Morgunblaðið - Sunnudagur - 13.09.2015, Blaðsíða 49
Í tengslum við sýninguna
Gullkistan: 20 ár í Lista-
safni Árnesinga verður á
morgun, sunnudag, milli kl.
13.00 og 14.30 boðið upp á umræð-
ur. Frummælendur verða Jón Özur
Snorrason, Ásborg Arnþórsdóttir og
Guðrún Eva Mínervudóttir. Í pall-
borði, að framsögum loknum, sitja
einnig Alda Sigurðardóttir og Krist-
veig Halldórsdóttir, stofnendur Gull-
kistunnar. Umræðum stjórnar Inga
Jónsdóttir safnstjóri.
2
13.9. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 49
Sigrún Hjálmtýsdóttir, betur
þekkt sem Diddú, heldur af-
mælistónleika í Eldborg
Hörpu á morgun, sunnudag,
kl. 20 þar sem farið verður yfir farsæl-
an feril söngkonunnar síðastliðin 40 ár.
3
Tónskáldin Einar Torfi
Einarsson og Þráinn
Hjálmarsson verða með
listamannaspjall um sýning-
una New release á morgun, sunnu-
dag, kl. 15. Þar munu þeir ræða verk
sín á sýningunni sem standa á mörk-
um tónlistar og myndlistar.
4
Aukasýning verður á ævin-
týraóperunni Baldursbrá
eftir Gunnstein Ólafsson og
Böðvar Guðmundsson í
Norðurljósasal Hörpu á morgun,
sunnudag, kl. 16. Leikstjóri uppfærsl-
unnar er Sveinn Einarsson.
5
Hljómsveitin Nýdönsk blæs
til árlegra hausttónleika í
Hörpu á morgun, sunnudag,
kl. 21. Boðið verður upp á
tvenns konar tónleika þetta árið sem
bera yfirskriftina „Skemmtilegustu
lögin“ og „Leiðinlegustu lögin“ til að
koma til móts við alla aðdáendur.
MÆLT MEÐ
1
legum sýningum en þær verða líka að vera
metnaðarfullar.“
Finnst þér þá metnaðurinn meiri í kvik-
myndabransanum?
„Vissulega er kvikmyndabransinn ekki
fullkominn en mér finnst ég hafa betri mögu-
leika á að hafa áhrif til góðs, þ.e. að vinna
gegn því að verkefni einkennist af klisjum
eða metnaðarleysi. Mér finnst ég ekki geta
haft jafnmikil áhrif í leikhúsinu til þess að
tryggja metnaðarfullar uppfærslur. Frá
árinu 2008 hef ég aðeins leikið í sviðsverkum
sem ég framleiði sjálfur. Þá get ég stýrt
uppfærslunni og stend og fell með henni. Ég
get ekki skammað neinn annan ef hlutirnir
verða ekki nógu góðir. Mér finnst gott sem
leikari að taka ábyrgð á þeim uppfærslum
sem ég kem að. Mér finnst of margir kollega
minna bara mæta í vinnuna og skila sínu án
þess að hafa eldmóðinn sem til þarf eða vilja
bera sinn hluta af ábyrgðinni. Margir þora
ekki að gagnrýna verkefnavalið eða þær út-
færslur sem lagt er upp með. Og þá verður
leikhúsvinnan bara eins og hvert annað
handverk, sem í mínum huga er metn-
aðarleysi. Við verðum að brenna fyrir það
sem við erum að fást við og hafa metnaðinn
til að segja sögur sem skipta máli. Við meg-
um ekki einskorða okkur við að fara yfir
garðinn þar sem hann er lægstur. Okkur ber
skylda til að taka listræna áhættu. Það þýðir
auðvitað að stundum floppa hlutirnir. Ég
held að hræðslan við að mistakast geri það
að verkum að margir reyni að setja aðeins
upp sýningar sem miklar líkur eru á að muni
falla í góðan jarðveg. Þannig einkennist öll
nálgun af varkárni og sýningum er pakkað
inn í sellófan eða jólapappír við mikinn fögn-
uð allra. Slíkar sykurhúðaðar sýningar segja
mér ekkert. Ég vil frekar tefla á tæpasta
vað, skila fimm sýningum sem floppa ef
sjötta sýningin reynist vera snilld. Ég vil
ekki láta saka mig um meðalmennsku og þoli
vel að láta skamma mig fyrir að taka list-
ræna áhættu.“
Gef mig alltaf 100% í verkefnin
En af hverju valdir þú að gerast leikari?
„Þegar ég var liðlega tvítugur starfaði ég
sem iðnaðarmaður og hefði með réttu átt að
verða múrari. Á þessum tíma kynntist ég
fólki sem starfaði í áhugaleikhúsi og prófaði
að vera með og fannst þetta mjög skemmti-
legt. Ég íhugaði að sækja um inngöngu í
leiklistarskólann hjá Odense Teater en þorði
ekki. Frá því að hugmyndin kviknaði og þar
til ég þorði loks að fara í inntökuprófið leið
heilt ár. Það sem réði úrslitum var að dag
einn rann það upp fyrir mér að ef ég þyrði
ekki að sækja um myndi ég kannski þegar
ég yrði fimmtugur verða sjálfum mér mjög
reiður yfir því að hafa verið gunga sem ekki
þorði að láta á þetta reyna. Þá loks lét ég
slag standa – án þess að ég raunverulega
gerði mér grein fyrir því hvað ég væri að
kasta mér út í eða væri búinn að hugsa það í
þaula hvort leiklistin væri það sem ég vildi
starfa við til æviloka. Mér til mikillar ánægju
komst ég inn. En það er ekki eins og
leikarastarfið hafi verið draumastarf mitt frá
unga aldri. Ég fékk bara nasasjón af
leiklistarstarfinu og hugsaði með mér að
þetta gæti verið spennandi. Ég hef lifað af
leiklistinni æ síðan.“
Ertu sáttur við leikferil þinn til þessa?
„Já, tvímælalaust. Ég hef svo sannarlega
notið þess að starfa við leiklist. Það er líka
ánægjulegt að finna að maður verður betri
og betri ár frá ári. Ég er mér hins vegar
alltaf meðvitaður um að dag einn gæti tími
minn sem leikari verið liðinn, þ.e. tilboðin
gætu hætt að streyma til mín eða ég misst
áhugann á þessu starfi. Ég er alveg opinn
fyrir því að finna mér þá eitthvert annað fag
til að sjá mér farborða. Ég hef alltaf gefið
mig 100% í þau verkefni sem ég fæst við
hverju sinni og þá skiptir ekki öllu hvort
verkefnið snýst um leiklist eða smíðavinnu.
Aðalmarkmiðið er að mínu mati alltaf að búa
sér gott líf og vera heill í því sem maður er
að gera. Þegar ég horfi til baka er ég þó af-
skaplega ánægður með að ég þorði að sækja
um leiklistarnámið og komst inn.“
Morgunblaðið/Eggert
Vel fór á með þeim Søren Malling og Guð-
mundi Arnari Guðmundssyni á tökustað á
Borgarfirði eystri við gerð Hjartasteins.
„Við verðum að brenna
fyrir það sem við erum
að fást við og hafa
metnaðinn til að segja
sögur sem skipta máli,“
segir leikarinn Søren
Malling.