Þjóðmál - 01.06.2010, Blaðsíða 114

112 Þjóðmál SUmAR 2010
skipin líklega boðin upp eftir að hafa legið
lengi við bryggju . Gunnlaugur Claessen ræddi
hugmyndina fyrst en framkvæmdin kom að
sjálfsögðu í hlut okkar bankastjóranna . Við
bankastjórarnir sátum m .a . fund um málið
með forráðamönnum Eimskips aðfaranótt 1 .
desember 1985 . Eftir gjaldþrot Hafskips, hinn
6 . desember, fengu bústjórar þrotabúsins tilboð
frá Eimskip í áþreifanlegar eignir búsins, sem
var að mestu leyti í samræmi við samkomulag,
sem náðist á þeim fundi . Þessu tilboði tóku
bústjórar eftir talsvert samningaþóf . Það gerðu
þeir sjálfsagt, vegna þess að þeir töldu það
hagstæðasta kostinn fyrir kröfuhafa . Ljóst er,
að þessi aðferð leiddi til mikils ávinnings fyrir
alla, sem áttu kröfu í búið . Í því sambandi má
benda á, að Gestur Jónsson hrl ., skiptastjóri,
sagði í viðtali í Mbl . 21 . des . 1993, þegar skipt­
um þrotabúsins lauk, „að ekki léki vafi á að
um góða sölu hefði verið að ræða“ á eignum
búsins . Sú sala byggðist nánast einvörðungu á
fyrr nefndri aðferð, sem hlaut vinnuheitið „hrein
leið“ . Það er algjör fjarstæða, að Gunnlaugur
Claessen hafi stillt okkur bankastjórunum upp
við vegg í þessu efni, eins og Björn Jón ýjar enn
að í skrifum sínum .
Þess skal getið vegna langrar umfjöllunar
í svarg rein Björns Jóns, að rúmlega 20 árum
eftir að þessir atburðir gerðust, þ .e . á árinu
2007, þegar þetta mál kom til tals, var í fyrstu
mein ingar munur á milli okkar Gunnlaugs
Claess en um morgunfund, sem haldinn var
um mánaða mótin nóvember desember 1985 í
Útvegs bankanum . Á þeim fundi voru forráða­
menn Eimskips og Útvegsbankans . Gunn laug­
ur hafði ekki skrifað neitt hjá sér um þennan
rúmlega 20 ára gamla atburð og mundi ekki til
þess að hann hefði verið þar viðstaddur . Það
hafði ég hins vegar gert og við Gunnlaugur
fórum gaumgæfilega yfir minnispunkta mína
um þessa atburðarás og rifjuðum hana upp . Út
af fyrri samtölum, sem ég hafði átt við Björn
Jón Bragason um þetta mál, hringdi ég í hann
1 . októ ber 2007 . Um það símtal segir í dagbók
minni, að ég hafi viljað segja Birni „með mínum
orðum“ frá samtölum okkar Gunnlaugs . Á
þessum fundi hefði Gunnlaugur skýrt aðkomu
sína að málinu sem fulltrúi viðskiptaráðherra
og rætt hugmyndina um „hreinu leiðina“ .
Síðan segir orðrétt, að ég hafi lagt áherslu á
við Björn Jón í símtalinu, að „sú aðgerðarröð
hefði skilað bank an um og öðrum kröfuhöfum
miklum verðmætum“ .
Björn Jón segir í svargrein sinni, að ég saki hann um að villa á sér heimildir og fer yf­
ir náms feril sinn og prófgráður í því sambandi .
Ég benti á í grein minni í Þjóðmálum, að
þess væri að engu getið í bókinni „að hún sé
eitthvað tengd Hafskipsmönnum“ . Síðan
vitna ég í bréf Páls Braga Kristjónssonar, eins
Haf skipsmanna, dag sett 6 . október 2008, sem
hann sendi mér með bókinni og þar segir m .a .
„Í bókinni er upplýst um fjölmörg veigamikil
atriði sem ekki hafa komið fram áður og er
efni hennar m .a . undir staða kröfunnar um
opinbera rannsókn í Hafskipsmálinu sem
lögð hefur verið fram hjá ríkis saksóknara .“ Um
þessa „undirstöðu kröfu Haf skipsmanna“ segir
Björn Jón: „Ég vann mína rannsókn sjálfstætt
sem óháður fræði maður .“ Það er gott, að þetta
er nú alveg komið á hreint!
Björn Jón vitnar í ýmis minnisblöð, sem
hann segist hafa skráð eftir samtöl við mig . Ég
geri aðeins eitt að umtalsefni hér sem dæmi um
þetta vinnulag hans . Í símtali við mig 30 . maí
2007 segist hann hafa spurt mig, hvort okkur
bankastjórunum hefði hugnast umrædd leið
(„hreina leiðin“) í ljósi þess, að „allar við ræður
virtust miða að lausnum á grundvelli áfram­
haldandi reksturs Íslenska skipafélagsins hf .“ .
Þessu á ég að hafa svarað: „Við fengum engu
um þetta ráðið .“ Aftur vil ég benda þeim á, sem
vilja í fullri alvöru taka þátt í leit að sögu legum
sannleika í Hafskipsmálinu, að hér er málum
blandað . Eins og ég rek skilmerkilega í grein
minni í Þjóðmálum í desember s .l . (4 . hefti
2009), var þá enginn grundvöllur fyrir áfram­
hald andi rekstri Hafskips hf . á nýrri kennitölu
Íslenska skipafélagsins, þótt tekist hefði að
auka hlutafé þess . Ég tek svo djúpt í árinni að
segja, eins og rétt er, að það sé tilbúningur, að
bank inn hafi gefið svigrúm til þess að gera slíkt .
Sjálfar forsendur spurningarinnar geta því ekki