að vettvangurinn væri húsa­
kynni Seðlabankans . Farið var yfir málið á
sam eiginlegum fundum sem forsætisráðherra
stýrði þar sem bankastjórn Seðlabankans, for­
stjóri Fjár málaeftirlitsins og fleiri lögðu sitt af
mörk um . Þar var engin ákvörðun tekin . Ráð­
herr arnir héldu síðan á lokaðan fund með
sínum embættismönnum og því liði sem þeim
fylgdi . Bankastjórn Seðlabankans var ekki á
þeim fundi . Hann mun hafa staðið í tæplega
tvær klukkustundir . Þar var ákvörðun tekin, þó
líklega með þeim fyrirvara að ekki yrði andstaða
við hana í ríkisstjórn . Ráðherrarnir hringdu í alla
ráðherrana, eftir því sem okkur í bankastjórninni
var sagt, og fengu samþykki þeirra, eða a .m .k ekki
andstöðu . Þá voru fulltrúar stjórnarandstöðu
kallaðir til og þeir upplýstir um málið . Var þeim
kynnt ákvörðun ríkisstjórnarinnar og hefur
ekki komið fram að þeir hafi gert ágreining
um hana . Forsætisráðherra, ásamt for manni
bankastjórnar, átti síðan fund með for manni
bankaráðs Glitnis og bankastjóra hans og
tveimur hæstaréttarlögmönnum, sem Glitnis­
menn óskuðu eftir að fengju að vera viðstaddir
fundinn . Þar gerði forsætisráðherra grein fyrir
tilboði ríkisstjórnarinnar . Hefði það ekki verið
samþykkt, þegar dagur rynni, næði málið ekki
lengra .Var það í samræmi við álit og kröfu
forstjóra Fjármálaeftirlitsins að ákvörðun yrði
að liggja fyrir þegar „markaðir“ yrðu opnaðir .
Ekki minnist ég þess að ágreiningur hafi verið
um þetta mat forstjórans .
Varðandi tölulið 7
Undir þessum tölulið segist nefndin hafa „til
at hugunar“ hvort Seðlabanki Íslands hefði átt
að afla sér upplýsingar milliliðalaust á grund­
velli 1 . mgr . 29 . laga nr . 36/2001 . Sú grein
veitir Seðlabankanum engar slíkar heim ildir
umfram hefðbundna hagtalnaöflun og upp­
lýs ingasöfnun af því tagi . Í þessum lið virðist
nefndin gefa sér að menn séu enn að fást við
mat á þrautavaralánsmáli . Eins og fram er
komið fólst það ekki í undirbúningskynningu
Glitnismanna á væntanlegu erindi sínu, þótt
slíka ályktun mætti draga í fyrstu .
Í lögum um Seðlabanka Íslands segir að
bank an um beri að stuðla að virku og öruggu
fjár mála kerfi, þ .m .t . greiðslukerfi í landinu við
útlönd . Um þetta síðastnefnda segir í athuga­
semdum með frumvarpi að lögunum orðrétt:
„Áherslan á virkt og öruggt fjármálakerfi er í
samræmi við þá auknu áherslu sem lögð er á
það í seðlabönkum flestra landa að stuðla að
öryggi fjármálakerfisins, þ .e . að tryggja fjár­
mála stöðugleika . Þetta er vaxandi verkefni í
Seðla banka Íslands og nauðsynlegt þykir að
kveða sérstaklega á um það í lögum . Í þessu
felst ekki að bankinn feti sig inn á verk svið
Fjár málaeftirlitsins . Fjármálaeftirlitið hefur
hlut verki að gegna sem skilgreint er í lögum
um op in bert eftirlit með fjármálastarfsemi . Það
bygg ist m .a . á því að fylgjast með því að stofn­
anir sem sæta eftirliti Fjármálaeftirlits starfi í
sam ræmi við lög og reglur sem um starf semina
gilda . Athygli Seðlabankans beinist ekki að
þessu og síður að einstökum stofnunum en
verk efni Fjármálaeftirlitsins .“
Þessi athugasemd við frumvarp að lögunum,
sem er mjög afdráttarlaus, svarar vel þessari „at­
hugun“ og er að auki eindregið í samræmi við
áminningu umboðsmanns Alþingis í skýrslu
hans til Alþingis, sem áður er getið um, og
sjón ar mið fræðimannanna Ólafs Jóhann es son
ar og dr . Páls Hreinssonar .
Blasir raunar við, að því er ekki haldið fram að Seðlabankinn
hafi tekið ranga ákvörðun út á við
þessa daga, og þar sem ætluð „mistök“
og „vanræksla“ starfsfólks bankans
eru augljóslega tæmandi talin í bréfi
nefndarinnar, liggur fyrir að slíkt
þykir ekki koma til álita . Hugleiðingar
nefndarinnar snúa að vinnulagi innan
bankans, en því hefur ekki verið
haldið fram að það hafi haft áhrif á
atburðarás utan Seðlabankans .