Morgunblaðið - Sunnudagur - 06.09.2015, Blaðsíða 40

Viðtal
40 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6.9. 2015
Þ
etta er mikill sirkus en mjög
gaman meðan á því stendur. Ég
hef séð ýmislegt þegar kemur að
því að frumsýna kvikmyndir en
þetta er vissulega annað og
meira. Hátíðirnar í Cannes og Feneyjum eru
þekktar fyrir íburð og það er mikill stíll yfir
þessu. Ég held að Feneyjahátíðin sé sú elsta
í heimi,“ segir glaður en svolítið þreyttur
Baltasar Kormákur í símasamtali við Sunnu-
dagsblað Morgunblaðsins frá Feneyjum.
Kastljós heimspressunnar hefur heldur betur
beinst að honum í vikunni vegna frumsýn-
ingar á nýjustu kvikmynd hans, Everest.
– Þannig að það er upplifun út af fyrir sig
að koma á Feneyjahátíðina?
„Já, heldur betur. Þetta er öðruvísi en allt
sem ég hef tekið þátt í fram að þessu, þó
ekki væri nema fyrir þá staðreynd að manni
er siglt inn á frumsýninguna.“
Hann hlær.
– Það er augljóslega í mörg horn að líta
hjá þér. Geturðu lýst fyrir mér hvernig síð-
ustu dagar hafa verið?
„Stanslaus kynning á myndinni. Heims-
pressan er hérna í Feneyjum og við þurfum
að fara í viðtöl við miðla frá öllum löndum
þar sem myndin á eftir að koma út. Ég var
búinn að vera í Bandaríkjunum áður, þannig
að ameríska pressan er minna hér. Þetta er
feikilega mikið umstang. Bæði einkaviðtöl og
svo stórir blaðamannafundir með mörg-
hundruð manns. Það eru líka minni blaða-
mannafundir, þar sem ég er að svara spurn-
ingum frá allt að tíu fréttamönnum í einu.“
Að skríða saman
– Hvernig er heilsan eftir þetta allt saman?
„Maður er svona að skríða saman, þakka
þér fyrir.“
– Hvernig á þessi partur af starfi leik-
stjórans við þig, það er að segja hasarinn
sem óhjákvæmilega fylgir kynningu mynd-
arinnar?
„Ég get alveg glímt við það enda ýmsu
vanur. Ég kann að koma fyrir mig orði og
brosa framan í myndavélarnar. Það er ekk-
ert mál, þannig lagað. Ég er nú einu sinni
leikaramenntaður. Það er samt ekki það sem
ég nýt mín best við. Ég nýt mín best og líð-
ur best þegar ég er að vinna og búa til bíó-
mynd. Þá er ég í „elementinu“ mínu. Ég hef
engan sérstakan áhuga á að vera stöðugt
framan í fólki, ef þannig má að orði komast,
og ætli það sé ekki ástæðan fyrir því að leik-
stjórn höfðar meira til mín en að leika sjálf-
ur. Þegar kemur að svona kynningum er að-
alatriðið að slaka á og vera maður sjálfur.“
– Hvernig gengur það? Það er að segja að
vera þú sjálfur í þessum glysgjarna heimi?
„Mér gengur það ágætlega. Ég fer aldrei í
manngreinarálit og segi það sem mér finnst.
Án þess að vera ókurteis. Ég tala eins við
alla, hvort sem þeir vinna fyrir ofan mig eða
neðan. Ég held að fólk kunni að meta það.
Ég er ekki hræddur við neinn sem er fyrir
ofan mig og ber virðingu fyrir öllum sem eru
fyrir neðan mig. Enda getur það breyst
hratt. Einhver sem er fyrir neðan þig gæti
skyndilega verið kominn upp fyrir þig. Það
geta verið miklar sviptingar í þessum
bransa. Ætli þetta viðhorf sé manni ekki líka
í blóð borið, það er engin stéttaskipting á Ís-
landi.“
– Svo sá bakgrunnur hjálpar þér?
„Ég hugsa það, já.“
Slekkur ekki bara ljósin
– Situr allt annað á hakanum meðan á þessu
stendur?
„Það fer mjög mikill tími í þetta. Maður
reynir samt að sinna öðrum verkefnum eftir
föngum, reka fyrirtæki og svona. Maður
slekkur ekki bara ljósin.“
Hann hlær.
– Dómar eru teknir að birtast og margir
hverjir mjög lofsamlegir.
„Já, það er töluvert af góðum dómum. Ég
var til dæmis að heyra af fimm stjörnu dómi
frá Nýja-Sjálandi, þar sem sagan gerist að
hluta. Það er gaman að þeir sem tengja við
söguna kunni að meta myndina. Sama má
segja um aðstandendur hinna látnu. Þeir
hafa verið mjög ánægðir með myndina og
túlkunina og stutt vel við bakið á okkur.
Margir þeirra eru meira að segja hér í Fen-
eyjum. Aðrir dómar eru ekki eins jákvæðir
en það er svo merkilegt að þeir sem setja út
á myndina einblína mest á sömu hluti og
þeir sem eru jákvæðir. Þetta virðist vera
sitthvor sýnin. Það er dálítið merkilegt.
Sumir hæla okkur til dæmis fyrir það hvað
persónurnar eru eðlilegar en öðrum finnst
það ómögulegt. Vilja hafa þær meira í Holly-
wood-hetjustíl. Það er erfitt að eiga við það.
En á heildina litið virðast dómarnir vera
meira jákvæðir en neikvæðir og maður
gleðst að sjálfsögðu yfir því. Dómarnir eru
að tínast inn og satt best að segja hef ég
ekki haft tíma til að leggjast yfir þá ennþá.
Eins og gengur vekja dómar í enskumælandi
blöðum alltaf mesta athygli en mun fleiri
koma til með að fjalla um myndina.“
– Nú eru leikararnir væntanlega að sjá
myndina í fyrsta sinn. Hvernig líst þeim á
hana?
„Sumir voru að sjá hana hérna en aðrir
voru búnir að sjá hana áður. Þeir eru rosa-
lega ánægðir. Ég hef svo sem sagt það oft
áður en ég er mjög montinn af þessum leik-
arahópi.“
Ekki farinn að spá í Óskar
– Einhverjir eru farnir að taka býsna stórt
upp í sig, meðal annars gagnrýnendur, og
farnir að tala um mögulega tilnefningu til
Óskarsverðlauna. Ert þú farinn að hugsa
eitthvað í þá átt?
„Nei. Ég er ekkert að spá í það og geri
mér engar væntingar. Það bara gerist ef það
gerist og yrði bara bónus. Ég geri ekki
myndir með verðlaun í huga, hvorki Óskars-
verðlaun né önnur. Þá verða þær allar þann-
ig á bragðið.“
– En þú ert eigi að síður mjög ánægður
með myndina. Hún er eins og þú vildir hafa
hana, ekki satt?
„Jú, ég er mjög stoltur af þessari mynd.
Auðvitað er alltaf hægt að pikka í einhver
smáatriði, hefði ég haft meiri peninga eða
meiri tíma. En það skiptir ekki máli núna.
Myndin er tilbúin og ég er stoltur af henni.“
– Sýnist þér hún höfða síður til einhverra
hópa en annarra?
„Þetta er náttúrulega mynd um hamfarir
og slíkar myndir höfða ekki alltaf til ein-
hverra vitsmunalegra listaspíra. Skilurðu?
Þetta er mjög sjónræn mynd og þær eru
ekki alltaf dálæti gagnrýnenda. Þetta er
stórt bíó. Mynd eins og Perfect Storm fékk
ekkert sérstaka dóma en halaði inn peninga.
Það er ekki á vísan að róa.“
– Dómar eru líka eitt, aðsókn annað.
„Nákvæmlega. Þetta ferðalag er rétt að
byrja og myndin á eftir að fara um allan
heim. Spennandi verður að sjá hvernig al-
menningur tekur henni.“
Spennandi verkefni í boði
– Konan þín, Lilja Pálmadóttir, er með þér í
Feneyjum. Eru börnin þín þar líka?
„Nei, skólinn var að byrja þannig að ég
Aðalatriðið að
slaka á og vera
maður sjálfur
BALTASAR KORMÁKUR HEFUR STAÐIÐ Í STRÖNGU VIÐ AÐ KYNNA NÝJ-
USTU KVIKMYND SÍNA, EVEREST, AÐ UNDANFÖRNU EN HÚN VAR FRUM-
SÝND Á KVIKMYNDAHÁTÍÐINNI Í FENEYJUM FYRIR HELGI. HANN KVEÐST
Á HEILDINA LITIÐ ÁNÆGÐUR MEÐ FYRSTU DÓMANA OG STOLTUR AF
MYNDINNI ÞEGAR HANN HEFUR SLEPPT HENNI ÚT Í ÓVISSUNA.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Það var ekki tekið út með sældinni að leika í Everest. Jason Clarke í broddi fylkingar við tökur.